Οι πιο δυνατοί χωρισμοί έγιναν αθόρυβα

Τι σου είναι ο έρωτας, τα συναισθήματα, οι σχέσεις. O χρόνος περνάει. Οι καταστάσεις αλλάζουν κι εσύ προσαρμόζεσαι σε νέα δεδομένα. Αποκτάς νέες συνήθειες. Κάποιες σου αρέσουν και τις αποδέχεσαι με ευχαρίστηση. Άλλες πάλι παλεύεις να τις φέρεις στα μέτρα σου. Εν ολίγοις, μεγαλώνεις και διαμορφώνεις τα κριτήρια επιλογής σου. Αποκτάς σταδιακά ένα πιο εκλεπτυσμένο γούστο, που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της προσωπικότητάς σου.

Όσες περισσότερες εμπειρίες καταγράφονται στο κοντέρ της ζωής σου, τόσο πιο ισχυρός είναι ο χαρακτήρας σου. Μαθαίνεις να αναγνωρίζεις τι σου προσφέρουν και τι προσφέρεις εσύ στις ανθρώπινες σχέσεις που δημιουργείς. Έχεις αυτογνωσία και πειθαρχία του εαυτού σου. Κατά τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίζεις και τις ερωτικές σου σχέσεις. Δεν τις βλέπεις επιφανειακές. Γίνεσαι δύσκολος χαρακτήρας, γιατί οι συνθήκες της ζωής σε έκαναν να λειτουργείς έτσι.

Φιλτράρεις εξονυχιστικά τους ανθρώπους γύρω σου. Θεωρείς και πιστεύεις πλέον πως ο χρόνος σου είναι πολύτιμος. Δε σπαταλάς χρόνο σε καταστάσεις που σε προδιαθέτουν ότι θα είναι ένα ακόμη αδιέξοδο. Γνωρίζεις πια κι είσαι επιλεκτικός στις σχέσεις σου.

Για σένα οι σχέσεις δεν είναι μια απλή υπόθεση καθημερινότητας, αλλά είναι ποιότητα ζωής. Οι χωρισμοί σε απασχολούν σε μεγάλο βαθμό. Είναι γεγονός να σε απασχολούν αρκετά, όταν γύρω σου αντικρίζεις μια θλιβερή εικόνα. Μια εικόνα στην οποία οι ίδιοι οι συνάνθρωποι σου δυσκολεύονται να συνυπάρξουν μαζί. Δε ζεις σε κάποια άλλη διάσταση. Ζεις κι εσύ στην ίδια εποχή, όπου θέλοντας και μη σε απασχολεί.

Είσαι της άποψης πως οι μεγαλύτεροι χωρισμοί ήταν αυτοί που είχαν τον πιο αθόρυβο αποχωρισμό. Δε μαθεύτηκε ευρέως. Δεν έγινε πολύς θόρυβος για αυτή την εξέλιξη. Ανήκεις κι εσύ σε αυτή την κατηγορία ανθρώπων, που ένιωσες δυνατά και για έναν αδιευκρίνιστο –για τους άλλους–  λόγο έφυγες απ’ τη σχέση.

Είναι το βουβό πένθος που θέλεις να κρατήσεις έντονα μέσα σου. Αυτές τις στιγμές που έζησες με τον άλλον θες να τις φυλάξεις. Είναι ο σεβασμός που τρέφεις για τον εαυτό σου, αλλά και για τον απέναντί σου. Δε θες με τίποτα να το ξεφτιλίσεις και να το ισοπεδώσεις. Την έχεις ψηλά αυτή τη σχέση. Την τερματίζεις με αγάπη γιατί ακόμα αγαπάς αυτόν τον άνθρωπο κι αποχωρείς.

Δεν είναι πάντα δεδομένο ότι επειδή δεν υπήρξε μια συνέχεια στη σχέση, αυτό θα μεταφραστεί σε μια κανιβαλική συμπεριφορά. Δηλαδή, κάθε φορά που θα ακούς ότι το τάδε ζευγάρι χώρισε σημαίνει πως θα δεις κι αντικείμενα να εκτοξεύονται απ’ το παράθυρο ή την αστυνομία να παραμονεύει στην έξω πόρτα; Λάθος! Αυτές οι σχέσεις κι οι γάμοι είναι καταστάσεις κωμικοτραγικές, θεατρικές. Είναι καταστάσεις που δεν υπάρχει η στοιχειώδης επικοινωνία και σεβασμός ανάμεσά τους.

Ξεπερνούν τη λογική κι εκεί βλέπεις τους ανθρώπους να αντιδρούν παράλογα. Βλέπεις δυο ανθρώπους που αγαπήθηκαν με τόσο πάθος, να μισούν πραγματικά ο ένας τον άλλον. Βλέπεις και τους δύο να καταλογίζουν στον άλλο την ευθύνη για το πώς τα πράγματα έφτασαν ως εδώ. Αν γίνεις παρατηρητής σε μια τέτοια κατάσταση και γυρίσεις το χρόνο πίσω, θα δεις πόσο όμορφα ήταν μαζί και πώς αυτό πήρε μια τόσο διαφορετική τροπή. Κάπου έχασαν το τρένο στη μετέπειτα πορεία τους.

Κάπου, κάποιος δεν έδωσε σημασία και το ράγισμα στο γυαλί, ξεκίνησε να βαθαίνει ολοένα ώσπου κόπηκε στα δυο. Θλιβερό, δεν κολλάει κι όλοι το γνωρίζουν αυτό. Η κατάσταση ξέφυγε, έφτασε σε ένα άλλο επίπεδο που πλέον ούτε κι οι δυο τους δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους. Χρειάζεται να φτάσουν σε ακραίες καταστάσεις. Να μεσολαβήσουν τρίτοι. Να διασύρουν τους εαυτούς τους σε δημόσιες αίθουσες και δικαστήρια για να αποδοθεί δικαιοσύνη. Τυφλωμένοι, από θύμο, από εγωισμό, γεμάτοι από αρνητικά συναισθήματα. Η σχέση, ο γάμος, η συμβίωση δεν υπάρχει πιθανότητα να επανεξεταστεί. Μπήκε ταφόπλακα, έκλεισε οριστικά.

Δεν αναφερόμαστε σε τέτοιες σχέσεις, αλλά σε αυτές που άφησαν εποχή. Αυτές που ποτέ δεν κατάλαβες γιατί έφτασαν στο χωρισμό και γιατί αντέδρασαν έτσι ή αλλιώς. Σίγουρα, υπάρχουν περιπτώσεις που δεν ξέρει κανείς πώς θα αντιδράσει.

Αυτές οι σχέσεις, αξίζουν! Αυτές για τις οποίες το κεφάλαιο έκλεισε με αξιοπρέπεια, γιατί γι’ αυτές τα συναισθήματα ήταν ειλικρινή. Δεν υπήρχαν αντιπαραθέσεις που ξέφυγαν απ’ τα όρια. Ακόμα κι εκεί υπήρχε σεβασμός, επικοινωνία και κατανόηση για όποιο πρόβλημα παρουσιάστηκε. Κάθε θέμα το εξέτασαν με σοβαρότητα, είδαν τις εναλλακτικές και κατέληξαν πως η λύση είναι μία: ο χωρισμός!

Μια κοινή απόφαση, μία στιγμή στην οποία η αγάπη είναι εμφανής και δε χωράει αμφιβολία. Μια αγάπη που δεν εμπεριέχει μόνο ερωτισμό. Είναι αγάπη που αναπτύχθηκε μεταξύ δυο ανθρώπων σε βαθύ κι ουσιαστικό επίπεδο κι αυτό θα τους ενώνει, κατά μία έννοια, για πάντα.

Γι’ αυτές τις σχέσεις που τερματίστηκαν, που μέσα τους είχαν όλη τη δύναμη του «θέλω» και τη βαθιά έννοια του κάθε «σ’ αγαπώ», γι’ αυτές και μόνο γι’ αυτές αξίζει ενός λεπτού σιγή! Μια στιγμή παύσης, γιατί εκείνες οι στιγμές δεν γκρεμίστηκαν και δεν ταπεινώθηκαν. Έμειναν στο χρόνο και θα παραμείνουν στη μνήμη για πάντα.

Αυτές τις καταστάσεις, αξίζει να τις θυμάσαι, να τις αναπολείς και να τις μοιράζεσαι. Γι’ αυτές να πονάς, που πέρασαν απ’ τη ζωή σου τόσο αθόρυβα όπως αθόρυβα έφυγες κι εσύ εκείνη τη μέρα…