Πότε ήταν η τελευταία φορά που ζήτησες πραγματικά συγγνώμη και το εννοούσες; Όσο εύκολο πιστεύουμε ότι είναι άλλο τόσο δύσκολα το εκφράζουμε και δίνουμε την αξία που πρέπει. Έχει στ’ αλήθεια τεράστια σημασία πώς επιλέγουμε να χρησιμοποιούμε την έννοια της συγχώρεσης στην καθημερινότητά μας. Είναι μια έννοια πραγματικά λυτρωτική, η οποία για χίλιους δύο λόγους παύει δυστυχώς να διατηρεί την ουσιαστική της σημασία.

Τι θα πει συγγνώμη; Στην ουσία η συγχώρεση είναι μια πράξη αγάπης προς τον εαυτό μας. Οφείλουμε να το κάνουμε πρώτα απ’ όλα για εμάς. Απελευθερώνουμε κάθε σκέψη αρνητισμού κι απαισιοδοξίας που ήρθε και κυρίευσε τη βούλησή μας στο όνομα ενός λάθους. Έχουμε τη δύναμη να μεταμορφωθούμε σ’ αυτό που εμείς θέλουμε να είμαστε αποδεχόμενοι την αλήθεια του άλλου. Σεβόμαστε, όμως, πρωτίστως την εκδοχή τη δική μας. Συγγνώμη θα πει σ’ αγαπώ, μα με αγαπώ εξίσου πολύ. Αναζητάμε μ’ αυτόν τον τρόπο την ελευθερία, μα κυρίως την ψυχική μας ηρεμία. Τυχαίνει να υπάρχουμε, αλλά περισσότερο επιλέγουμε να ζούμε.

Όπως η ζωή δεν έχει μόνο άσπρο ή μαύρο, έτσι και οι σχέσεις μας με τους ανθρώπους δε γίνεται να είναι μόνο καλές ή κακές. Κι αυτό γιατί δεν υπάρχει άνθρωπος εκεί έξω που να βιώνει μόνο ευχάριστες ή δυσάρεστες στιγμές. Και τα αρνητικά συναισθήματα έχουν τεράστια χρησιμότητα και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει ν’ αγνοούνται. Κάθε συναίσθημα γίνεται σύμμαχος του εαυτού μας. Το να ζητάς συγγνώμη ή το να θέλεις να συγχωρέσεις το άτομο που σε πλήγωσε δεν είναι παράλογο. Η συγχώρεση είναι μία από τις πιο απελευθερωτικές πράξεις.

Η έννοια της συγγνώμης θα λέγαμε ότι πλέον είναι κάπως δυσνόητη. Συγγνώμη ως προς τι; Συγγνώμη γιατί το μετάνιωσες; Γιατί δεν έχεις άλλη επιλογή; Συγγνώμη όπως λέμε «ορίστε»; Δεν είναι αυτή η πραγματική συγχώρεση. Ωστόσο, δε σημαίνει πως δεν οφείλεις στον εαυτό σου να τη διατηρήσεις εσύ, ούτε σημαίνει πως πρέπει να κάνεις ό, τι κάνουν οι «πολλοί». Οφείλουμε να χρησιμοποιούμε τη διαδικασία της συγχώρεσης συχνότερα. Δεν ωφελεί μόνο εκείνον που τη δίνει, αλλά κι εκείνον που θέλει να συγχωρεθεί.

Διστάζουμε να στείλουμε μια συγγνώμη, να την πούμε και να την εκφράσουμε όπως εμείς θέλουμε. Πιστεύουμε πως ο απέναντί μας θα τη θεωρήσει ψεύτικη ή δε θα τον επηρεάσει καθόλου. Μα η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν δυο συνιστώσες, εκείνη που θέλει να μάθει αν χαίρει αποδοχής κι εκείνη που λίγο έως καθόλου την αφορά, αφού το θέμα ήταν να την ξεστομίσει.

Πλήγωσες κάποιον λίγο ή πολύ, δεν έχει σημασία. Σημαντική είναι και η δική σου λύτρωση και συνεπώς ανακούφιση. Πρέπει να αποδεχόμαστε την κατάσταση αφήνοντας τον χρόνο να κατευνάσει τα πράγματα. Κάπως έτσι έρχεται και η κάθαρση. Αφορά πάνω απ’ όλα εσένα και μετά τους υπόλοιπους. Συγχωρείς χωρίς να περιμένεις κάποιο ευχαριστώ ή ένα αντάλλαγμα. Δεν το κάνεις για να πάρεις κάτι πίσω.

Έχεις σκεφτεί ποτέ πόσο κερδισμένος μπορείς να βγεις απ’ όλο αυτό; Η αληθινή συγχώρεση αφήνει πίσω της κάθε μορφής αρνητικό συναίσθημα και πάντα φέρνει μαζί της τα πιο αισιόδοξα μηνύματα για τη ζωή. Το σημαντικότερο είναι να καταλάβεις πως με μια συγγνώμη μπορεί ν’ αλλάξεις τον εσωτερικό σου κόσμο και τη νοοτροπία σου. Ίσως όλα να γίνουν πιο εύκολα και φυσικά να ζεις όπως εσύ επιθυμείς.

 

Συντάκτης: Μαρία Παράσχου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου