Άδραξε τη μέρα. Κάπως έτσι δεν το λένε; Εκείνη τη τακτική που ξυπνάς το πρωί και κάνεις ένα σωρό πράγματα, χωρίς δισταγμούς αλλά με μεγάλη προθυμία και το βράδυ κοιμάσαι ευτυχισμένος και περήφανος για τον εαυτό σου; Ακούγεται τόσο δημιουργικό. Πότε ήταν η τελευταία φορά που το εφάρμοσες κι ένιωσες πραγματικά παραγωγικός; Γιατί εγώ, όταν αναλογίζομαι τις μέρες μου, βλέπω να κάνω συνεχώς παρόμοια πράγματα. Ασφαλή. Ακολουθώ μια άλλη τακτική, εκείνη που λέγεται «ζω μέσα στη  comfort zone μου».

Comfort zone, ορισμός: μια κατάσταση στην οποία ο άνθρωπος νιώθει άνετος, ενώ η ικανότητα κι η αποφασιστικότητα του δε δέχονται προκλήσεις. Οικείο μου ακούγεται. Με λίγα λόγια είναι η χείριστη συνήθεια μας να περνάμε κάθε μέρα κάνοντας πράγματα που ξέρουμε, θεωρούμε σίγουρα, δεν κρύβουν πιθανότητες ρίσκου, άρα δε μας προκαλούν ούτε φόβο, ούτε άγχος ούτε όμως γεμίζουν τη ζωή μας με εμπειρίες.

Λίγους ανθρώπους ξέρω που αγαπούν το ρίσκο. Δεν εννοώ να παίρνουν μια-δυο αμφιλεγόμενες αποφάσεις στην ανάγκη, εννοώ εκείνους που πραγματικά τους αρέσει να δοκιμάζουν καινούρια πράγματα, χωρίς να έχουν την παραμικρή ιδέα για το πού θα τους οδηγήσουν. Οι περισσότεροι από μας, απλώς κωλώνουμε. Ακούμε για κάτι καινούριο και διαφορετικό κι επιλέγουμε να περάσουμε επιδεκτικά αδιάφορα από μπροστά του. Τι κι αν ακούγεται δελεαστικό, εάν δεν ξέρουμε όλες τις συνθήκες κι όλα τα πιθανά αποτελέσματα ώστε να είμαστε προετοιμασμένοι, απλά δε μας ενδιαφέρει. Υπάρχει νόημα στο να κυνηγήσουμε το φευγαλέο, το άπιαστο; Κι αν καταλήξει κάπου δυσάρεστα, κάπου αποπνικτικά, χωρίς αέρα ή τρόπο διαφυγής; Καλύτερα να μην ασχοληθούμε παραπάνω.

Δε λέω, είναι μια τακτική κι αυτή. Είναι ένα καταφύγιο, μια ασφάλεια. Ξέρεις τι σε περιμένει, είσαι προετοιμασμένος κι όταν πού και πού προκύπτει κάτι αναπάντεχο κουτσά στραβά το αντιμετωπίζεις. Είναι βολικό, αυτό το καταλαβαίνω. Όμως, σου προσφέρει ικανοποίηση; Νιώθεις επαρκής για τον το εαυτό σου; Του παρέχεις όλα όσα χρειάζεται για να νιώθει πλήρης, ενεργητικός και πόσο μάλλον ζωντανός; Γιατί η comfort zone έχει την τάση να περιορίζει και να χτίζει τείχους. Για πόσο ακόμα θα είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι, ο καθένας κλεισμένος οικειοθελώς στο δικό του κάστρο;

Εκεί έξω υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος για να τον κατακτήσουμε. Κάτι νέο, κάτι διαφορετικό, κάτι που κάνει επιτέλους την καρδιά μας να χτυπάει δυνατά. Ο καθένας μας έχει τη δική του comfort zone, άρα κι όλα όσα περιμένουν έξω απ’ αυτό ποικίλουν και διαφέρουν. Ο ένας φοβάται τα πρώτα ραντεβού, ο άλλος να ταξιδέψει μόνος του, ο τρίτος να δείξει στο κόσμο πόσο καλά τραγουδάει. Άπειρα όσα τρομάζουν τον καθένα αλλά κι άπειρη ικανοποίηση όταν κάποιος αντιμετωπίζει τους φόβους του. Μικροί, μεγάλοι δεν έχει σημασία γιατί η προσπάθεια είναι η ίδια. Κάνεις κάτι που σε βγάζει απ’ τη συνήθεια κι αποδεικνύεις πως δε σε πτοούν πια οι αλλαγές. Είσαι κύριος του εαυτού σου και παίρνεις αποφάσεις. Ποντάρεις χωρίς να φοβάσαι αν θα χάσεις.

Πάνω σε ένα κρασάκι με μια φίλη, υποσχεθήκαμε φέτος να κάνουμε πανηγυρική έξοδο απ’ τη comfort zone μας. Δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά κάθε φορά που ξεπερνάω τα εμπόδια που μόνη μου έχω βάλει, νιώθω μεγαλύτερη υπερηφάνεια από ποτέ. Εκεί είναι η ανταμοιβή, στον έπαινο και στα συγχαρητήρια που δίνεις μετά στον εαυτό σου.

Στη σκέψη «αυτό δε θα το έκανα ποτέ, αν και θα μου άρεσε πολύ» να απαντάς με ένα «όχι ρε γαμώτο, θα το κάνω!». Και τι μας νοιάζει τι θα πει αυτός ο κόσμος, και τι πειράζει εάν αποδειχθεί αποτυχία αυτό που ονειρευόμασταν. Το θέμα είναι να ξεβολευτούμε επιτέλους και να διεκδικήσουμε ό,τι κι αν είναι αυτό που μας εξιτάρει. Λίγο πάθος, ρε παιδιά, να νικήσουμε τον πιο δυνατό μας αντίπαλο -εμάς τους ίδιους.

Φτιάξε μια λίστα με όλες τις φορές που βγήκες απ’ τη comfort zone σου. Σημείωνε την κάθε μικρή σου νίκη και θαύμασε τη συνολική σου πρόοδο και πόσο μακριά έχεις φτάσει με τον καιρό. Θα καταλάβεις πως όλα είναι δυνατά, κανείς δεν μπορεί να σε σταματήσει ούτε να σε περιορίσει. Έχεις μαζέψει εμπειρίες, έχεις αρπάξει ευκαιρίες κι αν καμιά φορά έπεσες, μικρό το κακό, ξανασηκώθηκες.

Οι ιστορίες που έχεις να πεις τώρα κι η αυτοπεποίθησή σου είναι το μεγαλύτερο όπλο απέναντι στη φωνούλα που ακόμη καμιά φορά σε παρενοχλεί με ανασφάλειες και δεύτερες σκέψεις. Την επόμενη φορά που θα νιώσεις ότι πάει να σε επηρεάσει, αναλογίσου: δεν αξίζει περισσότερο το ταξίδι απ’ τον προορισμό; Αν ναι, τότε το να διαγράψεις τα όρια της comfort zone σου είναι το καλύτερο δώρο που μπορείς να προσφέρεις ποτέ στον εαυτό σου.

 

Συντάκτης: Νεφέλη Κομματά
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη