Τι είναι ο έρωτας;
Πόσοι άραγε δεν προσπάθησαν να τον αποτυπώσουν, είτε μέσα από ένα ποίημα, ένα μυθιστόρημα, μια ταινία, ένα τραγούδι, ακόμη και μέσα από έναν πίνακα ζωγραφικής.
Αναρωτιέμαι πόσο δύσκολο, είναι να τον εντοπίσουμε.

Και αν σταθούμε τελικά τυχεροί και τον βρούμε, πόσο δύσκολο είναι να τον αισθανθούμε να μας τρυπάει τα σωθικά, να τον κατανοήσουμε και να τον κρατήσουμε αμείωτο;
Αν ρωτούσαμε εκατό ανθρώπους, να μας δώσουν το δικό τους ορισμό, είμαι σίγουρη πώς θα βρισκόμασταν μπροστά από εκατό διαφορετικές ερμηνείες.
Και αυτό γιατί ο έρωτας, έχει τη μαγική δύναμη, να μεταφράζεται στον καθένα με αλλιώτικες λέξεις.

Εγώ θα επιχειρήσω να τον περιγράψω, μ’εκείνες τις λέξεις που τρυπώνουν στο μυαλό μου, κάθε που σκέφτομαι αυτόν τον μυστηριώδη τύπο.

Έρωτας είναι αυτός, που σε κάνει να ξεχνάς ποιος είσαι και που πας.

Έρωτας είναι όσα νιώθεις, όταν έχεις απέναντι σου εκείνον και δε μπορείς να ξεκολλήσεις το βλέμμα σου από πάνω του.

Έρωτας είναι αυτό, που σε κάνει να χαμογελάς.

Είναι η πρώτη σκέψη κάθε πρωί και η τελευταία κάθε βράδυ.

Έρωτας είναι, αυτό που θα σε κάνει να νιώσεις και πάλι παιδί, που σκοτώνει αναστολές και πρέπει, που σου θυμίζει την αυθόρμητη, περιπετειώδη, παρορμητική πλευρά σου.

Έρωτας είναι το αναπάντεχο και άνευ λόγου τηλεφώνημα.

Έρωτας είναι να σου λείπει, ακόμη και αν απουσιάσει λίγες μέρες.
Έρωτας είναι να σου λείπει, το οχτάωρο που θα πάει στη δουλειά.
Έρωτας είναι,να σου λείπει, ενώ είναι δίπλα σου και σου χαϊδεύει το πόδι.

Είναι η ζήλια, η απαίτηση, η διεκδίκιση.
Είναι η απόγνωση και η χαρά πανηγύρι.
Είναι τα γέλια της Κυριακής τα πρωινα και οι αναστεναγμοί του Σαββάτου βράδυ.

Είναι ίσως το μόνο για τ’οποίο αξίζει να ζεις.
Είναι η κινητήριος δύναμη των πάντων.

Και αν πιστεύεις πως δεν υπάρχει, μην κρύβεσαι απ’τον εαυτό σου.
Αυτόν ψάχνεις, αυτόν περιμένεις, αυτός σε έχει τσακίσει και τώρα αφήνεις το φόβο, να γίνει σημαία σου.

Σε αυτό το παιχνίδι, δεν υπάρχει λάθος και σωστό.
Τα συναισθήματα δεν ελέγχονται. Πώς να τους βάλεις φρένα και φραγμούς;
Δεν διαλέγεις ποιον θ’αγαπήσεις, ούτε ποιος εσένα.
Είναι μια αστρική συνάντηση, που προκαλεί εκρήξεις και κομήτες.
Δε γνωρίζει από ηλικία, από ταμπέλες, δε φυλακίζεται, δεν περιορίζεται.

Μπορεί να μην είναι πάντα ροζ.
Μπορεί να κουβαλάει μαζί του και ροζ χαρτομάντιλα.
Πακέτα τσιγάρα άδεια, μαραθώνιες αναλύσεις με τα κορίτσια, δεκάδες κιλά παγωτό σοκολάτα.

Αλίμονο όμως, αν δειλιάζαμε στο «σ’αγαπώ».

Αφεθείτε.
Μη ψάχνετε συνέχεια τις απαντήσεις.
Πετάξτε τη μιζέρια και την ανασφάλεια απ’το φωταγωγό.
Ξεχάστε τις αναστολές, βάψτε με κόκκινο τις φοβίες.
Ντυθείτε με αστρόσκονη και ζήστε τη στιγμή.
Όσο πιο έντονα μπορείτε.

 

Συντάκτης: Αγγελική Μαρμαγκιώλη