Τα ‘χουμε πει και ξαναπεί, δύσκολο πράγμα οι σχέσεις. Άνθρωποι έρχονται, άνθρωποι φεύγουν, ερωτεύεσαι, αγαπάς, ενθουσιάζεσαι, γουστάρεις και γιατί όχι, καμιά φορά απλά συμβιβάζεσαι. Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και ιδιαίτερος με τον τρόπο του, έτσι και κάθε ζευγάρι φέρει τη δική του σφραγίδα. Σε όλες τις σχέσεις υπάρχουν τα πάνω και τα κάτω και οι φάσεις που τα πράγματα πάνε λίγο άσχημα. Συναισθήματα καλά και κακά, όλα σε ένα σακί που κουβαλά ο καθένας μόνος του. Βέβαια μερικές φορές το σακί αδειάζει πιο γρήγορα στον έναν από τους δύο και το παίρνει και φεύγει.
Και κάπως έτσι έρχεται το τέλος. Μερικές φορές είναι ένα μικρό διάλειμμα και μερικές φορές οριστικό. Ωστόσο ο άλλος που έχει ακόμη μερικά αισθήματα μέσα στο σακί του ψάχνει τρόπους να προλάβει την κατάσταση· παρακάλια, απειλές, συναισθηματικός και ψυχολογικός πόλεμος κι άλλες μικροπρέπειες που μας έχουν συμβεί κι έχουμε εξασκήσει πάνω στην απελπισία μας να γλιτώσουμε το αναπόφευκτο τέλος.
Σε ένα μυαλό που αγαπά υπάρχει φαντασία κι ευρηματικότητα και σίγουρα έλλειψη λογικής μπροστά στην πιθανότητα να χάσει αυτόν που αγαπά. Όσο λοιπόν όλα τα παραπάνω δεν πιάνουν αρχίζουν να ξημερώνουν ημέρες μιζέριας· το μόνο σίγουρο είναι όμως πως η απελπισία είναι κακός σύμβουλος και γεννά τα χειρότερα επακόλουθα. Σε τέτοιες στιγμές κάνουμε τα πιο τραβηγμένα κι αλλόκοτα πράγματα που υπό νορμάλ συνθήκες δε θα κάναμε ποτέ και κατά πάσα πιθανότητα στο μέλλον θα σκεπτόμαστε και θα ντρεπόμαστε που τα πράξαμε έστω κι υπό την επήρεια του τρελού έρωτά μας.
Ένα τέτοιο τέχνασμα-στρατηγική είναι το αθάνατο κόλπο της ζήλιας. Εκεί πια, έχει τερματίσει το κοντέρ της κατινιάς και τα παίζεις όλα για όλα. Το τραγούδι λέει πως ο έρωτας με έρωτα περνάει, το ακούς εσύ αυτό και να σου η φαεινή ιδέα. Παρουσιάζεις μία καινούργια σχέση, το μαθαίνει ο άλλος, τον πιάνει η τρέλα κι επιστρέφει πίσω στην αγκαλιά σου σαν το κουτάβι. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζεις τη στιγμή που αποφασίζεις να κοροϊδέψεις όχι έναν αλλά δύο ανθρώπους.
Δε λέω, πολλές ήταν οι φορές που στην ανθρώπινη ιστορία το κολπάκι αυτό έπιασε και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα, αλλά με τι κόστος αλήθεια; Λίγο ο εγωισμός, λίγο το ότι εκεί τρως γερό χαστούκι και καταλαβαίνεις πως έχασες τον άλλον για τα καλά και γυρνάει το μυαλό. Όμως κανείς δεν εγγυάται πως αυτή η στρατηγική έχει ηθική πλευρά γιατί καλώς ή κακώς εκβιάζεις συναισθηματικά καταστάσεις προσπαθώντας να χτίσεις ένα σενάριο. Μοστράρεις εσύ το καινούριο αμόρε που ανάθεμα κι αν έχεις καταλάβει πού το βρήκες και γιατί και περιμένεις υπομονετικά τα αποτελέσματα της κίνησης ματ σου.
Οι πιθανότητες πολλές και οι εξελίξεις απρόβλεπτες. Η πιο αίσια είναι αυτή που όλα πάνε καλά και έρχεται η επανασύνδεση μετά από μακροσκελείς συζητήσεις και τάχα διαπραγματεύσεις. Όμως σε όλα τα παραμύθια υπάρχει και το κρυφό τέλος που δε ζουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Ίσως και ο άλλος να έχει προχωρήσει τη ζωή του κι αντί να γυρίσει γονατιστός πίσω, να χαρεί λίγο για σένα και μετά να αδιαφορήσει. Ίσως να καταλάβει το κόλπο αυτό και να πέσεις πολύ στα μάτια του χάνοντας κάθε ενδιαφέρον. Φαντάσου, να ζηλέψει, να σε θέλει ακόμη και να σεβαστεί το γεγονός ότι εσύ προχώρησες τη ζωή σου και να μη σε ξαναενοχλήσει. Εκεί είναι που θα τραβάς πια τα μαλλιά σου. Τι κάνεις λοιπόν;
Κάποια πράγματα δυστυχώς πρέπει να τα δέχεσαι όταν έρχονται, σεβόμενος πάντα τις αποφάσεις και τη νοημοσύνη του ανθρώπου απέναντί σου. Όταν παίζεις με τη φωτιά και τα μυαλά, πρέπει και να ‘σαι έτοιμος να φας τη φόλα και να καείς. Και σ’ αυτήν την περίπτωση σίγουρα καίγεσαι με όποιο σενάριο κι αν πας. Όταν ξέρεις πως τα χείλη που φιλούσες μέχρι χθες έστω και προσωρινά φιλούν άλλον, άλλωστε, χαλάει το πράγμα.
Καλό λοιπόν είναι να διεκδικούμε αυτά και αυτούς που θέλουμε καθαροί, με λόγια σταράτα κι ανοιχτές καρδιές που εκδηλώνουν τις καθαρές προθέσεις και συναισθήματά μας. Γιατί οι άνθρωποι δεν είναι λούτρινα αρκουδάκια ούτε παιχνίδια. Έχουν συναισθήματα και νιώθουν και πληγώνονται όπως ακριβώς κι εσύ.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Νατάσα Π.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
