Δε χρειάζεται να είμαστε ίδιοι για να μείνουμε φίλοι

Το όμορφο κομμάτι μίας παρέας είναι ο συγκερασμός διαφορετικών χαρακτήρων που διαμορφώνονται μέσα σε αυτήν. Κανείς δεν είναι ίδιος με κανέναν, αλλά με έναν περίεργο τρόπο έχουν καταφέρει να αποκτήσουν φιλικούς δεσμούς μεταξύ τους. Άτομα που εξαρχής τα κοίταζες γεμάτος απορία κι απέκλειες το γεγονός να κάνεις παρέα μαζί τους.

Και λίγο καιρό μετά, κάποια χρόνια αργότερα βρίσκονται δίπλα σου στις πλάκες και σε όλες τις βλακείες που κάνει μια παρέα μαζί. Κάθε παρέα ανεξαιρέτως έχει μία δική της ταυτότητα αλλά και κάθε άτομο κρατεί κομμάτια απ’ την προσωπικότητά του. Για τον παραπάνω λόγο, μέσα σε μία παρέα υφίστανται διάφοροι τύποι ανθρώπων, που υπάρχουν παντού.

Πάντα υπάρχει ο ένας που έχει αυτό το μοναδικό κι αξιέπαινο χιούμορ που θα σε κάνει αυτομάτως να γελάσεις και να ξεκαρδιστείς. Το ίδιο αστείο, διατυπωμένο από άλλο άτομο πιθανότατα να φάνει κακόγουστο και κανείς να μη γελάσει. Αλλά αυτό το συγκεκριμένο άτομο, θα κοροϊδέψει τους υπολοίπους για το πώς στάθηκαν τα μαλλιά τους το πρωί, πώς τρώνε, ακόμη και τον τρόπο που κλαίνε. Ουδέποτε δε θα θυμώσει κάποιος μαζί του, γιατί πολύ απλά έχει έναν ακατανόητο τρόπο να τη γλιτώνει πάντα, ασχέτως πόσο σοβαρή κρίνεται η κατάσταση.

Παράλληλα, πάντα θα υπάρχει ένας που όταν όλοι τρώνε λαίμαργα, με λίγα λόγια λες και έχουν να φάνε χρόνια, θα έχει δίπλα του ένα πύργο από χαρτοπετσέτες. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να λερωθεί. Όταν οι υπόλοιποι θα φάνε το σουβλάκι κρατώντας το με τα δύο χέρια λες και πρόκειται για λάβαρο επανάστασης, ο ίδιος αυτός θα το κρατά με δύο δαχτυλάκια, μην τυχόν και λερωθεί παραπάνω από αυτό που θεωρεί δέον. Όλη αυτή η καθωσπρέπει συμπεριφορά στέκεται συχνά αιτία κοροϊδίας και σχολιασμού απ’ τους υπολοίπους, αλλά στην πραγματικότητα αποτελεί το στοιχείο που τον διαφοροποιεί από τους άλλους.

Βέβαια σε μια παρέα, βρίσκεται τουλάχιστον ένας που αγνοεί το γεγονός ότι δε διακατέχεται από χιούμορ. Δε λέει να καταλάβει πως τα αστεία του δεν είναι αστεία. Κανείς δε γελάει ποτέ, όλοι κοιτούν με μια απέχθεια για αυτό το όποιο ειπώθηκε. Εν τέλει, αυτός καταλήγει να γελάει μόνος του, διασκεδάζοντας αποκλειστικά και μόνο τον εαυτό του. Στην προσπάθειά του να κάνει τους άλλους να γελάσουν αποτελειώνει το αστείο κι εκεί που όλοι έχουν ξεκαρδιστεί με κάτι, σταματούν αυτομάτως και γκρινιάζουν πως το μόνο που κατάφερε είναι να τους ξενερώσει.

Συνήθως, βρίσκεται παντού ένας που αποτελεί τον παντογνώστη. Ακόμα κι αν αυτό ισχύει στην πραγματικότητα, η συνήθειά του να προσπαθεί να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις του στους υπολοίπους, καταντά ανιαρή και κουραστική. Τα υπόλοιπα μέλη της εν λόγω συμμορίας πριν ακόμη αρχίσει τη διάλεξη περί ορθού και λάθους, δίκαιου κι άδικου και κάθε άλλο θέμα, καθώς γνωρίζει τα πάντα, τον αποτρέπουν στιγμιαία. Αποτελεί το θύμα που μιλάει μόνο του, κανείς δεν του δίνει την προσοχή που επιθυμεί και στο τέλος σταματά το μονόλογο του παραλόγου, προτού ολοκληρώσει.

Ένα με δύο άτομα είναι διαρκώς με νεύρα. Το ένα τους ξινίζει και το άλλο τους βρομάει. Η τύχη δεν είναι ποτέ με το μέρος τους και φοβάσαι πολλές φορές να τους μιλήσεις. Πόσο μάλλον να τους αντικρούσεις. Δεν κάνεις καν προσπάθεια. Καμία φορά, όταν τους έχεις συνηθίσει κι όταν τα νεύρα τους έχουν γίνει τρόπος ζωής σου, γελάς με αυτήν τους την οξυθυμία. Μπορεί να υπάρχει και ένας υπερβολικά αγαθός, διαφορετικά τον λες και κλαψιάρη, που σε οποιαδήποτε περίσταση έχει το κλάμα στο τσεπάκι. Τα δάκρυα ρέουν κι εσύ δεν έχεις προλάβει να πάρεις χαμπάρι.

Ένας τζαμπατζής που πάντα τη βγάζει δωρεάν, ο οποίος θα καταλήξει σε ορισμένα χρόνια να ζει σε παλάτι με όλα τα έξοδα πληρωμένα, ένας λίγο στον κόσμο του που δεν μπορείς να κατανοήσεις το σύμπαν που ταξιδεύει. Κι άλλες τόσες όμορφες και διαφορετικές προσωπικότητες που συνθέτουν μία κατ’ επιλογή μικρή οικογένεια.

Ενώ σε άλλους  τα ελαττώματά τους μοιάζουν απωθητικά, εσύ με τον καιρό καταφέρνεις να τα αγαπήσεις. Δεν τα σιχαίνεσαι και παύεις να τα θεωρείς κατεξοχήν ελαττώματα. Είναι στοιχεία του χαρακτήρα τους κι όσο κι εάν σταματάς το υποτιθέμενο αστείο τους πριν ακόμη αρχίσει, ξέρεις ότι δε θέλεις να αλλάξουν. Γιατί έμμεσα θα έχει αλλάξει κι ο άνθρωπος που επέλεξες να αποτελεί κομμάτι της ζωής σου.