Αν υπάρχει ένα πράγμα που δεν μπορεί να λείπει από τη ζωή του ανθρώπου είναι το φλερτ. Προσφέρει ζωντάνια, τονώνει την αυτοπεποίθηση ενός ατόμου και του φτιάχνει τη διάθεση. Άλλες φορές μπορεί να κρατήσει για μια βραδιά, ενώ άλλες στιγμές μπορεί και να συνεχιστεί έως ότου καταλήξετε «κάπου». Είναι ένα παιχνίδι για δύο που δημιουργεί μια διάλεκτο που μιλάτε μονάχα εσείς. Μπορεί να είναι οι ματιές, ένα χαμόγελο ή ένα κέρασμα, αλλά όπως και να ΄χει, είναι ένα διάλειμμα από την καθημερινότητα. Είναι τότε που οι νύχτες γίνονται λίγο πιο ενδιαφέρουσες.

Υπάρχου όμως κι εκείνες οι περιπτώσεις που το παιχνίδι γίνεται λίγο πιο δύσκολο για κάποιους. Συνειδητοποιείς πως ο παίκτης που έχεις απέναντί σου δεν είναι και τόσο δεκτικός. Είναι που το παίζει λίγο δύσκολος, που οι συνθήκες μπορεί λίγο να σε εμποδίζουν. Εσύ δεν το βάζεις κάτω όμως, γιατί έχεις μπροστά σου κάτι που αξίζει και θες να είσαι εκείνος που θα λένε πως κατέκτησε την κορυφή. Ακούς ιστορίες πως πολλοί προσπάθησαν να τον κάνουν δικό τους, δίχως επιτυχία. Θέλεις να τον έχεις στο πλευρό σου και να καυχιέσαι –λίγο– πως με τα δικά σου κόλπα τον έκανες δικό σου. Κι εκεί είναι που βάζεις σε εφαρμογή όλα τα σχέδια και τις τακτικές φλερτ που έχεις μάθει. Από κομπλιμέντα μέχρι κρύα αστειάκια, το παίζεις χαλαρός μέχρι να μην αντέχεις άλλο και προσπαθείς να είσαι ο εαυτός σου με μια ελπίδα να σε θέλει γι’ αυτό που είσαι. Όλοι στην αρχή μπορεί να υπερβάλλουμε και λίγο, για να κάνουμε μια μικρή εντύπωση!

Από τη φύση μας μάς αρέσει να κυνηγάμε το άπιαστο. Πόσα απωθημένα έχουμε κλείσει σε βαζάκια, πόσες απορρίψεις έχουμε φάει στη μάπα, γιατί κάναμε ένα πράγμα και μας αρέσει πολύ όσο και να πονάμε· το κυνήγι. Έχει κάτι που μας εξιτάρει, ίσως να ξυπνάει μέσα μας και το προγονικό μας ένστικο. Έτσι κι αλλιώς κι ο έρωτας επιβίωση δεν είναι; Δίχως αυτόν είμαστε λίγο πιο άδειοι. Λίγο πιο αδιάφοροι και μονότονοι. Γυρνάς και βλέπεις δυο μάτια να σε κοιτούν. Τα αποφεύγεις στην αρχή, αλλά μετά βλέπεις πως επιμένουν να σκανάρουν την παρουσία σου.

Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και πάντοτε βρίσκεται σε διαφορετική φάση από αυτή που είμαστε εμείς. Κάποιες φορές μπορεί να είναι και λίγο μάταιο να κυνηγάμε κάποιον, που βρίσκεται αλλού ή δεν έχει όρεξη, αλλά εκεί είναι που ο εγκέφαλός μας, σαν να βλέπει το πράσινο φως, ορμάει δίχως να υπάρχει αύριο. Βάζουμε έναν στόχο, γιατί θέλουμε να πετύχουμε. Δε μας αρέσει η αποτυχία στη ζωή, πόσο μάλλον στην ερωτική της πλευρά. Μέσα από εμπειρίες και λάθη μαθαίνουμε ποιο είδος φλερτ ταιριάζει στον εαυτό μας κι αυτό που βγάζει προς τα έξω τον χαρακτήρα μας. Θέλεις ο άλλος να γυρίσει να σε κοιτάξει, γιατί του αρέσει αυτό που κάνεις κι όχι γιατί προσποιείσαι.

Σαφώς είναι σημαντικό να καταρριφθούν και διάφορα στερεότυπα περί τι «πρέπει» να κάνει ένας άντρας ή μια γυναίκα. Θεωρίες που λένε πως η γυναίκα δεν κερνάει ή ο άντρας κάνει πάντοτε την πρώτη κίνηση πρέπει να λείπουν. Εννοείται, ο καθένας μπορεί να πράττει όπως νιώθει πιο άνετα. Δεν είναι κακό να περιμένεις από τον άλλον να σε πλησιάσει (αρκεί να το κάνει). Αν βλέπεις πως η κατάσταση δεν προχωράει μπορείς να την πάρεις στα χέρια σου και το αποτέλεσμα μπορεί να σε εντυπωσιάσει. Δεν έχεις κάτι να χάσεις κι έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να το λέμε. Το φλερτ είναι το μοναδικό παιχνίδι που δεν έχει κανόνες. Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Είναι επαφή άμεση κι έμμεση. Κι αν δεν πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου, θα το κάνει κάποιος άλλος. Κι ύστερα θα χτυπάς το κεφάλι σου.

Υπάρχει αυτή η αντιστρόφως ανάλογη σχέση που εξηγεί πως όσο πιο απόμακρος και κλειστός είναι ο άλλος, τόσο πιο πολύ εμείς νιώθουμε την ανάγκη να ξεπέρασουμε τον τοίχο που έχει χτίσει. Αξίζει να μπεις στο παιχνίδι. Να το ζήσεις, ακόμα κι αν δεν πάρεις αυτό που ήθελες. Τουλάχιστον ξέρεις ότι προσπάθησες. Όταν δεν έχεις απαιτήσεις, όλα έρχονται πολύ πιο φυσικά. Όσο πιο πολύ το πιέζεις, τόσο πιο μάταιο είναι. Το φλερτ δε θέλει πίεση. Θέλει άνεση κι αν δεν έχεις και τόση αυτοπεποίθηση, θα έρθει στην πορεία μαζί με άλλα όμορφα πράγματα. Βγες έξω και μέσα από τη ματιά του φλερτ θα δεις τη ζωή λίγο καθαρά. 

Συντάκτης: Αγγελική Τσιγαρά
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.