Περίεργες οι σχέσεις, περίεργοι οι άνθρωποι, περίεργοι εμείς. Είναι που μια σχέση θέλει κόπο, επιμονή και θυσίες. Χρειάζεται να επενδύσουμε τις δικές μας προσωπικότητες, οι οποίες χτίζουν τις δικές μας σχέσεις. Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικό χαρακτήρα, τα επιθυμίες του, τα ελαττώματά του, τις απαιτήσεις του, καθώς και τη χιουμοριστική του πλευρά. Κάθε άνθρωπος κρύβει ένα παιδί μέσα του και το βγάζει μόνο εκεί που πραγματικά νιώθει ο εαυτός του. Στους ανθρώπους που θα του βγάλουν τον αληθινό του εαυτό, εκεί που θα πέσουν οι μάσκες, σε στιγμές τρελού γέλιου, τόσο δυνατού, που δεν ακούστηκε ξανά ή ακόμα και σε περίεργες φάσεις. Με όλα αυτά, λοιπόν, θα μπορούσε μια σχέση να βρίσκεται μέσα σ’ ένα συγκεκριμένο πλαίσιο;

Θα μπορούσε να υπάρχει ένα αόρατο πρωτόκολλο σχέσεων, το οποίο υιοθετούν πολλοί άνθρωποι στη σχέση τους;  Μια σειρά από «μη» και «πρέπει», ένας οδηγός που λέει τα σωστά και τα λάθος. Ποιος είναι ο σωστός τρόπος επικοινωνίας στη σχέση σου; Ποια πράγματα δεν πρέπει να γίνονται και τι επιτρέπεται; Τι παριστάνουν τελικά όλα αυτά που συμβαίνουν σε μια σχέση;

Όλα αυτά τα ερωτήματα μαζί με τους ανθρώπους γύρω μας μάς επηρεάζουν και μας προβληματίζουν. Κάποιοι απ’ τους ανθρώπους που ξέρουμε δε συμπεριφέρονται στις σχέσεις τους όπως εμείς. Ακολουθούν το αόρατο πρωτόκολλο σχέσεων, στο οποίο είναι καταγεγραμμένες οι αρχές μιας σχέσης, ο σωστός τρόπος και οι λάθος κινήσεις. Γιατί όμως εμείς πρέπει να ακούμε τους άλλους να λένε τα «λογικά» της σχέσης τους και εμείς να σκεφτόμαστε τα δικά μας θεωρώντας πως είναι «άλογα;» Μήπως η σχέση μας πάσχει και δεν το γνωρίζουμε;

Κάθε άνθρωπος έχει το δικό του χαρακτήρα και προσωπικότητα. Δεν ξέρουμε τι είναι αυτό το αόρατο πρωτόκολλο σχέσεων και γιατί κάποιοι το ακολουθούν. Δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα δικό μας και να το ακολουθούν αυτοί στη δική τους σχέση; Η δική μας σχέση έχει τις δικές της απαιτήσεις, τα δικά της σενάρια, τις δικές της ιδιαιτερότητες, δεν μπορεί να ακολουθήσει κάτι κλασσικό, την πεπατημένη, αφού οι πρωταγωνιστές είναι διαφορετικοί και δε γίνεται να παίζουν το ίδιο σενάριο συνέχεια.

Δεν επηρεαζόμαστε από καμιά άλλη σχέση, έχουμε τη δική μας. Δεν ακολουθούμε κάποιο συγκεκριμένο πρωτόκολλο, δοκιμάζουμε και τροποποιούμε συμπεριφορές μέχρι να τις προσαρμόσουμε στις επιθυμίες μας και στου συντρόφου μας. Ίσως να μην κάνουμε πολλά πράγματα απ’ αυτά που κάνουν άλλοι στη σχέση τους, αλλά μπορεί να κάνουμε πολύ περισσότερα. Δεν είναι πρόβλημα αυτό, επίτευγμα είναι!

Η δική μας σχέση ζητάει τις δικές της νόρμες, ξεφεύγει απ’ τις κλασικές. Έχει άλλους κανόνες, τους κανόνες της δικής μας επικοινωνίας. Δίνουμε αυτά που θέλουμε και τα παίρνουμε αντίστοιχα. Δε θέλουμε να δημιουργήσουμε στη σχέση μας κάτι που δεν είμαστε και ούτε να προκαλέσουμε πιέσεις για να πετύχουμε κάτι. Εμείς επικοινωνούμε με το δικό μας τρόπο, τη δική μας τακτική και τη δική μας τσαχπινιά.

Το θέμα είναι να δίνεις στο σύντροφό σου αυτό που θέλει και όχι αυτό που προβλέπει ένα αόρατο πρωτόκολλο σχέσεων. Η δική μας σχέση έχει τους δικούς της κανόνες και αυτό δε σημαίνει ότι πάσχει ή ότι κάπου υστερεί συγκριτικά με τις υπόλοιπες. Πρέπει να δημιουργούμε τη δική μας σχέση φτιαγμένη από εμάς ανάλογα με τον άνθρωπο που έχουμε απέναντι μας. Η επικοινωνία μας είναι μοναδική και αυτό μας κάνει ευτυχισμένους. Γιατί να κλείνεται σ’ ένα πλαίσιο με συγκεκριμένους κανόνες και να μην είναι ελεύθερη όπως εμείς; Ίσως να είναι τόσο τρελή και παράξενη, όμως είναι γραμμένη από εμάς και οι πρωταγωνιστές είμαστε εμείς. Δε γράφεται από άλλους για ‘μας και αυτό είναι το πιο σημαντικό.

Συντάκτης: Παναγιώτα Νεοφύτου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.