Η ταινία συνεχίζεται κι εμείς στις δύο άκρες του καναπέ. Σιωπηλοί, απορροφημένοι. Είναι ωραία η περιπέτεια που διάλεξες, δε λέω. Τραβάω το βλέμμα μου και το καρφώνω πάνω σου. Φοράς τα γυαλιά σου γιατί η τηλεόραση είναι μακριά κι έχεις ήδη βγάλει τις κάλτσες που σε ζεσταίνουν. Χαμογελάω. Δε με προσέχεις, η δράση σ’ έχει συνεπάρει. Αλλάζω μεριά και κουρνιάζω πάνω σου. Καλύτερα έτσι. Ο καθένας μόνος του, αλλά κάπως μαζί σ’ αυτήν την περιπέτεια.

Έτσι είναι οι σχέσεις. Απλές, άνετες, ευχάριστες. Τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι. Γεμάτες αγάπη. Τι παραπάνω θέλει ο άνθρωπος; Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το ταίρι του. Κι ύστερα όλα είναι εύκολα.

Οι μέρες μαζί είναι γλυκές, μα τα βράδια πιο όμορφα ακόμα. Κι έχει πια καλοκαιριάσει, τα παράθυρα μένουν ανοιχτά κι ο κόσμος αρχίζει να μυρίζει καρπούζι και βερίκοκα. Φυσάει ένα αεράκι, ίσα να σε δροσίσει, ίσα να πάρεις την κουβέρτα την πικέ να σε σκεπάσει. Κι αν ζεσταθείς πολύ, μπορείς να βάλεις μπρος ανεμιστήρα, να γυρνάει σαν τρελός και να δημιουργεί μια δροσιά απ’ το πουθενά. Να βγάλεις κάποια ρούχα. Δε χρειάζονται.

Ένα βράδυ και μια σχέση. Τι κάνεις; Βγαίνεις. Ντύνεσαι με ανοιχτά πουκάμισα κι αέρινα φουστάνια. Πάτε σε μπαρ που έχει έξω τραπέζια. Σε μια ταράτσα. Ένα μοχίτο. Ένα καμπάρι. Ο καθένας έχει το ποτό του, άλλο για το χειμώνα, άλλο για το καλοκαίρι. Κι είναι ωραία που βγήκατε κι αυτό το βράδυ μαζί έξω. Θέλεις να χορέψεις και βαριέται, ήθελε να πάει για μπίρες, μα σ’ ακολούθησε. Κάπου κερδίσατε κι οι δυο.

Αύριο βράδυ; Σινεμά, θερινό. Δυο μπίρες, ένα ποπ κορν κι ένα χοτ-ντογκ. Κι εκείνο το σινεμά έβαλε back to back ταινίες κι έχει διαλέξει τις αγαπημένες σου. Κάποιος γκρινιάζει για τα κουνούπια, πιθανότατα κι οι δυο. Θυμήθηκες το αντικουνουπικό. Σώθηκε πάλι αυτή η σχέση.

Μετά στο σπίτι. Κινέζικο. Ανοησίες, ένα μπέργκερ. Κι ύστερα αγκαλιές στον καναπέ και τελικά ήρθε νωρίς το καλοκαίρι και ζεσταίνεστε. Κλιματιστικό; Όχι ακόμη. Δεν πειράζει, απόψε ας ιδρώσουμε.

Δεκάδες βράδια και μια σχέση. Κάποια ξεχωριστά, μερικά ήσυχα. Κι εκεί φοβάσαι, σε τρώει το άγχος. Μήπως νικάει η ρουτίνα; Θαρρείς κι η ρουτίνα είναι κακή. Γιατί φοβόμαστε την άνεση και την απλότητα; Θέλουμε κάθε μέρα να βλέπουμε περιπέτειες και δράση. Κι η τελευταία ταινία που είδατε; Δράση κι αυτή; Ή μήπως αισθηματικό, θρίλερ ή κωμωδία;

Κι αν αγαπάς, κι αν είσαι ερωτευμένος, κάθε βράδυ μπορεί να ομορφύνει. Να μην πάει χαμένο. Πιέζουμε τους εαυτούς μας να ζητούν το κάτι παραπάνω, να γκρινιάζουν, να μη μένουν ευχαριστημένοι. Γινόμαστε άπληστοι, νομίζουμε την τύχη δεδομένη. Κάνε μια αγκαλιά και μείνε εκεί. Την έχεις, είναι κερδισμένη. Απόλαυσέ την.

Ένα βράδυ στο κρεβάτι. Από νωρίς. Μόνο εκεί, μέχρι εκεί. Δώρο κι αυτό. Κι αν ζεσταίνεσαι, να το θυμάσαι το συναίσθημα τον επόμενο χειμώνα κι αν θες ν’ αλλάξεις πλευρό, να το θυμάσαι το πρωί που θα ξυπνήσεις μόνος. Ένας εφήμερος κόσμος. Σπαταλάμε βράδια αντί να παραδοθούμε στη γοητεία τους. Γιατί;

Κι αν όντως αγαπάς μόνο τη δράση, σήκω. Πάρε τον έλεγχο και φτιάξε αυτό που θέλεις. Μην περιμένεις, μη χάνεις χρόνο. Πρότεινε, ξεσήκωσε, ενθουσιάσου. Μοιράσου την ενέργεια και φέρε το διαφορετικό στη ζωή σου, αφού το θες. Πολέμησε τη ρουτίνα και σκότωσε τη βαρεμάρα, γιατί το καλοκαίρι είναι μικρό και σύντομο και δεν πρέπει να το χάσεις. Πρέπει να προλάβεις να πας διακοπές και να κάτσεις στη βεράντα και να γυρίσεις στο σπίτι με τα πόδια. Μαζί με ‘κείνον τον άνθρωπο.

Είναι όμορφο να έχεις έναν άνθρωπο να περνάς όλα τα βράδια. Να ξέρεις ότι μπορείς να μοιραστείς, ν’ ανταλλάξεις μια κουβέντα. Έχεις τη δύναμη να σηκωθείς, να τον φιλήσεις κι όταν το αποφασίσεις, να κοιμηθείς στην αγκαλιά του. Έχετε τα αστεία σας και τα τραγούδια σας κι ο ένας τον άλλον. Σταγόνες ευτυχίας.

Σήμερα βγήκαμε έξω. Πήγαμε σε εκείνο το θερινό, που λέγαμε. Είναι αργά, μα έχει ζέστη κι είναι βαριά εκεί έξω η ατμόσφαιρα. Με κρατάει απ’ τη μέση κι υστέρα απ’ το χέρι και μετά πάλι απ’ την αρχή. Περπατάμε αργά, τίποτα δε μας βιάζει. Εγώ σχολιάζω ακατάπαυστα κι εκείνος γελάει που ποτέ δε συμφωνώ με το σενάριο. Ένα φιλί στο μέτωπο κι ύστερα το θυμάμαι· είπα θα αφήσω τις κομεντί για δράση. Τον σταματάω απότομα και τον κολλάω σ’ έναν τοίχο. Ένα καυτό φιλί για ένα καυτό καλοκαιρινό βράδυ. Τι παραπάνω  χρειάζεται για να γίνει περιπέτεια;

Συντάκτης: Νεφέλη Κομματά
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη