Αδιαμφισβήτητα, στην Ελλάδα, υπάρχουν πολλές όμορφες πόλεις. Οι περισσότερες  είναι διαφορετικές μεταξύ τους κι έχουν να σου προσφέρουν μοναδικές εμπειρίες. Κάποιες τις ερωτεύεσαι και δεν ξεκουνάς από ‘κει κι άλλες λόγω συγκυριών, απλά τις κουβαλάς μέσα σου μέχρι τα βαθιά γεράματα. Μια τέτοια πόλη, που σίγουρα δεν περνάει απαρατήρητη, είναι τα ξακουστά Χανιά.

Αν έχεις βρεθεί εκεί έστω και μία φορά στη ζωή σου, τότε σίγουρα έχεις περάσει ατελείωτες ώρες κόβοντας βόλτες στο λιμάνι και πιο συγκεκριμένα, αράζοντας στον φάρο. Το σημείο αυτό της πόλης, κομβικό∙ ξυπνάει μέσα σου έντονα συναισθήματα, χάνεσαι κοιτώντας τη θάλασσα, το βλέμμα σου μαγνητίζεται απ’ τη θέα που εξαπλώνεται στα πόδια σου, ενώ το κουμπί της ψηφιακής σου έχει πάρει φωτιά και καταγράφει μέχρι και το κρυμμένο βοτσαλάκι που το παρασέρνει η θάλασσα, πίσω από ένα κρυφό πέρασμα.

Ο κόσμος τα καλοκαίρια πραγματικά δεν υπάρχει κι οι παραλίες πήχτρα. Όσοι από μας ζούμε εκεί θεωρούμε πως σύντομα θα βουλιάξουμε, δεν υπάρχει περίπτωση. Πόσα κορμιά να σηκώσει αυτό το νησί πια! Τον χειμώνα, απ’ την άλλη, όλα είναι πιο ήσυχα, πιο ήρεμα, ενώ το παλιό λιμάνι με φόντο τα χιονισμένα Λευκά Όρη, είναι ό,τι πιο μαγικό θα δεις ποτέ σου.

Τα βράδια τα χανιώτικα, είναι όντως αλλιώτικα -το επιβεβαιώνω. Αν πας για μια ρακί σίγουρα δε θα είναι μία, ας ξεκινήσουμε από αυτό! Θα δεις ανθρώπους στους δρόμους να χορεύουν, άλλους να σε κερνάνε, έτσι χωρίς λόγο, γιατί απλά θέλουν να μοιράσουν αγάπη και χαρά κι άλλους να απολαμβάνουν κρητικές βραδιές στήνοντας χορούς και τραγουδώντας δυνατά, παρασέρνοντάς σε να ενταχθείς σ’ αυτή τη γιορτή.

Τώρα όμως που διανύουμε περίοδο Χριστουγέννων, η πόλη γίνεται ακόμα πιο ακαταμάχητη∙ εν μέρει το οφείλει στον πλούσιο στολισμό και στις μουσικές που παίζουν ολημερίς στα μεγάφωνα των περισσοτέρων μαγαζιών, αλλά κυρίως το οφείλει στους ίδιους της τους κατοίκους. Βλέπεις, λίγο η επιστροφή των φοιτητών σπίτι τους, λίγο η συγκίνηση των γονιών τους, λίγο τα απομακρυσμένα χωριά που παίρνουν πάλι ζωή, όλα αυτά συμβάλλουν στο να ζωντανέψει και πάλι η πόλη.

Φυσικά, όλοι περιμένουμε και το μεγαλύτερο event που γίνεται τα τελευταία χρόνια, το Santa run. Έχεις ξαναδεί χιλιάδες Άγιους Βασίληδες να κυριεύουν τόσο τους δρόμους, όσο και το λιμάνι, τραγουδώντας και χορεύοντας, όλοι μία παρέα, ενωμένοι για καλό σκοπό; Ε, αν τους δεις, σίγουρα θα θες να χωθείς κι εσύ κάπου εκεί μαζί τους και να παρτάρεις μέχρι να ξεριζωθεί και να γεμίσει η γενειάδα σου αλκοόλ!

Όποια εποχή κι αν αποφασίσεις να ταξιδέψεις για Χανιά, θα δικαιωθείς. Τα μέρη θα σε αποζημιώσουν και με το παραπάνω, οι άνθρωποι πιο φιλόξενοι από ποτέ θα σου μιλάνε λες και σε ξέρουν χρόνια, ενώ τα μαγαζιά και τα στέκια που θα ξεχωρίσεις θα τα κρατάς στη μνήμη σου κι ενίοτε θα λες στους φίλους σου: «Βρε, δεν πεταγόμαστε για ένα ζουμερό στα γρήγορα στο γνωστό μέρος;».

Ενώ αν είσαι απ’ τους τολμηρούς κι αποφασίσεις να διασχίσεις φαράγγια, να κάνεις κάμπινγκ αγνοώντας τα κουνούπια, να κατρακυλήσεις απ’ τον χαριτωμένο γκρεμάκο για να πας Σεϊτάν ή να περπατήσεις για να φτάσεις Μπάλο, τότε νομίζω θα έχεις ολοκληρωθεί ως άνθρωπος και δε θα μπορείς να κουνήσεις για δέκα μέρες -λέμε τώρα.

Ό,τι και να λέτε, σαν τα Χανιά δεν έχει. Αν ζήσεις την πόλη αυτή έστω και λίγο κι εκμεταλλευτείς στο έπακρον τις δυνατότητες που σου προσφέρει τότε την ερωτεύεσαι. Δε θα θες να φύγεις! Ίσως αποφασίσεις να ψάξεις και για σπίτι να εγκατασταθείς –αλλά αυτή είναι μια πονεμένη ιστορία, καθώς δεν υπάρχουν και πολλά διαθέσιμα–, ίσως κάθε χρόνο γίνει ο προορισμός της παρέας ή της οικογένειάς σου, ίσως ξενυχτάς κάποιο βράδυ για να κλείσεις εισιτήρια!

Όπως και να ‘χει, τα Χανιά είναι η πόλη της καρδιάς μας∙ τα ερωτεύεσαι, σε μαγνητίζουν και στο τέλος σε καταδικάζουν να επιστρέφεις ξανά και ξανά στον τόπο του «εγκλήματος», αναζητώντας  πάντα λίγη ακόμα περιπέτεια…

 

Συντάκτης: Νάνσυ Γιοβάνογλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη