Το πιο δύσκολο κομμάτι στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, είναι η επικοινωνία μας με τον έξω κόσμο. Είτε πρόκειται για τον κολλητό σου, είτε για τον σύντροφό σου, πρέπει να εστιάσεις στην ομαλή επικοινωνία που θα έχεις μαζί του καθ’ όλη τη διάρκεια της γνωριμίας σας και του κοινού βίου σας.

Ειδικότερα, όταν πρόκειται να συνεργαστείς με κάποιον που βρίσκεται στο περιβάλλον σου, θα πρέπει να είσαι προσεκτικός γιατί τα πράγματα είναι ριψοκίνδυνα και δύσκολα θα έλεγε κανείς. Εντάξει, δεν είναι και τόσο τραγικό όσο ακούγεται, αλλά αυτές οι συνεργασίες απαιτούν γερό στομάχι και υπομονή. Θα υπάρξουν αρκετές φορές στη διάρκεια αυτής της συνεργασίας που κάτι θα δυσκολέψει τον άλλον περισσότερο από σένα, θα αμφισβητηθείς και θα αμφισβητήσεις, θα κολλήσετε λόγω ασυμφωνίας. Ίσως όμως κι όλα να κυλήσουν ομαλά στο τέλος. Αν κι οι περιπτώσεις αυτές είναι σπάνιες.

Ας ξεκινήσουμε μ’ ένα ζευγάρι το οποίο είναι αρκετά χρόνια μαζί κι αποφασίζουν να συνεργαστούν για κάτι δικό τους. Ξεκινούν να σχεδιάζουν το μέλλον της μικρής τους επιχείρησης κι όλα βαίνουν καλώς. Ο καιρός περνάει και τα πράγματα σταθεροποιούνται τόσο σε διαπροσωπικό, όσο και σε οικονομικό επίπεδο. Μετά από λίγο καιρό, όμως, πιθανώς να ξεκινήσει η φθορά. Ο ένας απ’ τους δύο τελικώς αποφασίζει να παρατήσει το εγχείρημα για το οποίο έχει θυσιάσει κόπο, χρόνο και προσωπική εργασία. Ο άλλος νιώθει ξεκρέμαστος. Ξεκινάει λοιπόν μια περίοδος- αγώνας δρόμου, που ανταγωνίζονται για το ποιος είναι καλύτερος και ποιος θα έχει τον ενεργό ρόλο και το πάνω χέρι σ’ αυτή τη δουλειά.

Σε μια κοινή συνεργασία δεν υπάρχει δικό σου και δικό μου, κάτι το οποίο αν συνδυαστεί και με διαπροσωπική σχέση, νιώθει το άτομο ότι χάνει την ταυτότητά του. Όλα είναι από κοινού, ώσπου λίγο αργότερα θα μείνετε κι οι δύο μετέωροι. Είναι σπάνιες οι φορές που θ’ αποφασίσεις να συνεργαστείς με κάποιον φίλο ή τον σύντροφό σου για να πετύχετε κάτι κοινό κι αυτό θα στεφθεί με απόλυτη επιτυχία. Γιατί, μπορεί σαν φίλοι να τα βρίσκετε, όμως σαν συνεργάτες ίσως δυσκολευτείτε να βρείτε τα πατήματά σας. Κι ειδικότερα όταν το οικονομικό κάνει την εμφάνισή του στη ζωή σας, να φτάνετε στο σημείο να τρώγεστε σαν τον σκύλο με τη γάτα, για το ποιος θα έπρεπε να έχει τα περισσότερα.

Υπάρχουν όμως και παραδείγματα ανθρώπων που κατάφεραν να χτίσουν μια συνεργασία απ’ το μηδέν με σεβασμό, αλληλεγγύη, κατέληξαν συνεργάτες και σύντροφοι στη ζωή και μοιράστηκαν τα πάντα. Παραμέρισαν τον φόβο μιας ενδεχόμενης αποτυχίας και έχτισαν με πολλή προσωπική δουλειά και κόπο έναν καταμερισμό εργασιών. Είναι οι άνθρωποι που θα δεις πιασμένοι χέρι-χέρι να χαμογελούν όταν αντιλαμβάνονται πως κατάφεραν στη ζωή τους να κρατήσουν και τη φιλοσοφία της σχέσης, αλλά και την επαγγελματική σχέση σε πολύ καλά επίπεδα και μοίρασαν την τράπουλα με βάση τις ανάγκες και των δύο.

Θα έλεγε κανείς ότι μια απόφαση συνεργασίας με τον σύντροφό μας ή εν γένει με τον κολλητό μας, αποτελεί κι ένα ρίσκο. ίσως εν τέλει παρά το ενδεχόμενο φιάσκο να είναι σοφό να συνεργαστούμε μαζί τους γιατί μέσα απ’ την τριβή και τον προσωπικό κόπο μαθαίνουμε. Όπως και το ίδιο το ζευγάρι πράττει εντός της σχέσης. Κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι και τρώνε μαζί πρωινό. Ξυπνούν την ίδια ώρα και οριοθετούν τους στόχους τους. Παλεύουν για το κάτι καλύτερο και το πιστεύουν με ό,τι έχουν.

Κι ας είναι δύσκολο κι ας παίζουν με κόντρα τον αέρα. Στο τέλος της ημέρας, θα έχουν ένα λόγο για να χαμογελούν ακόμη περισσότερο. Που οι συγκυρίες τους έφεραν έναν σύντροφο στη ζωή, που αργότερα έγινε και συνεργάτης. Κι όταν αυτό πετυχαίνει, ωραία πράγματα συμβαίνουν. Πολύ ωραία.

Συντάκτης: Ανδρέας Πετρόπουλος
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου