Τις είδαμε, τις ξαναείδαμε! Τις γράψαμε σε βιντεοκασέτα και μάθαμε όλες τις ατάκες απ’ έξω. Ο λόγος; Μα φυσικά οι ταινίες με πρωταγωνίστρια την Αλίκη. Μικρό αθώο κοριτσάκι ή πετυχημένη αρτίστα; Κλόουν ή παμπόνηρη μαθήτρια; Είχε ένα μυστικό που την πλημμύριζε χαρά. Την αγάπη του κόσμου και την ικανότητα να ξεχωρίζει με τη μοναδική της ζωντάνια.

«Εγώ όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω Αλίκη». Λόγια που ειπώθηκαν στην αίθουσα ενός νηπιαγωγείου στα πλαίσια ερώτησης περί επαγγελματικού προσανατολισμού. Ποιο κοριτσάκι δε ζήλεψε τα χρυσά μαλλιά της όμορφης δασκάλας η οποία δεν έχανε τη γοητεία της ούτε φορώντας το πηλίκιο της ανθυπολοχαγού; Πετούσε το τόπι στους επικριτές της και τραβούσε μπροστά σε νέες ασπρόμαυρες ή έγχρωμες περιπέτειες κάνοντας πάντα φυσικά του κεφαλιού της.

Δε σου φαίνονται όλα πλέον λογικά βέβαια. Μπορεί τώρα να σπας το κεφάλι σου με το γεγονός ότι ο Λευτέρης έπρεπε να δει τη μισάνοιχτη μπλούζα για να ερωτευτεί τον Πίπη με το διακριτικό κατά τ’ άλλα βάψιμο. Ή ότι διέσχισαν τη μισή Ελλάδα εν πλω για να διαπιστώσει κάποιος ότι ξανθός ναύτης με καλοσχηματισμένες καμπύλες παρελαύνει ως δόκιμος με θέα τον Λευκό Πύργο.

Ταινίες-σταθμοί για τα σχολικά σου χρόνια. Ξέροντας απ’ έξω κι ανακατωτά τους στίχους απ’ ό,τι τραγούδησε η Αλίκη με τη σχολική ποδιά, ανυπομονούσες να φτάσεις γυμνάσιο για να σε βάλει ο καθηγητής να απαγγείλεις το «Ναυσικάαααα και μπούρου μπούρου μπούρου». Οι πιο τολμηρές ανεβαίνανε στα θρανία πριν μπει ο δάσκαλος και χόρευαν τουίστ ενώ πολλές από εμάς κλέβανε το στηθοσκόπιο απ’ το πιεσόμετρο της γιαγιάς για να τραγουδήσουν «Τι πράγμα είν’ η καρδιά»!

Κάποια πράγματα επίσης τα αντιλαμβάνεσαι πλέον καλύτερα. Τότε σου φαινόταν περίεργο που η Βουγιουκλάκη είχε πεθάνει απ’ τη συγκίνηση που θα αγόραζε ζαμπόν. Κάποια στιγμή την ίδια αντίδραση είχες κι εσύ όταν έβρισκες αλλαντικά στο ψυγείο του φοιτητικού σου σπιτιού. Επιπλέον, έπρεπε να σε εισάγει κάποιος από μικρό στην έννοια της απεργίας κι ότι αν δε θέλεις να απολυθείς, πρέπει να σε ερωτευτεί το αφεντικό σου ή τέλος πάντως κάποιος απ’ τη στενή οικογένεια. Άλλη εναλλακτική; Βάλε τη γυναίκα σου να το στολίσει κυριολεκτικά για χάρη ενός στιφάδου! Και μετά μπουρλότο!

Από μαθήματα πεσίματος; Αμέτρητα! Εκεί που η μοίρα σε φέρνει στο πιο γνωστό beach bar του νησιού, ξεκινάς εσύ να χορεύεις τη σούστα την κρητική, τη γνήσια και το γκομενάκι πέφτει ξερό πριν προλάβεις να ξεστομίσεις ατάκες για νεράιδες, παλικάρια και τα συναφή. Αλλιώς μπορείτε να πάρετε το νωχελικό το ύφος σας και να πέσετε πάνω του. Θα σας συγχωρήσει, εφόσον τον διαβεβαιώσετε ότι ήταν τυχαίο! Δοκιμασμένα πράγματα!

Οι ταινίες της Βουγιουκλάκη θυμίζουν βράδια Σαββάτου με τοστ και φρεσκοστυμμένη πορτοκαλάδα. Τα ατελείωτα φρούτα που έβαζες τη μάνα σου να σου καθαρίζει γιατί τάχα πεινούσες μόνο και μόνο για να κερδίσεις μια ώρα εκτός κρεβατιού και να προλάβεις τους τίτλους τέλους. Οι καβγάδες με τις κολλητές κάθε φορά που αναπαριστούσατε σκηνές στα παιχνίδια σας γιατί σε καμία δεν ταίριαζε ο ρόλος του Παπαμιχαήλ. 

Ταινίες-παρακαταθήκη της κουλτούρας μιας προηγούμενης εποχής, οι οποίες προορίστηκαν για να θρέψουν γενιές και γενιές. Τόσο κοινότυπο και πρωτότυπο ταυτόχρονα που εξακολουθεί να παίζεται στους δέκτες σου κι εσύ να κάθεσαι να επαναλαμβάνεις τους διαλόγους με τους ηθοποιούς σχεδόν μηχανικά. Κάθε φορά που προβάλλονται όμως, όσα χρόνια κι αν πέρασαν, θα κάτσεις λίγο να τις χαζέψεις γιατί θα έχουν σίγουρα κάτι όμορφο να σου θυμίσουν απ’ τα περασμένα!

 

Επιμέλεια Κειμένου Θεοδώρας Μαρίας Βένου: Πωλίνα Πανέρη

Συντάκτης: Θεοδώρα Μαρία Βένου