Οι σχέσεις έχουν στάδια, βήματα ή εμπόδια που πρέπει να περάσεις για να πας στην επόμενη πίστα του παιχνιδιού και να φτάσεις στον τερματισμό χοροπηδώντας από χαρά. Για να θεωρηθεί λοιπόν πως μια σχέση έχει προοπτική, σύμφωνα με τους κανόνες της τυπικής ελληνικής κοινωνίας στην οποία ζούμε, το βασικό βήμα είναι ένα.

Η πίστα «πρόσκληση σε γάμο-βάφτιση», είναι πίστα με δύσκολους αντιπάλους και ταυτόχρονα αποτελεί ένα γερό crash test. Και ξέρω καλά πως αρχίζει ένας κρύος ιδρώτας να σε λούζει στο άκουσμα αυτής της φράσης, ειδικά αν έχει χρειαστεί να παίξεις σ’ αυτή την πίστα και ξέρεις τις δυσκολίες.

Ας το πάρουμε από την αρχή λοιπόν, έρχεται η πρόσκληση και η σχέση σου ζητάει να είσαι το plus άτομο και τη συνοδεύσεις. Φυσικά σαν πρώτη αντίδραση έχεις μια έντονη χαρακτηριστική χαρά. Είναι τιμή σκέφτεσαι και τελικά δεν το βλέπεις μόνο εσύ σοβαρά, μα και η άλλη πλευρά -κι έτσι ένα μικρό σύννεφο ευτυχίας σε καλύπτει.

Όμως αυτό το σύννεφο αρχίζει να διαλύεται σχετικά γρήγορα γιατί ο πανικός παίρνει τη θέση του πρώτου ενθουσιασμού. Η πρόσκληση αυτή ανοίγει την πόρτα της ζωής του συντρόφου σου για τα καλά. Κι αν την ανοίξεις θα βρεις μέσα ό,τι μπορείς να φανταστείς, και πολλά περισσότερα για τα οποία δεν είχες ιδέα.

 

Πόσο ασφαλής αισθάνεσαι στη σχέση σου;

Κάνε τώρα το τεστ!

 

Οι σκέψεις αρχίζουν να πυκνώνουν και να σε πανικοβάλλουν. Ποια είναι η σωστή ενδυμασία; Πώς μιλάμε, πώς συμπεριφερόμαστε, ποια τα πρέπει και τα μη; Ξαφνικά νιώθεις σαν να πηγαίνεις πρώτη μέρα στο σχολείο και να είσαι 6 χρόνων, δεν ξέρεις κανέναν και ψάχνεις να βρεις μια σανίδα σωτηρίας. Και ναι αν το σενάριο είναι ιδανικό η σανίδα σωτηρίας είναι το ταίρι σου, αν πάλι όχι, την έκατσες τη βάρκα.

Οι γάμοι κι οι βαφτίσεις είναι κοινωνικές περιστάσεις βαθιά ριζωμένες στην ελληνική κοινωνία, με ιδιαίτερη σημασία γι’ αυτή και άμεσα συνδεδεμένες με τον θεσμό της οικογένειας. Κι εσύ ξαφνικά, θες-δε θες είσαι μέρος αυτής. Άρα είτε το έχετε συζητήσει, είτε όχι, όλοι θεωρούν πως είστε οι επόμενοι για τη θηλιά. Οι ευχές του τύπου «και στα δικά σας» πάνε κι έρχονται και αυτοί που τις εννοούν είναι ελάχιστοι και μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Αν πάλι είσαι από τους άτυχους παίχτες του παιχνιδιού που θα γνωρίσεις και τους γονείς εκεί, πραγματικά βοήθειά σου. Οι προσευχές και τα αλληλούια δεν ξέρω αν μπορούν να σε βοηθήσουν, γιατί η πίστα δυσκολεύει πραγματικά επικίνδυνα και δεν ξέρω αν έχεις τις ζωές να την περάσεις ή αν η οθόνη θα πετάξει ένα game over.

Υπάρχει βέβαια κι η περίπτωση όλες οι παραπάνω λέξεις να σου φαίνονται δραματικές και να σκέφετσαι απλώς ότι «θα περάσουμε καλά». Ναι παίζει και αυτό το σενάριο, το να περάσει δηλαδή αυτή η κατάσταση και να μην ακουμπήσει καν τη σχέση. Ωστόσο για να γίνει αυτό, η σχέση είναι απαραίτητο να έχει ένα βασικό στοιχείο: Να αδιαφορεί για τον κόσμο και τους εξωτερικούς παράγοντες που συχνά-πυκνά είναι κι εκείνοι που τη διαλύουν. Γιατί πολύ απλά όταν πάμε να χωρέσουμε σε καλούπια που δεν είναι για εμάς, και να μάθουμε να φερόμαστε έξω απ’ αυτό που είμαστε, έχουμε χάσει.

Για αυτό, όταν θα έρθει το προσκλητήριο, πριν προλάβει να σου πέσει από τα χέρια από τη χαρά, ευχήσου να είσαι από τους τυχερούς ανθώπους που θα περάσουν την πίστα με όλες τις ζωές του ήρωα αλώβητες.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Άννα Αντωνίου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου