Ο Γιώργος Καπουτζίδης για ακόμα μία φορά σημειώνει ιστορία στα χρονικά της ελληνικής τηλεόρασης. Μετά τον intersex χαρακτήρα, συγκεκριμένα την intersex θεία Σταματίνα, χτες μας χάρισε την πιο έντονη ερωτική σκηνή μεταξύ δύο ομοφυλόφιλων, του Οδυσσέα και του Άγγελου. Το αποτέλεσμα ήταν η φυσική συνέχεια μετά από μία αισθαντική εξομολόγηση που δυναμίτισε τη μεταξύ τους ατμόσφαιρα.

Στο προτελευταίο επεισόδιο, μεταξύ άλλων, παρακολουθήσαμε τον Άγγελο να συνειδητοποιεί, με επώδυνο τρόπο, ότι ο άνθρωπος που επιθυμεί δεν είναι άλλος από τον Οδυσσέα. Στο παρά πέντε λοιπόν, αποφασίζει να μιλήσει και να του ανοίξει την καρδιά του. Η σκηνή της εξομολόγησης ήταν πέρα για πέρα συγκλονιστική· παρακολουθήσαμε έναν άνθρωπο να αφήνεται συναισθηματικά. Να μένει ευάλωτος μπροστά στον άνθρωπο που έχει ερωτευτεί. Να παραδέχεται τις πιο μύχιες σκέψεις του γνωρίζοντας ότι ίσως είναι η τελευταία φορά που τον συναντά. Ο Οδυσσέας τον παρακολουθούσε εμβρόντητος, αλλά και φανερά συγκινημένος. Δεν τον διέκοψε· τον άφησε να ανοίξει όλα του τα χαρτιά. Στο τέλος της εξομολόγησης, κι ενώ ο Άγγελος του λέει ότι την επόμενη μέρα φεύγει από τη χώρα, ο Οδυσσέας παίρνει την κατάσταση στα χέρια του λέγοντάς του: «Τώρα όμως είσαι εδώ».

Πώς ήταν δυνατόν, μετά από μία τέτοια συγκλονιστική εξομολόγηση, αυτοί οι δύο άνθρωποι να μη γίνουν ένα; Στην αρχή απαλλάχθηκαν από τα ρούχα τους και έμειναν να κοιτούν ο ένας τον άλλον σαν κάτι πολύτιμο, σαν κάτι που περίμεναν από πάντα, και στη συνέχεια (επιτέλους) ήρθαν πιο κοντά. Κύλησε τόσο ομαλά, τόσο φυσικά, που αν την είχαν κόψει θα έμοιαζε μισή. Η ερωτική σκηνή δεν είχε τίποτα πρόστυχο, τίποτα χυδαίο· ήταν εξαιρετικά καλογραμμένη, με λόγια που θα παρακαλούσαμε να ακούσουμε από τον έρωτά μας. Ήταν από εκείνες τις στιγμές που λες «ή όλα ή τίποτα», «ή τώρα ή ποτέ». Και ό,τι θέλει ας γίνει. Ήταν η στιγμή που συνειδητοποιεί κανείς ότι δεν έχει τίποτα πια να χάσει, παρά μόνο να κερδίσει την ηθική ικανοποίηση ότι εκείνος έστω προσπάθησε.
Φυσικά, αυτή η σκηνή, όπως και όλη η σειρά «Σέρρες», σήκωσε θύελλα αντιδράσεων— που ευτυχώς, στην πλειοψηφία τους, τα σχόλια ήταν διθυραμβικά.
Τι σκηνη ηταν αυτη μωρε ; Η γραφη του Γιωργου ειναι απιστευτη σε κανει να νιωθεις τα παντα στο μεγιστο και αυτο ειναι κατι που λειπει δεν νιωθουμε.
Γιωργο εμεις ευχαριστουμε ( ΟΡΘΙΟΙ) #serres pic.twitter.com/GB0PIKpuuZ— τιφαση (@linou_maria) October 21, 2025
«Απόψε όλοι είδαν· ελπίζω ότι κάποιοι από αυτούς να κατάλαβαν πως ο έρωτας δεν είναι δικαίωμα μόνο των straight».
