«Να αγαπάς τον εαυτό σου, να σε φροντίζεις, να σε προσέχεις, να σου φέρεσαι καλά, να μη σε υποτιμάς». Αυτές είναι μόνο λίγες απ’ τις χιλιάδες φράσεις που ακούς και λες κι εσύ στον εαυτό σου καθημερινά. Έχεις πειστεί ότι μόνο αυτός θα είναι μόνιμος σύμμαχός σου στα εύκολα και στα δύσκολα, ακούνητος φρουρός. Τι γίνεται, όμως, όταν δεν έχεις το έλεγχό σου όσο πιστεύεις κι όσο θα ήθελες;

Μπορείς να επιβληθείς στους άλλους, έχεις αρκετό σθένος για να υποστηρίξεις και τη γνώμη σου και τα σχέδιά σου. Μπορείς, όμως, να επιβληθείς με την ίδια δύναμη κι αποφασιστικότητα στον κακό εαυτό σου;

Όταν κοιτάζεσαι στον καθρέπτη βλέπεις μόνο αυτό που θέλεις να δεις, μόνο μια όψη του εαυτού σου, εκείνη που επέλεξες να φορέσεις το συγκεκριμένο πρωινό. Η προσωπικότητα του καθενός απαρτίζεται από διαφορά κομμάτια κι οι αντιδράσεις ποικίλουν αναλόγως των καταστάσεων με τις οποίες έρχεσαι ο καθένας μας αντιμέτωπος.

Μπορεί κάθε μέρα στη ζωή σου να φοράς μπροστά σε τρίτους το κομμάτι εκείνο του χαρακτήρα σου που είναι δυνατό, έξυπνο, φιλόδοξο και σίγουρο. Υπάρχει, όμως, κι εκείνη η πλευρά σου που είναι καταστροφική, ανασφαλής, αδύναμη, ανίσχυρη να ξεπεράσει τα όρια και να κόψει τις κακές συνήθειες. Κι αυτή την πλευρά σου δύσκολα την αναγνωρίζεις κι ακόμα δυσκολότερα της επιβάλλεσαι για να την εξαλείψεις ή έστω να την περιορίσεις.

Ενίοτε νιώθεις περήφανος για το πείσμα σου, αλλά είναι στιγμές που καταλαβαίνεις ότι αν εσύ δεν επιβληθείς στις κακές πτυχές σου για να μπορέσεις να αλλάξεις όσα σε ενοχλούν, θα συνεχίσουν να υπάρχουν και κάποια στιγμή ίσως σου επιβληθούν εκείνες, τόσο ώστε να γίνεις κάτι που δε θέλεις.

Ξέρεις, ήταν πολλές οι φορές που προσπάθησες να αλλάξεις συμπεριφορά γιατί ήξερες ότι ήσουν λάθος κι ήθελες να σε δεις αλλιώς. Ήταν πολλές οι φορές που θέλησες να κόψεις μια κακή συνήθεια, το ποτό, το τσιγάρο, τους πολλούς καφέδες. Όλα αυτά ήθελες να τα κάνεις για να ενισχύσεις την υπεροχή της καλής σου πλευράς, για να σε βελτιώσεις, για το καλό σου, μα ο ισχυρογνώμων κακός εαυτός σου δε σε άφησε. Εσύ προσπαθούσες να ανέβεις κι αυτός σε έριχνε σε μία στιγμή, βλέπεις όλα αυτά δε συνέβησαν σε μία μέρα, είναι αποτελέσματα χρόνων, είναι τα βιώματά σου, είναι εσύ κι εσένα δεν μπορείς να σ’ αλλάξεις έτσι εύκολα.

Όλοι οι άνθρωποι αποτελούν ένα νόμισμα με δυο πλευρές που προσπαθούν να φέρουν σε ισορροπία. Σαν μια τραμπάλα που θέλεις να βρίσκεσαι πάντα ψηλά, στη μία η καλή και στην άλλη η κακή πλευρά σου, παλεύουν να ισορροπήσουν κι όσο κι αν ανέβαζες τη θετική, αρκούσε μία κίνηση για να σηκωθεί κι η άλλη.

Το είχες πάρει απόφαση, ήταν ο στόχος σου και δε θα το έβαζες κάτω με τίποτα. Πετάξες οτιδήποτε θα σε έκανε να ενδώσεις στις κακές σου συνήθειες. Έκοψες τα μέσα, απομάκρυνες τους ανθρώπους. Θα νικούσες τον αδύναμο εαυτό σου, χωρίς αμφιβολία, αυτή τη φορά θα έβγαινε η καλή σου πλευρά πιο ισχυρή.

Μα κάθε φορά που λες στον εαυτό σου ότι μπορείς, πως είσαι πιο δυνατός απ’ τις αδυναμίες σου, κάθε φορά που λες πως θα γίνεις ο σύμμαχός σου, βγαίνει στην επιφάνεια εκείνος ο εγωιστής και κακομαθημένος εαυτούλης σου, εκείνος που δε δέχεται τα λάθη του ή τουλάχιστον δε θέλει να τα ξεφορτωθεί, σου λέει να σε αποδεχτείς όπως είσαι σαν να σου δίνει έτσι ελαφρυντικό για όλα και κάπως έτσι στις εντυπώσεις σε κερδίζει.

Δεν αργούμε να γυρίσουμε στις παλιές μας συνήθειες, εκεί που νιώθουμε μια ψευδαίσθηση ασφάλειας μες στις εξαρτήσεις μας. Εμμένουμε στους εθισμούς μας σε πρόσωπα και πράγματα που μας κάνουν κακό, είτε αυτά είναι τσιγάρα, καφέδες, ποτά, junk food είτε ακατάλληλοι σύντροφοι και δήθεν φίλοι. Γυρίζεις επειδή πιστεύεις ότι αυτό αξίζεις, επειδή νιώθεις ότι δεν μπορείς να τρέξεις μακριά. Η αλήθεια είναι πως αν ήθελες, θα μπορούσες, έχεις μέσα σου δύναμη να καταφέρεις το οτιδήποτε, απλά πέφτεις συχνά στις παγίδες που ο ίδιος στήνεις, στις λάθος προτεραιότητες και στις επιθυμίες που γίνονται εφιάλτες.

Μην αφήσεις κανέναν να σου πει ότι δεν μπορείς να κάνεις αυτό που θέλεις, ούτε καν την κακή σου πλευρά. Μπορεί ο Πασχαλίδης να αγαπήθηκε κι άλλο λέγοντας μας πως ότι «ό,τι μας δένει στα παλιά είναι οι κακές συνήθειες», αλλά εσύ θα απαλλαγείς τώρα από αυτές, αρκεί να το θελήσεις.

Συντάκτης: Κατερίνα Μάρου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη