Πόσες φορές αναρωτηθήκαμε από πού ξεκίνησαν όλα αυτά τα σπουδαία ή και καθημερινά που έχουμε στη ζωή μας και με τον έναν τρόπο ή τον άλλο μάς έχουν σημαδέψει; Στη στήλη αυτή θα βρούμε απαντήσεις στις ερωτήσεις που ζητούν να μάθουν, πώς, γιατί, από ποιον, πότε και χίλια τόσα άλλα. Γιατί όταν καταλαβαίνεις λίγο καλύτερα τον κόσμο, αυτομάτως γίνεται πιο όμορφος!
Όταν ξεκίνησα να γράψω το παρόν άρθρο αναρωτιόμουν κατά πόσο το πιο γνωστό ερωτικό βοήθημα θα μπορούσε να έχει μια ιστορία άξια να διαβαστεί. Στην ιστορική μου αναζήτηση ομολογώ πως εξεπλάγην. Αυτό δεν είναι όργανο ικανοποίησης αλλά ολόκληρη φιλοσοφία ζωής. Θεωρώ σχεδόν βέβαιο πως θα συμφωνήσετε μαζί μου με όσα θα διαβάσετε παρακάτω.
Η ιστορία του ξεκινά από την εποχή των παγετώνων. Και μπορεί να μην το είδαμε στην ομώνυμη ταινία αλλά βρέθηκε, ήταν ύψους είκοσι εκατοστών και χρονολογείται 28.000 χρόνια πριν. Ανακαλύφθηκε σε μια Γερμανική σπηλιά, συγκεκριμένα στο σπήλαιο Hohle Fels κοντά στο Ulm της Γερμανίας το 2005 και δημιούργησε απορίες, καθώς οι επιστήμονες προσπάθησαν να σκεφτούν σε τι άλλο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ο λείος πέτρινος και εξαιρετικά γυαλισμένος φαλλός.
Και αν για κάποιους θεωρείται ακόμη ταμπού η χρήση του στις μέρες μας, στους αρχαίους πολιτισμούς αποτελούσε ευρεία, διαδεδομένη και ίσως και απαραίτητη παρουσία στην καθημερινότητά τους. Πρώτοι οι Αιγύπτιοι το 3.000 π.Χ σε πίνακές τους έδειχναν γυναίκες να φορούν φαλλικά αντικείμενα ως φόρο τιμής στο θεό Όσιρι. Η «Θεά» Κλεοπάτρα το 54 π.Χ είχε τον δικό της προσωπικό, κατασκευασμένο από μια κοίλη κολοκύθα γεμισμένη με νευριασμένες μέλισσες. Εγώ θα πρότεινα να μην το δοκιμάσετε αυτό στο σπίτι και ας μείνουμε στην ενημερωτικά αστείρευτη φαντασία της Κλεοπάτρας.
Στην Αρχαία Ελλάδα ήταν κατασκευασμένοι από δέρμα και το ελαιόλαδο ήταν το πρώτο επίσημο υλικό που χρησιμοποιούσαν για λίπανση. Οι Αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως η έλλειψη ικανοποίησης δημιουργούσε πανικό και υστερία στις γυναίκες με αποτέλεσμα όταν έφευγαν από τα σπίτια τους για μάχες να τους έδιναν ένα μικρό (ή και όχι) δωράκι. Διακρίνω μια ελευθερία στις σκέψεις των Αρχαίων Ελλήνων. Το 200 μ. Χ. η υστερία, όπως ακόμη λεγόταν μέχρι να επισημοποιηθεί πολλά χρόνια αργότερα πως δεν είναι ασθένεια, θεωρούνταν πως εξαφανίζεται με τα μαγικά χέρια των γιατρών κάνοντας μασάζ.
Χίλιες και μια νύχτες. Αραβία. Και φυσικά η φαντασία δεν είχε όρια. Η γυναικεία ευχαρίστηση ερχόταν με κατασκευές από φρούτα, λαχανικά ή διάφορα αντικείμενα σε σχήμα ανδρικού οργάνου (μην ξανακούσω για αγγουράκια και μπανάνες).
Πώς θα ήταν δυνατόν να έλειπε από το ιστορικό μας δέντρο η Ινδία. Η χώρα του διασημότερου ερωτικού βιβλίου. Από το 400 π.Χ έως το 200 μ.Χ ο στόχος της ερωτικής ικανοποίησης άνθιζε. Οι άντρες χρησιμοποιούσαν κατασκευές με λουριά για την ικανοποίηση της συντρόφου τους. Και φυσικά όχι λόγω κάποιας ανικανότητας αλλά ως συμμετοχή σε ερωτικό παιχνίδι.
Ιαπωνία και αυτοκρατορία των αισθήσεων. Shunga η ονομασία του. Ευρείας δημοτικότητας, κυκλοφορούσε σε βιβλία και σε πίνακες απεικονίζοντας γυναίκες να παίζουν μ’ αυτόν. Στοιχείο των ερωτικών τους πράξεων.
