Σίγουρα άκουσες πολλές φορές ανθρώπους γύρω σου να μιλούν για το κάρμα. Ότι έχουν εμπιστοσύνη στο κάρμα, ότι πρέπει να «καθαρίσουν» το κάρμα τους, ότι ένας έρωτας είναι καρμικός κι άλλα πολλά. Πώς φτάσαμε όμως να θεωρούμε το κάρμα ικανό για όλ’ αυτά και παράλληλα να ελπίζουμε και να πασχίζουμε να είναι με το μέρος μας;

Το κάρμα προέρχεται από τη Σανσκριτική. Η Σανσκριτική είναι η κλασική γλώσσα της Ινδίας κι η λειτουργική γλώσσα του Βουδισμού. Σύμφωνα μ’ αυτήν λοιπόν, σημαίνει γενικά «δράση». Αν το δούμε ετυμολογικά πιο αναλυτικά, η λέξη απαρτίζεται από το «Καρ», που αυτό από μόνο του σημαίνει δράση και τη λέξη «μα» που σημαίνει το αποτέλεσμα. Έτσι, καταλαβαίνουμε πως πρόκειται για μια διαδικασία, έναν νόμο που επιστρέφει συμπεριφορές. Είναι λοιπόν μια δύναμη, η οποία όπως και κάθε άλλη δύναμη, έχει κάποια αποτελέσματα. Οι δυνάμεις ενεργοποιούνται με τρεις τρόπους. Ο πρώτος, σύμφωνα με πράξεις που πραγματοποιεί το φυσικό μας σώμα, ο δεύτερος με τα συναισθήματά μας κι ο τρίτος με συγκεκριμένες ή αφηρημένες σκέψεις μας. Τι σκεφτόμαστε, τι ονειρευόμαστε, τι φανταζόμαστε, τι λέμε, όλα αυτά είναι διαδικασίες που ενεργοποιούν μια δύναμη και τη στρέφουν σε μια ορισμένη κατεύθυνση.

Το Κάρμα σαν κάρμα τώρα, χωρίζεται σε τρεις διαφορετικούς τύπους. Το πρώτο ονομάζεται πραράνμπντα, κι είναι και το πιο γνώριμο. Σίγουρα όχι εξαιτίας του ονόματός του, αλλά γιατί αναφέρεται σε όλες τις πράξεις που δημιουργούνται σ’ αυτήν τη ζωή και τα αποτελέσματά τους θα φανούν στο μέλλον. Το αν θα συμβούν βέβαια σ’ αυτή τη ζωή ή σε επόμενη, παραμένει μυστήριο. Ο δεύτερος τύπος, ονομάζεται σαμσίτα και σχετίζεται με τις προηγούμενες ζωές. Μ’ όσα δημιουργήθηκαν πριν καν γεννηθεί η συγκεκριμένη εκδοχή σου και τώρα απλώς βιώνεις τ’ αποτελέσματα των τότε πράξεών σου. Την επόμενη φορά που θ’ αναρωτηθείς λοιπόν «τι αμαρτίες πληρώνω;» μην πας να κατηγορήσεις μια ατυχή σου συμπεριφορά την προηγούμενη βδομάδα, αλλά σκέψου πως το πρόβλημα ίσως να προκλήθηκε πριν πολλά χρόνια.

Τρίτος και τελευταίος τύπος, ο λεγόμενος κριγιαμάνα. Αποτελεί τον τύπο κάρμα που σχετίζεται με όσα έγιναν σε προηγούμενες ζωές αλλά τα αποτελέσματα περιμένουν να καρποφορήσουν σε μια μελλοντική ζωή. Πώς ακούς τους γονείς να λένε ότι θέλουν να πάρουν ένα σπίτι για να μπορούν ν’ αφήσουν στα παιδιά τους μεγαλώνοντας; Ε, εσύ φτιάξε το κάρμα σου, για να περνάς καλύτερα στο μέλλον. Στο πολύ μέλλον. Σύμφωνα με τον Ινδουισμό και τον Βουδισμό, το Κάρμα αναφέρεται στη σχέση μεταξύ αιτίου κι αποτελέσματος. Κάθε πράξη που συμβαίνει είναι αιτία του παρελθόντος και παράλληλα αποτελεί κι αιτία των πράξεων που θα βιώσουμε στο μέλλον, είτε στο κοντινό είτε στο μακρινό. Έτσι, ο νόμος του κάρμα ταυτίζεται με το νόμο της δράσης και της αντίδρασης. Ό,τι έσπειρες, αυτό θα θερίσεις. Δικαιοσύνη είτε αδικία, καλοσύνη είτε κακία, ευγνωμοσύνη είτε μιζέρια, ό,τι απ’ αυτά διάλεξες να κάνεις πράξη όταν είχες την ελεύθερη βούληση, θα το λάβεις κι εσύ κάποια στιγμή χωρίς να μπορείς να επιλέξεις πλέον αν το θες ή όχι. Γι’ αυτό, πρόσεχε περισσότερο τι επιλογές κάνεις όταν έχεις την «εξουσία» της επιλογής.

