Καθημερινή μας ασχολία και ανάγκη είναι η μαγειρική –κακά τα ψέματα. Δεν μπορούμε να το αποφύγουμε, εκτός αν έχουμε βοηθητικό προσωπικό στο σπίτι, που θα κάνει και τη λάντζα. Και αφού δεν μπορούμε να το αποφύγουμε, ας το απολαύσουμε. Η μαγειρική έχει περισσότερους λόγους να θεωρηθεί ψυχοθεραπεία, παρά αγγαρεία.

Καταρχάς στην εποχή που ζούμε, υπάρχει πληθώρα συνταγών στο διαδίκτυο και μέσω των διάφορων εκπομπών και παιχνιδιών, η μαγειρική έχει γίνει πλέον πιο διάσημη και από τις επιτυχίες της Μαντόνα. Πληκτρολογούμε ένα μόνο υλικό και βγαίνει μια τεράστια λίστα με συνταγές που δεν μπορούμε ούτε να τις υπολογίσουμε. Δε θυμόμαστε τις συνταγές απ’ έξω, αλλά σίγουρα θυμόμαστε την πρώτη φορά που κάψαμε το φαγητό που μαγειρέψαμε.

Το δεύτερο δυνατό σημείο της μαγειρικής είναι η ανάπτυξη και η καλλιέργεια της δημιουργικότητας. Δημιουργικότητα είναι να μπορείς να κάνεις το ίδιο πράγμα με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Για παράδειγμα, αν φτιάξουμε ένα απλό cheesecake και το μπισκότο κάτω μας βγει λίγο «νια-νια», το βάζουμε για γαρνιτούρα δίπλα στο υπόλοιπο γλυκό και το αποκαλούμε «αποδομημένο». Θα είναι το ίδιο νόστιμο με πριν -το μόνο σίγουρο.

Μαγειρική σημαίνει και απόσπαση προσοχής. Απόσπαση από τα προβλήματα και τις έγνοιες. Την ώρα που γυρίζουμε στο σπίτι το μαγείρεμα είναι το πρώτο πράγμα που κάνουμε για τον εαυτό μας και δεν έχει σχέση με τον κόσμο έξω από την πόρτα μας. Για εκείνη τη μισή ή μία ώρα που θα απασχοληθούμε στην κουζίνα, τα προβλήματα μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Και μόνο που προσπαθούμε να δημιουργήσουμε κάτι για τα δικά μας γούστα, μας απελευθερώνει -έστω προσωρινά- από τις σκοτούρες και μας ανανεώνει. Ξεχνιόμαστε και επικεντρωνόμαστε στο να βγάλουμε ένα ωραίο πιάτο, για να ικανοποιήσουμε την όρεξη και τη διάθεσή μας.

Όσον αφορά τα υλικά της μαγειρικής, η ποικιλία τους αγγίζει το άπειρο. Ειδικά όποιος επιλέξει να μπει βαθύτερα στον κόσμο των μπαχαρικών, θα βγει σίγουρα κερδισμένος. Υπάρχουν πολλά φυτά στη φύση που χρησιμοποιούνται στη μαγειρική είτε ως μπαχαρικά είτε ως φρέσκα αρωματικά, που με τη μυρωδιά τους απελευθερώνουν ουσίες και αρώματα που μας μαγνητίζουν. Θυμάρι, δεντρολίβανο και τζίνσεγκ φημίζονται για την ιδιότητά τους να τονώνουν το νευρικό σύστημα και να ξεκουράζουν τον εγκέφαλο από την πνευματική κόπωση. Με το μαγείρεμά τους, κάποια από τα ευεργετικά τους στοιχεία διαχέονται στο χώρο που μαγειρεύουμε και σε συνδυασμό με την υπέροχη γεύση που δίνουν στο φαγητό, διώχνουν το άγχος και το στρες που μας διακατέχει.

Και πάμε στο συντροφικό και στο ερωτικό κομμάτι. Κλασσικό σλόγκαν είναι το «Ο έρωτας περνάει πάντα από το στομάχι», αλλά ας μη μείνουμε σε αυτό. Το να μαγειρεύουμε με το σύντροφό μας είναι σίγουρα μια δραστηριότητα που μας «δένει» και μας φέρνει πιο κοντά. Τόσο κοντά κάποιες φορές που καταλήγουμε στον πάγκο ή στο πάτωμα της κουζίνας να ζευγαρώνουμε όπως θα έκανε το κουνέλι πριν το βάλουμε στο φούρνο. Και ναι, ο πάγκος της κουζίνας και η ντουζιέρα του μπάνιου είναι -κατά γενική ομολογία- τα πιο σέξι σημεία ενός σπιτιού μετά την κρεβατοκάμαρα.

Για όλα αυτά και άλλα πολλά παραπάνω, η μαγειρική έχει θεραπευτικές ιδιότητες για το μυαλό και το σώμα μας. Είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας που δεν έχει για εργαλεία ενέσεις και φάρμακα, αλλά κοφτερά μαχαίρια και πεντανόστιμα υλικά.

Συντάκτης: Κέλλυ Ιακωβίδου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.