Γιώργο Καπουτζιδη δεν εισαι ενα δωρο στην ελληνικη τηλεόραση. Είσαι ενα δωρο στην ελληνικη κοινωνία. Γιατι απο τα μικρατα σου μέχρι τωρα,πλαθεις χαρακτήρες,κοσμους,συναισθήματα και μας κανεις να βλέπουμε τον κοσμο εστω λιγο πιο φωτεινο,πιο ισότιμο,με ολα τα χρώματα μαζί. #Serres
— Το AlterEgo της Ντένης (@helluvahope) October 21, 2025
«Αν σε αηδιάζει ένα φιλί, αν σε σοκάρει μία αγκαλιά, αν σε εκνευρίζει κάτι που δείχνει μόνο αγάπη και τρυφερότητα, τότε είσαι λάθος, ξεκάθαρα. Αυτό προσπαθεί να πει ο Γιώργος μέσα από τη σειρά αυτή: την αγάπη να μην τη φοβάσαι».
«Τι σκηναρά ήταν αυτή! Η χημεία, η εξομολόγηση, ο ερωτισμός – από τις καλύτερες ερωτικές σκηνές της ελληνικής τηλεόρασης. Καπουτζίδη σ’ αγαπώ, αλλά κανόνισε να μου τους χωρίσεις, θα έχουμε θέμα. Η σειρά πάει άνετα 10 σεζόν».
«By far από τις καλύτερες ερωτικές εξομολογήσεις στην οθόνη… Καπουτζίδη, έγραψες για άλλη μία φορά. Παραδίδεις μαθήματα γραφής σεναρίου».
«Γιώργο Καπουτζίδη, δεν είσαι ένα δώρο στην ελληνική τηλεόραση. Είσαι ένα δώρο στην ελληνική κοινωνία. Γιατί από τα μικρά σου μέχρι τώρα, πλάθεις χαρακτήρες, κόσμους, συναισθήματα και μας κάνεις να βλέπουμε τον κόσμο έστω λίγο πιο φωτεινό, πιο ισότιμο, με όλα τα χρώματα μαζί».
Φυσικά, δεν έλειψαν και τα χιουμοριστικά σχόλια, όπως:
«Ο μέσος Έλληνας ομοφοβικός τώρα».
O μέσος Ελληνας ομοφοβικός τώρα #serres pic.twitter.com/iy0QSOYYTi
— Mike Koufogiannakis (@mkoufogiannakis) October 21, 2025
«Όσοι “έχουν φίλους gay” υποφέρουν απόψε».
Και πολλά άλλα παρεμφερή.
Δεν είναι “κανονικοποίηση”, είναι ισότητα και ισοτιμία μεταξύ ανθρώπων. Και δεν «προωθεί» την ομοφυλοφιλία, όπως πολύ συχνά γράφεται. Δεν είναι προϊόν προς πώληση για να την προωθήσει. Δεν είναι μόδα. Δεν είναι κάτι που το επιλέγεις για να είσαι in. Είναι η φύση τους. Είναι η ανάγκη τους. Είναι ο πυρήνας τους. Και αυτό δεν πρέπει να είναι διαπραγματεύσιμο και αποδεκτό υπό όρους όπως «ο καθένας ας κάνει ό,τι θέλει στο κρεβάτι του, μόνο να μην προκαλεί».
Με την ίδια λογική που παρακολουθούμε ετερόφυλα ζευγάρια σε πολύ ιδιωτικές στιγμές, θα έπρεπε μετά να τους κρεμάμε στα μανταλάκια και να εκφράζουμε την οργή μας, μαινόμενοι στα πληκτρολόγια, για προσβολή της ηθικής. Ούτε καν όμως. Δύο άνθρωποι που έλκονται, έχουν αισθήματα ο ένας για τον άλλο, επιτέλους ανοίγονται και παραδέχονται τον έρωτά τους. Πού το κακό; Όπως έλεγε και σε ένα σχόλιο παραπάνω: «Την αγάπη μην τη φοβάσαι».
Αν το δει κανείς από λίγη απόσταση, πώς θα ήταν η μυθοπλασία αν έλειπαν, λ.χ., οι ηλικιωμένοι ή οποιαδήποτε άλλη ομάδα ατόμων που φέρουν ένα χαρακτηριστικό, όπως τα ξανθά μαλλιά; Είναι αυτό που λέμε: «Όλα απ’ τη ζωή είναι βγαλμένα».
Αλλά εδώ, θα μου πεις, καταπατούνται ανθρώπινα δικαιώματα– ποιος θα ασχοληθεί τώρα με το δικαίωμα στην τηλεόραση;
