Όταν μια σχέση τελειώνει καλό θα ήταν να μείνει στο παρελθόν, να τη θάψεις σε ένα κουτάκι, να την καρφώσεις με ταβανόπροκα και να την καταχωνιάσεις στο πιο πίσω μέρος του μυαλού σου. Σε μια σκονισμένη γωνία που ούτε που επισκέπτεσαι ποτέ. Και αν μπορούσες ακόμα καλύτερα να βάλεις φωτιά σε εκείνο το σημείο της μνήμης σου και να το εξαφανίσεις από το χάρτη του εγκεφάλου σου, ακόμα καλύτερα. Ε; Εμ, όχι! Κι αυτό από τη μία επειδή το Αlzheimer δεν έρχεται με πρόσκληση αλλά και από την άλλη επειδή κάποιες φορές δεν είναι καθόλου μα καθόλου εφικτό να ξεκόψεις τελείως από έναν άνθρωπο, εκείνον τον άνθρωπο που όσο και αν (δεν) το θέλεις σε περιτριγυρίζει ακόμα, ή οι συνθήκες είναι τέτοιες που σας αναγκάζουν να έχετε ακόμη, μια τυπική έστω επαφή.
Ίσως να το λήξατε με ένα «να είσαι καλά», ίσως και να φύγανε βάζα και τασάκια στον αέρα με στόχο ο ένας να πετύχει το κεφάλι του άλλου, αλλά και ποιος χωρισμός, εδώ που τα λέμε, είναι απόλυτα ειρηνικός; Όπως και να έχει, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Τώρα βρίσκεστε σε απόσταση. Όχι τη χιλιομετρική. Αυτήν που ναι μεν την προτιμάς, αλλά από την άλλη σε κάνει να νιώθεις πως κάτι σου λείπει από όλο αυτό που είχατε. Και μεταξύ μας τώρα δε σου λείπουν οι στιγμές που λιώνατε στον καναπέ βλέποντας σειρές και τρώγοντας πατατάκια αλλά οι άλλες, που λιώνατε σαν παγωτά από τον ιδρώτα και προτιμούσατε να χάνετε τον ύπνο σας λέγοντας ο ένας στον άλλον «λίγο ακόμα».
Και αν ακόμα δεν έχεις καταλάβει για ποιες στιγμές μιλάμε θα το πούμε καθαρά: Το κρεβάτι. Γιατί όπως και να το κάνουμε, ακόμη κι αν χωρίσατε, στο κρεβάτι κάποιες φορές υπάρχει χημεία που καμία άλγεβρα δεν μπορεί να αμφισβητήσει. Κι αν πρόκειται για ένα από τα άτομα εκείνα που για τους χι ψι λόγους υπάρχουν ακόμα στη ζωή σου, τότε πιθανότατα η χημεία που λέγαμε ακόμα να υπάρχει κι ας έκανε η διάθεση για σχέση φτερά. Και εδώ έρχεται η προσφορά. Το πρώην ταίρι σου σου ζητάει να συνεχίσετε να βρίσκεστε αλλά χωρίς δεσμεύσεις. Μωρέ λες;
Εδώ είναι λοιπόν η στιγμή που πρέπει να βάλεις τα πράγματα κάτω και ίσως για πρώτη φορά να ακούσεις το σώμα σου και όχι τη λογική σου. Μπορεί να σου φαίνεται περίεργο και από μέσα σου να λες τραγουδιστά «εγώ δεν κάνω τέτοια πράγματα» ως άλλη Βανδή αλλά ξαφνικά περνάει από το μυαλό σου και το «τι κάνω μόνη μου μεσ’ στο σαλόνι μου»· και μόνη ή μόνος καμία σημασία δεν έχει, το ρεπερτόριο είναι ίδιο κι εσύ αναθεωρείς κάποιες σκέψεις στο μυαλό σου. Αν είσαι σε φάση που ακούς τη λέξη «σχέση» και το μέσα σου ανατριχιάζει, τότε ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας γιατί πολύ απλά δε χωράμε.
Αν είστε συνειδητοποιημένοι και οι δύο πως δεν έχετε πια το ενδιαφέρον που είχατε παλαιότερα, αλλά η σεξουαλική διάθεση υπάρχει ακόμα, τότε το να βρεθείς στο κρεβάτι με το πρώην ταίρι σου, ίσως και σε σταθερή βάση μέχρι να προχωρήσετε και οι δυο τη ζωή σας, δεν είναι κακό. Αν έχετε πει και συμφωνήσει πως η κανονική σας σχέση έχει σταματήσει και απλά έχετε ακόμη κάτι πιο ελεύθερο, τότε ίσως και αξίζει να έχετε αυτήν τη σχέση και μόνο. Τα όρια είναι το σημείο που ως ενήλικες από την αρχή πρέπει να ξεκαθαρίσετε και αν η συμφωνία έχει διπλή σφραγίδα τότε επικυρώνεται επιτυχώς.
Αν από την άλλη μεριά πιστεύεις πως η πρόταση ήταν ένας πλάγιος τρόπος για να τα βρείτε ξανά ή αν συναισθηματικά μέσα σου εσύ ο ίδιος δεν έχεις ξεμπερδέψει, τότε don’t do it αδερφέ. Αν πιστεύεις πως έτσι θα τα ξαναβρείτε, τότε θυμήσου πως δεν πρωταγωνιστείτε σε ταινία του Χόλυγουντ και κατ’ επέκταση δε θα πέσουν τίτλοι τέλους μετά από μια ρομαντική επανασύνδεση, να σας κρατήσουν κολλημένους στη στιγμή. Κάποια στιγμή θα σηκωθείτε από τα σεντόνια και ό,τι σας παίδευε θα κάνει επανεμφάνιση. Η αλήθεια είναι πως χρειάζεσαι κάτι παραπάνω από τη σωματική επαφή για να είσαι και πάλι μαζί με έναν άνθρωπο που υπάρχει μια προϊστορία. Με αυτό το κομμάτι και μόνο δε θα πείσεις ποτέ τον άλλον πως θέλεις να ξαναρχίσεις κάτι σοβαρό και να εμπλακείς συναισθηματικά.
Δεν ξεχνάμε πως το κρεβάτι με πρώην σύντροφο είναι μια εμπειρία που εμπεριέχει σωματική οικειότητα, πράγμα που μπορεί να πάει και τα επίπεδα απόλαυσης αρκετά υψηλά. Και όσο αυτό το θέμα στο μυαλό σου είναι ξεκάθαρο και είναι το μόνο κίνητρο, χωρίς να υπάρχουν δεύτερες σκέψεις, τότε ίσως το μοναδικό που θα έπρεπε να σκεφτείς είναι να μην το πολυσκέφτεσαι!
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη