Τι κι αν τα διαζύγια έχουν γίνει πλέον της μόδας, τι κι αν αγωνιζόμαστε για μια υποτιθέμενη σεξουαλική απελευθέρωση με σύμφωνα συμβίωσης, όπως φυσικά επιτάσσει και το lifestyle, και οι μονογονεϊκές οικογένειες είναι η σύγχρονη τάση που πρέπει να ακολουθηθεί.
Ωστόσο, δεν έπαψε ποτέ να κυριαρχεί ετούτη η ενοχλητική στερεότυπη εικόνα που πλέον μόνο γέλιο μου προκαλεί. Εκείνη του τραυματισμένου παιδιού χωρισμένων γονιών.
Μην περιμένεις να διαβάσεις κι εδώ κάποιο μελοδραματικό κείμενο. Προφανώς και δε χρειάζονται ούτε τον οίκτο, ούτε τη συγκίνηση κανενός. Άλλωστε, γνωρίζεις κι εσύ πως πρόκειται για τα πιο χαρισματικά, τα πιο ξεχωριστά παιδιά.
Δε σου λέω πως ήταν εύκολο. Μεγάλωσες χωρίς πατέρα. Δέχτηκες απαξιωτικά βλέμματα. Το τραπέζι δεν ήταν ποτέ γεμάτο. Δεν έχεις καμία ιστορία από ψάρεμα, χαρταετό ή ποδόσφαιρο. Στο γυρισμό από κάθε παιδικό πάρτι έμαθες να υποχρεώνεσαι σε απρόθυμους πατεράδες φίλων. Στις δε φωτογραφίες από γενέθλια, εκδρομές και ορκωμοσίες η φιγούρα του πάντα έλειπε.
Κάποιοι σε είπαν και «ορφανό». Αναρωτήθηκες πολλές φορές μήπως πρόκειται για κάποια κατάρα. Αδυνατούσες να καταλάβεις, γιατί η περίπτωση σου πρέπει να χρήζει ειδικής μεταχείρισης. Αφού είχες ό,τι ακριβώς και τα υπόλοιπα παιδιά. Για όλους όμως ήσουν ο Βασιλάκης Καΐλας.
Η «φυσιολογική» σου πορεία, πρέπει να ξέρεις πως απογοήτευσε πολλούς. Όλους εκείνους που περίμεναν να γίνεις εσωστρεφής και νευρικός, να μένεις σταθερά ανεξεταστέος, να πέσεις με τα μούτρα στο αλκοόλ και στα ναρκωτικά ή να καταλήξεις επιρρεπής σε παραβατικές συμπεριφορές. Ειδικά για τα κορίτσια οι προβλέψεις είναι ακόμα πιο σκληρές και η πορεία προδεδικασμένη. Ή θα καταλήξει αγοροκόριτσο λένε, ή θα κοιμάται με μαθουσάλες.
Κανένας «παντογνώστης» λοιπόν, δε σκέφτηκε πως ετούτη η απώλεια σε έπλασε. Μπορεί να εξακολουθείς να φοβάσαι το σκοτάδι, είσαι όμως ο πιο αρχιδάτος στο παρεάκι. Και θα σου εξηγήσω αμέσως το γιατί.
Γιατί δε χρειάστηκες καμία κοινωνική λειτουργό, για να σου εξηγήσει, πως οι γονείς σου έπαψαν πια να τα βρίσκουν κι από τούδε στο εξής θα κοιμούνται χώρια. Γιατί έμαθες να απολαμβάνεις όλη την προσοχή της μαμάς και να αρκείσαι σ’ αυτήν χωρίς να ρωτάς πολλά-πολλά. Γιατί δεν πτοήθηκες από κανένα ανόητο κι άστοχο σχολικό bullying και κατάφερες να γίνεις ο πρώτος μαθητής. Γιατί έφερες εις πέρας μια ολόκληρη μετακόμιση, όταν κλήθηκες να φοιτήσεις σε άλλη πόλη, χωρίς πρόσθετα ανδρικά χέρια.
Δε νιαούρισες ποτέ στο τηλέφωνο έπειτα από ανελέητο clubbing, για να έρθει να σε μαζέψει ο μπαμπάκας. Ούτε άπλωσες το χέρι σαν επαίτης, όταν ξέμεινες από λεφτά. Γιατί έμαθες να είσαι ανεξάρτητος, φίλε μου και δε χρειάζεσαι καν τα εύσημα.
Πάρτε το χαμπάρι. Η επίδραση ενός διαζυγίου αφορά και μόνο μια μικρή περίοδο που έπεται του διαζυγίου. Δεν είναι η χαριστική βολή κι ούτε γεννά προβληματικά παιδιά.
Κάποιοι μάλιστα μάθαμε και να το διακωμωδούμε. Κι αν το «παιδί χωρισμένων γονιών» μπορεί να ευαισθητοποιήσει έναν υποψήφιο εργοδότη, όπως λέει και η μάνα μου, σας ενθαρρύνω να το προσθέσετε στο βιογραφικό σας. Άλλωστε, «τίποτα δεν είναι τόσο σοβαρό, ώστε να μην μπορείς να το διακωμωδήσεις».
Επιμέλεια Κειμένου Νατάσας Δόμβρου: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Νατάσα Δόμβρου
