Ή θα προχωράτε μαζί ή θα συνεχίσεις μόνος. Νιώθεις την έλξη μα δε θα κυνηγήσεις να γίνει κάτι, ούτε θα τρέξεις πιο αργά για να σε φτάσει. Όλα αυτά είναι για τους εφήβους κι όχι για εσάς. Τα παιχνίδια κουράζουν, όπως κι όσοι παίζουν.

Δε θες λοιπόν παιχνίδια, ούτε σχέσεις εξάρτησης. Οι άνθρωποι είναι εκ φύσεως πλάσματα ελεύθερα κι ανεξάρτητα κι έτσι πρέπει να είναι κι οι σχέσεις τους. Σαν κινητήριο δύναμη πρέπει να έχουν τον πόθο και τον έρωτα κι όχι την ανάγκη και τη βολή.

Γι’ αυτό ή περπατάτε μαζί πλάι–πλάι ή σε αντίθετες κατευθύνσεις. Αν υπάρχει προσκόλληση λυπάσαι, μα δε θα πάρεις, προτιμάς τη μοναξιά σου. Άλλωστε εκείνη σ’ έπλασε έτσι, ανεξάρτητο και να βασίζεσαι στις δικές σου δυνάμεις. Να επιλέγεις τους ανθρώπους σου γιατί τους γουστάρεις κι όχι γιατί τους έχεις ανάγκη.

Πάντα πίστευες πως οι σχέσεις είναι το κερασάκι στην τούρτα κι όχι η τούρτα. Η τούρτα είσαι εσύ, με τα καλά και με τα κακά σου. Δεν ψάχνεις χειραγωγό, κριτή μα ούτε ψάχνεις και κάποιον που θα σε ολοκληρώσει. Ίσως γιατί δεν αισθάνθηκες ποτέ σου μισός. Δεν ψάχνεις για τίποτα. Προχωράς το δρόμο της ζωής με ό, τι σου δίνεται και κρατάς τους συντρόφους σου συνοδοιπόρους.

Τον διάλεξες τον άνθρωπο που έχεις πλάι σου, γιατί τον θαύμασες κι ο θαυμασμός έφερε τον πόθο. Δε χρειάστηκες κάτι απ’ αυτόν ούτε υλικό, ούτε άυλο. Ήσουν καλά και πριν τον γνωρίσεις και σίγουρα θα είσαι καλά κι αν κάτι τσακίσει ανάμεσά σας. Όμως, όσο και να κρατήσει, θέλεις να υπάρξει. Δεν έχεις ανάγκη μια παρουσία ούτε χρειάζεσαι να είναι εκεί. Θέλεις όμως, επιθυμείς κι αυτό έχει μεγάλη διαφορά.

Υπάρχει, άλλωστε, πιο ωραίο πράγμα από το να σ’ επιθυμούν; Θέλεις κάτι όταν το θαυμάζεις και σου αρέσει ακριβώς έτσι όπως είναι. Τρελαίνεσαι πώς να το πούμε, διεκδικείς χώρο για τον χώρο κι όχι για την καβάτζα του μετά. Δεν είσαστε για τα συμβατικά και τα συνηθισμένα εσείς οι δύο, πώς να το κάνουμε; Θέλεις, θέλει και προχωράτε. Απλά πράγματα. Άλλωστε μες στο πλήθος αλληλοδιαλεχτήκατε. Ανάμεσα σε τόσους και τόσους κάνατε τη διαφορά και ξεχωρίσατε. Υπάρχει κάτι πιο μαγικό από αυτό;

Ο καθένας είναι μοναδικός με τα θέλω και τα δε θέλω του, τα κρατήσατε και προχωράτε για τη συνέχεια. Δεν υπάρχει ανάμεσά σας το «σε χρειάζομαι». Σ’ αυτήν τη φράση υπάρχει φόβος. Κι οι σχέσεις δεν έχουν αξία αν χτίζονται με φόβο, ανασφάλειες κι αβεβαιότητα.

Κι όλο αυτό έχει πετύχει επειδή γουστάρετε κι όχι επειδή φοβάστε την απώλεια. Είστε ισότιμοι και κρατάτε την προσωπικότητα και την ατομικότητά σας. Έχετε αφήσει πίσω τις ανασφάλειες μιας δέσμευσης που σώνει και ντε πρέπει να υπάρξει. Κι αν χωρίσετε; Δεν πειράζει. Τώρα θέλετε κι είστε μαζί.

Έτσι είναι αυτά τα πράγματα, όταν αγαπάς και σέβεσαι τον εαυτό σου, αγαπάς και σέβεσαι και τους άλλους. Κι έτσι δημιουργείς όμορφες και υγιείς σχέσεις. Κράτα την ταυτότητά σου και την προσωπικότητά σου γνήσια κι αναλλοίωτη και το μόνο σίγουρο είναι πως θα βρεις ανθρώπους που θα θέλουν να βαδίζουν πλάι σου. Παρέα να προχωρούν οι άνθρωποι, όχι να βαλτώνουν και να μένουν στάσιμοι. Και για να γίνει αυτό χρειάζεστε ελευθερία. Ή μάλλον όχι, ποθείτε. Ναι, σίγουρα τώρα βρέθηκε η λέξη που της άρμοζε. Όπως κι εσάς.

Συντάκτης: Νατάσα Π.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου