Το σύνδρομο της Σταχτοπούτας: Όταν η κοινωνία κάνει τη γυναίκα να εξαρτάται από έναν άντρα

Και ο πρίγκιπας δοκίμασε το γοβάκι στη Σταχτοπούτα κι αυτό ταίριαξε τέλεια στο ποδαράκι της, την κοίταξε στα μάτια με ανείπωτη προσμονή και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Έτσι λέει το παραμύθι, το μετά δε μας το είπε κανένας. Μεγάλωσαν γενιές και γενιές με αυτό κι ούτε μια αναπροσαρμογή στα σύγχρονα δεδομένα. Η δε επιρροή του παραμυθιού έχει οδηγήσει στο λεγόμενο σύνδρομο της Σταχτοπούτας… Το βασιλόπουλο και η πριγκίπισσα φοράνε διαφορετικά ρούχα. Το βασιλόπουλο που θα τη σώσει από την κακιά μητριά , φοράει το καλορραμμένο κοστούμι ενός επιχειρηματία που θα έχει τα απαραίτητα χρήματα για να τη σώσει από τις δυσκολίες της σύγχρονης ζωής.

Καλά δε φταίει μόνο το παραμυθάκι είναι και πολλά άλλα, αλλά ας δούμε τι είναι αυτό το σύνδρομο.

Είναι η αδυναμία μιας γυναίκας να μείνει μόνη, με την έμφυτη επιθυμία να σωθεί από έναν άντρα, αρνούμενη να αναλάβει την ευθύνη της ζωής της και της ευτυχίας της. Της ευτυχίας που πηγάζει από την πραγμάτωση προσωπικών στόχων και την καλή παρέα με τον εαυτό μας. Συμβαίνει συχνά το φαινόμενο να μεγαλώνουν οι γυναίκες και να εξαρτώνται από ένα αρσενικό, φαινόμενο που οδηγεί σε αυτοσαμποτάζ, βάζοντας στην άκρη προσωπικούς στόχους, όνειρα και επιδιώξεις, για τη διατήρηση της σταθερότητας ή αντίθετα να πηγαίνουν από τη μια σχέση στην άλλη για να νιώσουν ασφάλεια. Κοινό στοιχείο η συνειδητή ή ασυνείδητη επιθυμία να δραπετεύσουν από τις ευθύνες. Αυτό οδηγεί σε μια κατάσταση που λέγεται σύνδρομο της Σταχτοπούτας. Μια κρυφή επιθυμία να μας σώσουν γιατί φοβόμαστε την ανεξαρτησία και ό,τι αυτή προϋποθέτει.

Στο ομώνυμο βιβλίο η συγγραφέας Κολετ Ντοουλιγκ περιγράφει τη σχέση μιας γυναίκας με έναν άντρα και τη σταδιακή μεταμόρφωση μιας δυναμικής ανεξάρτητης γυναίκας σε ένα πλάσμα που περιφερόταν απλά με τις πιτζάμες, περιμένοντας από τον ιππότη να καλύψει τις οικονομικές της ανάγκες, γεγονός που οδήγησε στη δυσφορία από πλευράς του. Άλλη γυναίκα ερωτεύτηκε κι η όλη μεταμόρφωση δεν ήταν αποδεκτή. Η ιδέα πίσω από το βιβλίο είναι ότι οι γυναίκες μεγαλώνουν με προγραμματισμό να είναι εξαρτημένες και η ανάγκη τους για προστασία οδηγεί σε σαμποτάζ της επιτυχίας τους. Θεωρούν ότι η ευφυΐα και η σκληρή δουλειά δεν αρκούν και μόνο μια εξωτερική δύναμη, δηλαδή ένα άλλο άτομο μπορεί να τους σώσει. Το συγκεκριμένο σύνδρομο μπορεί βέβαια να αφορά όλους τούς ανθρώπους ανεξαρτήτως φύλου. Θέλουν κάποιος να τους εξασφαλίζει οικονομικά, ψυχικά και συναισθηματικά.

Τα τελευταία σαράντα χρόνια τα πράγματα έχουν αλλάξει. Οι νέες γενιές έχουν μεγαλώσει διαφορετικά. Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη κάποια στοιχεία της πατριαρχίας.
Και περισσότερο ίσως ευθύνεται ο διαφορετικός τρόπος ανατροφής αρσενικών και θηλυκών. Τα σημάδια του συνδρόμου είναι τα εξής:

1. Ξεχνάτε συναντήσεις και προθεσμίες.

2. Πάντα πελαγώνετε πριν από μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή σας.

3. Αλλάζετε γνώμη ακριβώς πριν από την επίτευξη ενός στόχου.

4. Νιώθετε πανικό στη σκέψη ότι ο σύντροφος σας θα σας αφήσει.

5. Νιώθετε ότι ποτέ δεν είναι τίποτα αρκετό (συναισθηματικό κενό).

Κι όλα αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν έναν κύκλο στον οποίο νιώθετε δυνατοί όταν είστε μόνοι αλλά να μεταμορφώνεστε όταν μπαίνετε σε σχέση.Η μεταμόρφωση οδηγεί στο να δίνετε πάντα προτεραιότητα στις ανάγκες του συντρόφου παραμερίζοντας τις δικές σας, μπαίνοντας σε ένα φαύλο κύκλο που η πιθανή απώλεια της σχέσης φαντάζει τρομακτική.

Πώς συνδέεται όμως η παιδική ηλικία με το σύνδρομο αυτό;

Σύμφωνα λοιπόν με το σύνδρομο αυτό, η προσδοκία ότι όλες μας οι ανάγκες θα καλύπτονται από ένα άλλο άτομο μπορεί να οφείλεται στο ότι οι φροντιστές κάλυπταν μόνο τις οικονομικές ανάγκες ενώ οι συναισθηματικές παρέμεναν ακάλυπτες. Κοινώς, δεν έχει πάρει τα σωστά μηνύματα ότι αξίζει και είναι σημαντικός. Σαν ενήλικας εσωτερικεύει τα μηνύματά αυτά, με αποτέλεσμα η ανεξαρτησία να φαίνεται σαν κάτι τρομακτικό.

Δυστυχώς, και η ίδια η κοινωνία ενθαρρύνει την κουλτούρα του παραμυθιού, κάτι που είναι τουλάχιστον εξοργιστικό για την εποχή μας. Οι πεποιθήσεις αυτές έχουν κόστος.
Οδηγούν σε πίεση στις σχέσεις και ποτέ σχεδόν σε ωρίμανση και βάθεμα αυτών. Οι περιοριστικές αυτές πεποιθήσεις που μπορεί να κουβαλάει μια γυναικα από την οικογένεια της πρέπει να σπάσουν. Να αντιμετωπίζει τις σχέσεις όχι ως δεκανίκια , αλλά ως πηγή ευτυχιας και συντροφικότητας.

Πώς αντιμετωπίζεται όμως;
Χρειάζεται χρόνος δέσμευση και σκληρή δουλειά για να αλλάξουν αυτές οι πεποιθήσεις.
1.Να είστε ειλικρινείς με τις ανάγκες σας
2.Να κατανοήσετε ποιοι είστε πραγματικά και τι επιθυμείτε, η αναγνώριση και η αποδοχή του εσώτερου εαυτού που εμποδίζεται από κοινωνικά στερεότυπα.
3 Μάθετε να δημιουργείτε αληθινές σχέσεις που δε βασίζονται σε παιχνίδια εξουσίας.

Τα χρόνια πέρασαν η Σταχτοπούτα ξεπέρασε τον πρίγκηπα δεν ήταν αρκετός για να την καλύψει συναισθηματικά, έγινε επιχειρηματίας και γυρίζει τον κόσμο με αυτοπεποίθηση διηγούμενη την ιστορία της και βοηθώντας τις άλλες γυναίκες να κατανοήσουν ότι δεν μπορούν να τα περιμένουν όλα από έναν πρίγκηπα!