Ο έρωτας, λένε, έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις. Και κάπως έτσι, γνωρίζεις έναν άνθρωπο με τον οποίο έχετε τρελή χημεία κι αισθάνεσαι ότι υπάρχει αμοιβαιότητα. Είναι όμως πάντα έτσι, ή είναι άγραφος νόμος της σχέσης ότι κάποιος θα τη θέλει περισσότερο από τον άλλο; Είναι ο ένας από τους δύο λίγο πιο προσηλωμένος στα όνειρα και σχέδιά του, ενώ ο άλλος εστιάζει στον κοινό βίο περισσότερο; Κι αν ναι, τον κάνει αυτό λιγότερο ερωτευμένο;

Αυτός που θα κάνει τη θυσία όταν προκύψει μια μεγάλη, ξαφνική και προσωπική αλλαγή, είναι κι αυτός που είναι περισσότερο ερωτευμένος; Ή είναι θέμα προτεραιοτήτων κι ανάμεσα στον άνθρωπο και στον στόχο υπάρχει μονάχα μια ευθεία και όποιον πάρει ο χάρος στο διάβα του; Κι εντάξει, αυτός που κυνηγάει το όνειρο αντί για τη σχέση, ή περισσότερο από τη σχέση. έχει μια προσωπική νίκη, έχει κι ένα στήριγμα. Είναι αυτό το στήριγμα ωστόσο έτοιμο ν’ αντιμετωπίσει την κρίση που θα τον πιάσει -γιατί θα τον πιάσει- ως προς τα βήματα που καμουφλαρισμένα θέλησε να κάνει πίσω για να μη χάσει τον άνθρωπό του.

Μια τέτοια στιγμή, είναι να σου ανακοινώνει η σχέση σου πως της πρόσφεραν δουλειά σε άλλη πόλη ή στο εξωτερικό. Η ωμή αλήθεια σε χτυπάει απευθείας στο στήθος και σου κόβει την ανάσα, γιατί καταβάθος ξέρεις πως αν δεν ακολουθήσεις κι εσύ, η κοινή πορεία σας θα πέσει στον γκρεμό χωρίς αλεξίπτωτο. Πώς όμως βασίζεις μια τέτοια απόφαση στο όνομα ενός έρωτα; Πόσο σίγουρος είσαι πως θα μείνεις για πάντα ερωτευμένος για να αξίζει η θυσία; Και ποιος μπορεί να σου εγγυηθεί πως δε θα φας τα μούτρα σου ή δε θα γυρίσεις αργότερα να το χρησιμοποιήσεις ως όπλο εναντίον του;

 

 

Η πρώτη ανασφάλεια σου χτυπάει την πόρτα. Αν ήθελε να είναι μαζί σου, δε θα σκεφτόταν καν να μετακομίσει. Και δίχως να το καταλάβεις μαζεύονται ξαφνικά όλες οι αμφιβολίες που είχες για τη σχέση σου, όλα τα κόμπλεξ που προσπαθούσες να λύσεις εσωτερικά σε σχέση με τον φόβο εγκατάλειψης, αναλύεις κάθε παράπτωμα που συγχώρεσες και μοιάζει δελεαστικό επιχείρημα υπέρ σου ξανά, αναδύονται στην επιφάνεια όλα τα ελαττώματα του συντρόφου σου που παραέβλεπες, ξεχνάς τα δικά σου. Καλείσαι ουσιαστικά να δώσεις την καθημερινότητά σου όλη δίχως να ξέρεις τι θα πάρεις πίσω κι αυτό σε βάζει σε θέση άμυνας και σε τυφλώνει.

Ανεξάρτητα από το πόσο καιρό είστε μαζί, μόλις έρθει η ώρα ν’ αλλάξεις τα πλάνα σου για έναν άλλον άνθρωπο, μπαίνεις στη διαδικασία να δημιουργήσεις μια λίστα στο μυαλό σου με τα συν και πλην του άλλου. Θα αντέχεις το ροχαλητό ή τις κρύες πατούσες για την υπόλοιπη ζωή σου; Γιατί κάθε φορά που θα σου σπάει τα νεύρα ή θα σε στενοχωρεί, το μικρόβιο ότι εσύ συμβιβάστηκες θα σου χτυπάει το καμπανάκι και θα σε βάζει να παλεύεις με τους δαίμονές σου, αναρωτώμενος πώς θα ήταν η ζωή σου αν τον είχες στείλει στον διάολο. Άσε που αν χτυπάς εσύ το καμπανάκι για να νιώθει τύψεις που σε παρέσυρε, εγκλωβίζεται στη γωνιά και πριν καν πάρεις χαμπάρι, ξεγλιστρά κι η σαπουνόφουσκά σας σκάει μια ώρα αρχύτερα.

Κάποιες φορές, όταν είσαι πολύ ερωτευμένος, έτοιμος να τα δώσεις όλα, είναι πολύ εύκολο να μπερδευτείς και να πείσεις τον εαυτό σου πως έχετε στ’ αλήθεια κοινά όνειρα. Πως αυτό που θέλει ο άλλος και στο περιγράφει με τόσο ενθουσιασμό που στον μεταδίδει, είναι κι αυτό που ονειρεύεσαι κι εσύ για τη ζωή σου. Κι ο συνδυασμός του έρωτα και του ενθουσιασμού σε συνεπαίρνει σε τέτοιο βαθμό, που αρχίζεις να χτίζεις τα δικά σου όνειρα με τα ίδια μέτρα και σταθμά του συντρόφου σου. Μέχρι να ξεθυμάνει ο έρωτας και να συνειδητοποιήσεις, αργά πλέον, πως σε παρέσυρε το κύμα σε άλλη παραλία απ’ αυτή που ήθελες και να χτυπάς το κεφάλι σου στα βράχια.

Είναι κι αυτή η περίπτωση, όπου δεν έχεις ανακαλύψει ακόμη το πάθος σου. Αλλά ο έρωτας της ζωής σου έμπλεξε τις χημείες σας κι ο μοναδικός σου στόχος γίνεται η σχέση σου. Ακολουθείς σαν μαριονέτα κάθε απόφαση που παίρνει, όσο κι αν επηρεάζει τη ζωή σου, την καριέρα σου ή τις σπουδές σου. Και μια μέρα θα ξυπνήσεις και θ’ αναρωτιέσαι τι πραγματικά έχεις κάνει στη ζωή σου. Κι αν έρθει ένας χωρισμός, θα σε ρίξει τόσο χαμηλά στον πάτο που για να σηκωθείς, θα πρέπει να αναθεωρήσεις ολόκληρη την κοσμοθεωρία σου.

Καλώς ή κακώς, μια σχέση πάντα ο ένας τη θέλει λίγο περισσότερο. Πάντα ο ένας θα κάνει πίσω όσο ο άλλος κρατάει τα ηνία κι αυτό ανά καιρούς θα αλλάζει. Ίσως είναι και θέμα χαρακτήρα και το ποσοστό της αγάπης δεν παίζει ρόλο. Κάποιοι άνθρωποι βάζουν προτεραιότητα τον εαυτό τους και την καριέρα τους, ακόμη κι αν τους στοιχίσει συναισθηματικά. Δε θα βάλουν νερό στο κρασί τους γιατί δε θ’ αντέξουν τον συμβιβασμό. Θα μεταμορφωθούν άθελά τους κι από τον καλύτερο σύντροφο θα γίνουν άνθρωποι βαθιά κομπλεξικοί.

Ναι, σαν τον έρωτα και τη συντροφικότητα τίποτα. Αλλά πόσο σίγουρος ή έτοιμος είσαι ν’ αλλάξεις όλη τη ζωή σου για χάρη του, δίχως να το μετανιώσεις μια μέρα και ν’ αρχίσεις να του το χτυπάς στα μούτρα; Δεν είναι εύκολο να παίρνεις αποφάσεις που βασίζονται στον έρωτα. Η καρδιά δεν ξέρει να μετράει με αριθμούς. Κι είναι κάποιες ευκαιρίες ζωής που δεν αντέχεις να προσπεράσεις χωρίς να μετανιώνεις, αλλά και κάποιοι έρωτες καρμικοί, που δεν αντέχεις να τους χάσεις.

 

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Γιάννα Δημητριάδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου