Πόσες φορές ξεκίνησε η μέρα σου με κάποιον να σου απευθύνεται με αγένεια, με κάποιον να σου φωνάζει στη δουλειά, αποθαρρύνοντάς σε, ενώ είχες ξυπνήσει με χαμόγελο κι ήσουν σίγουρος πως το εικοσιτετράωρό σου θα λειτουργούσε ρολόι;

Πόσες στιγμές έτυχε να ‘σαι στο αυτοκίνητο και να τρως ένα καντήλι απ’ το πουθενά, γιατί δεν πρόλαβες το πορτοκαλί κι ωρύεται ο πισινός σου, χαλώντας σου τη διάθεση για την υπόλοιπη μέρα και γεμίζοντάς σε απ’ το πουθενά νεύρα κι έναν πνιχτό θυμό;

Είναι αλήθεια πως κάθε άσχημη συμπεριφορά που βιώνουμε, ή ακόμα που γινόμαστε παρατηρητές της, μας προκαλεί πέρα από οργή και τεράστια αρνητικότητα που πολλές φορές δυσκολευόμαστε να αποβάλλουμε από πάνω μας κι είτε την εσωτερικεύουμε, αφήνοντάς τη να μας κατατρώει, είτε τη μεταφέρουμε αλλού, ανακυκλώνοντας τη σκοτεινιά.

Γιατί δεν μπορούμε, απλά, να μπλοκάρουμε την αρνητικότητα, κρατώντας τη μακριά μας, καταδικάζοντάς τη στην επιφάνεια, εκεί που δεν μπορεί να μας αγγίξει;

Χωρίς καμία αμφιβολία, η απαισιοδοξία, ο θυμός κι ό,τι άλλο κουβαλά αρνητικό πρόσημο λειτουργεί σαν ένας φαύλος κύκλος. Η αρνητική ενέργεια που θα δεχτείς και θα δώσεις σ’ έναν άνθρωπο που δε φταίει –γιατί ούτε εσύ έφταιγες για να τη λάβεις και κάπου θες να την ξεσπάσεις– θα επηρεάσει κάποιον άλλον κι ο άλλος που θα τη δεχτεί με σίγουρες πιθανότητες θα τη διοχετεύσει σ’ έναν άλλον και πάει λέγοντας. Κάπως έτσι, από ένα σύννεφο, σκεπάζουμε τόσες λιακάδες. Δεν είναι κρίμα;

Έχουμε την τάση να μεταφέρουμε και να ξεσπάμε τα νεύρα μας στον υπόλοιπο κόσμο που δε φταίει, δρώντας εγωιστικά κι εκδικητικά, μη σκεπτόμενοι πως έχουμε την επιλογή να βάλουμε ένα στοπ στις εντάσεις, την αγένεια, τις φωνές και τη μιζέρια, για να προφυλάξουμε τόσο τον εαυτό μας όσο, πρωτίστως, τους ανυποψίαστους άλλους, που θα γινόντουσαν αδίκως δέκτες της δικής μας κακής διάθεσης.

Το να επιτρέπεις στον αρνητισμό να σε αγγίζει προμηνύει πως αυτομάτως δε θα ‘σαι ούτε εσύ ευχάριστος σε κανέναν, και τα κατεβασμένα μούτρα είναι σίγουρο πως φέρνουν γκρίνια, κι αυτή με τη σειρά της θα φέρει μια γενικότερη μιζέρια, αφού αυτές οι δύο πάνε πακέτο και γίνονται τρόπος ζωής, πριν καν προλάβεις να το συνειδητοποιήσεις.

Όταν η αρνητικότητα στον περίγυρό σου σε στοιχειώνει ξανά και ξανά και δεν ξέρεις πώς να την περιθωριοποιήσεις, απλά φόρα παρωπίδες και μην ξεχνάς πως έχεις όντως την επιλογή, το δικαίωμα και την ηθική υποχρέωση απέναντι στην πνευματική σου υγεία και την ψυχική σου γαλήνη να τη σταματήσεις.

Όσο δύσκολο κι αν είναι, μπορείς πάντα με τον τρόπο σου να απομακρύνεις καθετί που σου προκαλεί αναστάτωση και σε εγκλωβίζει σε δυσάρεστες υπεραναλύσεις και παράπονα, μην αφήνοντάς σε να εξελιχθείς. Ακόμα, όμως, κι αν αισθάνεσαι πως δεν έχεις τη δύναμη να απαγορεύσεις στον αρνητισμό να σε επηρεάζει, προσπάθησε τουλάχιστον να μην τον μεταφέρεις αλλού. Στείλ’ τον μονάχα στον πομπό του κι ίσως έτσι χτυπήσεις την πηγή.

Θέλει μεγάλη δύναμη το να φτάσεις στο σημείο να μη σ’ ακουμπάει κανένας και τίποτα και να μην επιτρέπεις στις άσχημες συμπεριφορές να φοράνε πάνω σου άγκυρα. Μπορείς, όμως, να το καταφέρεις.

Την επόμενη φορά, λοιπόν, που στον δρόμο σου θα βρεθεί άνθρωπος που θα προσπαθήσει να σου χαλάσει την ημέρα, που θα τολμήσει να σε βρίσει, ή έστω να σε προσβάλλει, που θα σε στενοχωρήσει, που θα επιχειρήσει να σου επιβάλλει τη γνώμη του, που θα σου κάνει υποδείξεις και θα σου κουνάει το δάχτυλο, που απ’ την γκρίνια του θα νιώθεις πως θα εκραγεί ο εγκέφαλός σου, που τα άπειρα κι άλυτα προσωπικά του προβλήματα θα θεωρεί πως μπορεί να τα ξεσπάει πάνω σου και θα νιώθεις πως δεν έχεις ελπίδα, να θυμάσαι πως έχεις την επιλογή, πριν απαντήσεις (καταφέροντας έτσι ο άλλος να σε βάλει σε αυτό το τριπάκι του να φερθείς με τον ίδιο τρόπο), να τον αγνοήσεις. Κι αυτό δεν είναι αδυναμία αλλά αυτοκυριαρχία. Μπορείς, κάλλιστα, να κλείσεις τα μάτια και να μετρήσεις απ’ το ένα μέχρι το δέκα, να σηκώσεις το κεφάλι σου μετά και να κοιτάξεις τον ουρανό (ή, ιδανικά, τη θάλασσα) κι από εκεί θ’ αντλήσεις μεγάλα κύματα θετικής ενέργειας.

Τώρα ξέρεις γι’ αυτόν τον φαύλο κύκλο κι επειδή δε θες να ‘σαι μέρος του, μπλόκαρε την αρνητική ενέργεια, think positive και σταμάτα να χάνεις χρόνο και να αναλώνεσαι σε τέτοιες συμπεριφορές.

Μην ξεχνάς πως ό,τι κι αν συμβαίνει, κανένας δεν μπορεί να σου στερεί το χαμόγελό σου.

Συντάκτης: Θέλγια Γρύλλη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη