Πόσο όμορφο συναίσθημα είναι το να βρίσκεσαι σε μια σχέση, εντός της οποίας είσαι απόλυτα ο εαυτός σου. Πόσο θαυμαστό είναι να αισθάνεσαι το ηφαίστειο μέσα σου ενεργό με το αίσθημα του πόθου, του πάθους και του έρωτα στη σχέση σας να εκρήγνυνται καθημερινά. Τόσο ελκυστικά συναισθήματα, στα οποία, εν τέλει, βυθίζεσαι και χάνεσαι. Ορισμένες φορές παρασύρεσαι από διάφορους παραλογισμούς και με κάθε τρόπο φέρνεις σε δύσκολη θέση το ταίρι σου και το αποσβολώνεις. Ό,τι κι αν συμβαίνει το παίρνεις προσωπικά και υιοθετείς την παράδοξη άποψη πως εσύ έχεις προκαλέσει όλες τις δοκιμασίες που υφίσταται η σχέση σας.

Τι είναι αυτό που σε οδηγεί στο απαισιόδοξο αδιέξοδο, πως εσύ είσαι η κύρια πηγή του κωλύματος στη σχέση σας; Γιατί επιρρίπτεις ευθύνες μόνο στον εαυτό σου, την ίδια στιγμή που προσπαθείς για το καλύτερο; Για ποιο λόγο τείνεις να παρερμηνεύεις την όποια κατάσταση, προσαρμόζοντάς τη σ’ ένα περιβάλλον που περικλείεται με την προσωπική αντωνυμία «εγώ»; Ποιος σε κατηγορεί πως φταις για την εξέλιξη που πήραν τα πράγματα; Κατά την ταπεινή σου άποψη, εσύ φταις που ο άλλος δεν έχει κέφι. Όμως, είναι έτσι τα πράγματα;

Για δες μια άλλη πτυχή των πραγμάτων, δες την καθαρή γνώμη ενός τρίτου που βλέπει τη συμπεριφορά σου ως καθρέφτισμα του φόβου και της ανησυχίας, μήπως χάσεις τον άνθρωπό σου. Στο μυαλό σου δεσπόζει η έγνοια, μήπως κάνεις κάτι λάθος και χάσεις τον έρωτα της ζωής σου. Ανά πάσα στιγμή δράττεσαι της ευκαιρίας να σε θέσεις στο στόχαστρο, να σε χτυπήσεις, για να μην πληγωθεί το ταίρι σου που εν τέλει πληγώνεται γιατί σε βλέπει να αυτοτιμωρείσαι διαρκώς κι αυτό μεταφράζεται και στη σχέση.

Αναντίρρητα, όλοι έχουν την ανάγκη να περάσουν λίγο χρόνο με τον εαυτό τους, να παλέψουν μοναχικά τους δαίμονές τους. Προσπάθησε να μη γίνεσαι τόσο επιρρεπής στο να αισθάνεσαι θύτης ή και θύμα, ενώ παράλληλα μάχεσαι με τον δικό σου τρόπο να είσαι στο πλευρό του συντρόφου σου ακόμη και στα δύσκολα. Αν πάλι το ταίρι σου είναι κακόκεφο, δεν είναι και το τέλος του κόσμου. Εσύ ξυπνάς την εκάστοτε μέρα με την ίδια διάθεση; Είσαι πάντα χαρούμενος; Μακάρι να είσαι, όμως είναι ουτοπικό το να λέει κανείς πως είναι επί παντός ευτυχισμένος. Τη μια μέρα ίσως πέσεις, αλλά την επόμενη θα σηκωθείς και θα περπατήσεις με βήμα σταθερό και γερό.

Δε χωρεί καμία αμφιβολία πως το να αντιμετωπίζεις το κάθε φλεγόμενο βέλος μαζί με το άτομο που θέλεις να βρίσκεται στη ζωή σου είναι εντελώς αξιέραστο και αξιοζήλευτο. Αλλά, προκύπτουν κι αυτές οι στιγμές, κατά τις οποίες πρέπει ο καθένας να μάθει να αντιστέκεται και να μάχεται και μόνος του. Αυτό, ωστόσο, δε σημαίνει πως σ’ αποφεύγει και δε σε θέλει στη ζωή του.

Επίσης, αν μερικές φορές το ταίρι σου τείνει να κλείνεται στον εαυτό του, αυτό δεν έχει απαραίτητα σύνδεση με το γεγονός ότι μπορεί να σου κρύβει κάτι. Ακόμη κι αν ισχύει, όμως, αυτό κι όντως σου κρύβει κάτι, μπήκες καθόλου στη διαδικασία να σκεφτείς το ενδεχόμενο πως αυτό που δε σου λέει αφορά εσένα και αναζητεί διάφορους τρόπους να σου πει κάτι που ξέρει πως θα σε πληγώσει και θα σε στενοχωρήσει; Αν πάλι σου ετοιμάζει έκπληξη για να σου φτιάξει τη μέρα και τη διάθεσή σου, εσύ με τις υποψίες σου, άλλοτε έλλογες κι άλλοτε όχι, αποτρέπεις να δράσει όπως αισθάνεται, να σε ξαφνιάσει, να σε προστατεύσει και να σε προφυλάξει όπως ξέρει. Ήρθε ο καιρός να μη δημιουργείς εμπόδια στην ευτυχία σου και κατ’ επέκταση στην ευτυχία του συντρόφου σου και άρα στην αρμονία της σχέσης σας.

Ο έρωτας της ζωής σου είναι εδώ και γι’ αυτό απόλαυσέ το. Κι αν ακόμη διερωτάσαι αν υπάρχει και δεν τον έχει βρει, ναι, υπάρχει και είναι εκεί έξω και σε περιμένει. Ίσως δεν είναι έξω ακριβώς απ’ την πόρτα σου, αλλά είναι λίγο πιο κάτω, λίγο πιο πέρα. Και θα βρεις αυτό που ψάχνεις, όταν αισθανθείς ευγνώμων και ευτυχισμένος με τον ίδιο σου τον εαυτό. Νιώσε ολόκληρος και τότε η μικρή κουκκίδα που προηγουμένως είχε κρυφθεί στον χάρτη, θα γίνει πιο εύκολα ανιχνεύσιμη από ποτέ.

 

 

Συντάκτης: Μαρίνα Αργυρού
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου