Τι θα γινόταν αν δεν είχες απαντήσει σε εκείνο το μήνυμα; Τι θα είχε συμβεί αν δεν πήγαινες εκείνη τη βόλτα σε εκείνο το μαγαζί, εκείνο το βράδυ; Όλα φαίνεται πως κρέμονται από μια απόφαση της στιγμής. Δοσμένοι στον αυθορμητισμό μας, επιτρέπουμε κάθε φορά στον ίδιο να μας καθορίσει το τι μπορεί να μας συμβεί σε κάθε περίσταση.

Δεν ήταν λίγες οι φορές που έπιασες τον εαυτό σου να συλλογίζεται για ατελείωτες ώρες και να σκορπίζει τις σκέψεις του γύρω από χιλιάδες υποθετικά «αν». Κι όσο σ’ αυτά τα «αν» απαντήσεις δε βρήκες, είναι γιατί δεν τόλμησες να κάνεις την εικασία σου πράξη και αυτομάτως να μάθεις εμπράκτως τι θα συνέβαινε. Το θέμα είναι να βρεις το θάρρος να δεχτείς θετικά την ευκαιρία που παρουσιάζεται μπροστά σου κατά τύχη, παρά να την αγνοήσεις επίτηδες επειδή σου μοιάζει άγνωστη κι απόρθητη. Αναρωτιέσαι αν πρέπει να τολμήσεις ή όχι αυτό το βήμα και μπορεί αυτός ο δισταγμός να φαντάζει απλός, όμως, σκέψου πως η απόφαση που θα πάρεις από αυτό το δίλημμα θα μπορούσε και να καθορίσει ολόκληρη τη ζωή σου.

Είναι κι αυτό το κάρμα που μερικοί αγνοούν και ύστερα τους χτυπάει την πόρτα. Άλλοι θα μίλαγαν και για το σωστό timing, που έχει γίνει μόνιμη δικαιολογία για ό,τι μας συμβαίνει -ή δε μας συμβαίνει. Εγώ θα πω πως η τύχη είναι στο χέρι μας κι εμείς οι ίδιοι καθορίζουμε το τι μπορεί να συμβεί σε κάθε χρονική στιγμή. Κάτσε και σκέψου. Πόσες φορές βγήκες με την παρέα σου και ακριβώς δίπλα σου καθόταν ο έρωτας της ζωής σου ή ένας πολύ καλός φίλος που μέχρι τότε δεν είχες; Αν έλεγες «όχι» στην πρότασή του και του γύρναγες την πλάτη, δε θα έβρισκε αφορμή να σου ανοίξει συζήτηση και τώρα δε θα είχες γνωρίσει το σημαντικό αυτό πρόσωπο στη ζωή σου.

Προφανώς, δε συμβαίνουν όλα αυτά κατά τύχη κι απατάσαι αν νομίζεις πως κάποιος άλλος την καθορίζει για σένα. Αν εσύ ο ίδιος δεν πάρεις το ρίσκο και δεν αποφασίσεις να πραγματοποιήσεις αυτά που σου ψιθυρίζει το ένστικτό σου, τότε το πιθανότερο είναι να μην ησυχάσεις από εκείνα τα άτιμα «αν». «Ποτέ μη λες ποτέ», φωνάζει ο σοφός λαός και με το δίκιο του. Δεν περνάμε όλη μας τη ζωή προγραμματισμένοι με το τι μπορεί να μας συμβεί και τι άτομα θα γνωρίσουμε. Δεν πατάς ένα κουμπί και σου εμφανίζει να διαλέξεις τι θέλεις να ζήσεις και με ποιον. Εσύ δίνεις το έναυσμα μέσα από μια σου απάντηση. Η απόφαση κάθε φορά είναι δική σου.

Μπορεί να έχεις βρεθεί σε ένα τραπέζι γεμάτο από νέα άτομα, τα οποία γνώρισες, αντάλλαξες λίγες κουβέντες και τελικά η συζήτησή σας σου ‘μεινε στο μυαλό και σου άφησε θετικές εντυπώσεις. Αν πάλι ήσουν αρνητικός σε εκείνη την επικοινωνία, δε θα έμπαινες τώρα στη διαδικασία να την ανασύρεις από τη μνήμη σου και να καταλάβεις πως εκείνη η στιγμιαία επιλογή σου, να καθίσετε και να συζητήσετε μαζί, σου άφησε κάτι. Μια απλή απόφαση είναι καθοριστική από μία και μόνο στιγμή.

Κι είναι και κάτι άλλες φορές που πρέπει να χιλιοσκεφτούμε την απάντησή μας και για να δεχτούμε να κάνουμε την κίνηση θα περάσουμε από πολλά κύματα και αντιστάσεις. Μα ακριβώς εδώ έγκειται και το γεγονός πως η απόφαση αυτή ίσως να ήταν λανθασμένη. Γιατί αφού αντιστέκεσαι τόσο, ίσως και να μην το θέλεις πραγματικά πολύ. Όλη η πυγμή και η δύναμή σου βρίσκεται στο πραγματικό σου «θέλω», το οποίο αν είναι θα φανεί απευθείας από την αρχή. Καλώς ή κακώς, αν όχι όλες τις φορές αλλά τις περισσότερες, σίγουρα ο αυθορμητισμός νικάει και βγαίνει σε καλό. Απλά αφήνεσαι, εμπιστεύεσαι το ένστικτό σου και προχωράς.

Σε μια απόφαση στιγμής όλα μπορούν ν’ ανατραπούν κι εσύ κρατάς το μέλλον στα χέρια σου. Μη διστάσεις να πεις «ναι» σε αυτό που βρίσκεται στον δρόμο σου. Στην τελική, απλώς μπορεί να μη σου αρέσει. Τουλάχιστον θα ξέρεις ότι τόλμησες. Αυτό είναι η ζωή εξάλλου· μια απάντηση σε λιγότερο από ένα λεπτό.

Συντάκτης: Μαρία Παράσχου
Επιμέλεια κειμένου: Μάιρα Τσιρίγκα