Αισίως φτάνουμε στο 1869. Είχα αναφέρει παραπάνω την ασθένεια της υστερίας. Ο Πλάτωνας μιλούσε για «περιπλανώμενη μήτρα». Θεωρούσε πως η μήτρα της γυναίκας κινείται γύρω από το σώμα της και αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία υστεριών. Ο Ιπποκράτης εκτίμησε πως η καλύτερη θεραπεία ήταν η ενεργοποίηση των οργάνων της γυναίκας. Οι γιατροί λοιπόν μέχρι και το 1869 περίπου χρησιμοποιούσαν τα χέρια τους για να ανακουφίσουν τις γυναίκες από το «πρόβλημα». Το 1869 κατασκευάζεται στην Αμερική το πρώτο βοήθημα με κίνηση, το οποίο ήταν μια ατμοκίνητη περιστρεφόμενη σφαίρα ιδιαίτερου όγκου και βαρύτητας σε ένα μεγάλο τραπέζι τοποθετημένη. Μεγάλη εφεύρεση για την εποχή εκείνη.
Φτάνουμε στην Αγγλία του 1880 όπου ο γιατρός Τζόζεφ Μόρτιμερ Γκράνβιλ, βοηθός στο γυναικολογικό ιατρείο του δρ. Ρόμπερτ Νταλριμπλ, ο οποίος θεωρούνταν ο ειδικός στην καταπολέμηση της υστερίας, θεωρούσε πως το καλύτερο φάρμακο για την υστερία ήταν το πυελικό μασάζ το οποίο και εφάρμοζε. Έτσι λοιπόν μαζί με τον νεαρό βοηθό του, ολημερίς χέρι βάζανε, χέρι βγάζανε και προσφέρανε ικανοποίηση και ανακούφιση στον γυναικείο πληθυσμό. Πρακτικά τώρα, τα χέρια τους πάθαιναν συχνές κράμπες και η κούραση τους ήταν εξοντωτική. Με τη βοήθεια ενός φίλου τους εφευρέτη ανακαλύπτει το γνωστό δονούμενο βοήθημα που όλοι ξέρουμε, κατοχυρώνει την πατέντα και έτσι φτάνουμε στην ανακάλυψή του. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως όλη αυτή η ιστορία είχε καθαρά και μόνο ιατρική σημασία για την εποχή εκείνη. Αναφέρεται μάλιστα πως είχαν ευρεία χρήση από γιατρούς και άλλων ειδικοτήτων, καθώς χρησιμοποιήθηκαν και σε παθήσεις όπως η αρθρίτιδα και οι φλεγμονές.
1960 και 1970 η πλήρη απελευθέρωσή του. Αποκτά αποκλειστικά την ταυτότητα που έχει έως σήμερα και γίνεται εργαλείο στα χέρια πολλών. Την περίοδο του 1970 απέκτησε και μορφή σιλικόνης. Το 1980 συνεχίζει την τρελή ανοδική του πορεία καθώς με την εμφάνιση του HIV δημιουργεί μια αίσθηση ασφάλειας, κόντρα στον έρωτα που ενείχε τον κίνδυνο της μόλυνσης.
Μέχρι που το 2002 κάνει την πρώτη του εμφάνιση σε τρελά επιτυχημένη σειρά στην τηλεόραση. Και φυσικά ξεπούλησε στην αγορά. Όσο και αν φαίνεται όμως πως έχουμε ανοιχτά μυαλά, υπάρχουν πολιτείες στην Αμερική οι οποίες ακόμη και σήμερα απαγορεύουν τη χρήση τους. Αλαμπάμα, Τέξας και Μισισιπής είναι μέσα σ’ αυτές.
Και φτάνουμε στο σήμερα που οι επιλογές είναι άπειρες. Δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις, μεγέθη, χρώμα, σχήμα και ήχους. Ως μέρος του παιχνιδιού της ερωτικής μας ζωής έχει μπει για τα καλά μέσα σ’ αυτήν. Δεν είναι ταμπού. Δεν είναι ντροπή. Είναι απόλαυση. Είναι η προσωπική ευχαρίστηση και γιατί όχι, ένας τρόπος να απολαύσεις τον έρωτα με τον σύντροφό σου, δημιουργώντας εναλλακτικούς τρόπους ευχαρίστησης. Άλλωστε στο κρεβάτι μας κάνουμε εμείς κουμάντο. Και επίσης να έχετε κατά νου πως κάτι που εμφανίστηκε πριν 28.000 χρόνια και ακόμη μέχρι και σήμερα εξελίσσεται κάτι καλό θα είχε να προσφέρει. Από περιέργεια, από άποψη, από ευχαρίστηση δώστε του μια ευκαιρία. Ίσως και να σας αρέσει!
Συντάκτης: Ταρασία Γεωργιάδου
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