Ο Νόμος του Κάρμα προασπίζει ότι δεν υπάρχει αδικία. Αυτό που βλέπουμε σαν αδικία και δεν μπορούμε να εξηγήσουμε, συμβαίνει γιατί δεν έχουμε πρόσβαση σ’ όλη την εικόνα ώστε να δούμε τις αιτίες που μας έφεραν αυτά τα αποτελέσματα. Γι’ αυτό κι όταν βλέπουμε ένα καλό άνθρωπο να ζει πολλά δεινά στη παρούσα του ζωή σημαίνει ότι σε κάποια άλλη ζωή έκανε πράγματα που τώρα χρειάζονται ρύθμιση για να ισορροπήσουν. Όλ’ αυτά δε σημαίνουν ότι ο άνθρωπος δε θα ξεφύγει ποτέ από τα δεινά που τον ταλανίζουν αλλά από μια άλλη ματιά, αποτελούν μια μορφή δοκιμασίας. Είναι δύσκολο να σου έρχονται συνεχώς αναποδιές κι εσύ πάντα να κάνεις καλές πράξεις. Κάποια στιγμή ίσως να σου βγει ο εγωισμός. Κάποια στιγμή ίσως κουραστείς να κάνεις το καλό και να πηγαίνει στράφι και τα παρατήσεις. Εκεί παραφυλάει το Κάρμα όμως. Σε ποιο δρόμο θα καταφύγεις όταν έρθουν τα δύσκολα; Ποιος θα διαλέξεις να είσαι όταν θα βρίσκεσαι σε μια εσωτερική κρίση με τον εαυτό σου;

Είτε επιλέγεις να το πεις Κάρμα, είτε Θεία Δίκη είτε κάθε τι άλλο, το νόημα είναι ένα. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος άνθρωπος εκεί έξω που συνειδητά επιλέγει κι αναζητά να είναι δυστυχισμένος. Οπότε, όλοι αναζητάμε την ευτυχία, την ευημερία και την καλή μας τύχη. Όλ’ αυτά γίνονται μόνο με το να πράττεις το καλό. Δε σου δίνονται τριακόσιοι δρόμοι και δεν ξέρεις σε ποιον να βαδίσεις και πού θα σε βγάλει. Σου δίνονται οι εξής δύο. Ο δρόμος των καλών πράξεων κι ο δρόμος των κακών πράξεων.

Ακόμα και να μην πιστεύεις στη Μετενσάρκωση και να μη σε νοιάζει τι θα γίνει σε επόμενες ζωές κι αν θα γίνει, εστίασε στη ζωή που κάνεις τώρα. Όσο δυστυχισμένος ή απογοητευμένος κι αν είσαι από την τροπή της ζωής σου, η καλοσύνη κι οι όμορφες πράξεις βάζουν λίγο χρώμα στο γκρίζο σου τοπίο. Και λίγο-λίγο ίσως αφήσεις να μπει περισσότερο φως από τις χαραμάδες. Κι εσύ, που νιώθεις ήδη καλά και συνεχίζεις σ’ έναν φωτεινό δρόμο, να ξέρεις ότι φέγγεις και για τον δίπλα, που περπατά στο σκοτάδι. Γιατί η χαρά, η καλοσύνη κι η αγάπη είναι τα μόνα συναισθήματα που όταν τα διαιρέσεις, πολλαπλασιάζονται.

 

«Ό,τι σπόρο σπέρνει κάποιος, τέτοιον καρπό θερίζει. Ο πράττων το καλό, θερίζει το καλό κι ο πράττων το κακό, το κακό. Σπείρατε τον σπόρο, θα βιώσετε τον καρπό του». -SN Samuddakasuttaṃ

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Νίκη Χατζηευστρατίου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου