Τυχεροί όσοι δουλεύουμε στο χώρο της υγείας

Ο τομέας της υγείας είναι ίσως απ’ τους πιο δύσκολους. Προφανώς, αφού έχει να κάνει με το σημαντικότερο αγαθό, την υγεία. Κλισέ ότι εκείνη είναι πάνω απ’ όλα, μα και μια αλήθεια που δυστυχώς την αντιλαμβανόμαστε αργά, αν εμείς ή κάποιος δικός μας πάθει κάτι. Σε αυτόν το σκληρό χώρο, λοιπόν, απαιτούνται τα κατάλληλα άτομα. Ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Μια ομάδα που πρέπει να δένει και να συνεργάζεται άψογα, καθώς δεν υπάρχουν περιθώρια λάθους στις ανθρώπινες ζωές. Μια αλυσίδα που πρέπει απ’ την αρχή μέχρι το τέλος της πρέπει να λειτουργεί με απόλυτη ακρίβεια.

Εμείς οι επαγγελματίες υγείας εκπροσωπούμε ένα σκληρό κλάδο. Κανείς δεν μπορεί να πει ότι είναι εύκολο αυτό που ζούμε. Αυτό που προσφέρουμε κάθε μέρα, είτε γιατροί είτε νοσηλευτές, είναι λειτούργημα. Όχι επάγγελμα. Βρισκόμαστε διαρκώς σε επαγρύπνηση, καθώς οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να κινδυνέψει μια ανθρώπινη ζωή. Και τότε πρέπει εμείς να παρέχουμε τις απαραίτητες βοήθειες. Κάθε μέρα λαμβάνουμε πόνο και λύπη. Χιλιάδες ασθενείς με πολλαπλές περιπτώσεις ασθενειών. Ο καθένας με το δικό του πρόβλημα, που εκτός από θεραπεία, χρειάζεται και την κατάλληλη ψυχολογική υποστήριξη.

Ο πόνος κι ο φόβος ζωγραφισμένος στα πρόσωπα των συγγενών και των ασθενών. Κι εμείς στα μάτια τους φαντάζουμε οι μικροί ήρωές τους. Μόνο εμείς μπορούμε να τους καταλάβουμε και να τους βοηθήσουμε είναι αυτό που καλούμαστε να κάνουμε κάθε μέρα. Έγινε ρουτίνα το να ερχόμαστε σε επαφή με το θάνατο, τη θλίψη και τον πόνο. Αντιμετωπίζουμε τα πραγματικά προβλήματα της ζωής. Εύκολο; Καθόλου. Μα είμαστε, τελικά, τυχεροί όσοι δουλεύουμε στο χώρο της υγείας. Αρχικά έχουμε συνειδητοποιήσει ποια είναι τα σημαντικά στη ζωή κι έχουμε γίνει πιο ανθεκτικοί στις δυσκολίες. Στα χαζοπροβλήματα έχουμε πάθει ανοσία. Και το αίμα, που τόσο τρέμουν, μια μικρή λεπτομέρεια.

Είμαστε τυχεροί και το εννοούμε με κάθε έννοια. Διότι παλεύουμε καθημερινά με πολυάριθμες ασθένειες. Και μόνο όταν βρούμε την κατάλληλη θεραπεία, ύστερα από εξετάσεις και χιλιάδες σενάρια κι υποθέσεις που έχουμε κάνει σύμφωνα με τη συμπτωματολογία του ασθενούς, μόνο τότε θα νιώσουμε ανακούφιση. Βασικά λάθος. Ανακούφιση θα νιώσουμε όταν θα δούμε το χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο του ασθενούς. Ένα αληθινό χαμόγελο, η ηρεμία στα πρόσωπα των συγγενών και νιώθουμε ότι έχουμε κατακτήσει τον κόσμο. Γιατί για εμάς αυτή είναι η ανταμοιβή μας.

Μπήκαμε σ’ αυτό το χώρο γιατί θέλουμε να βοηθάμε. Εκεί είναι η ουσία. Κι η αίσθηση της προσφοράς είναι μοναδική. Αυτό το συναίσθημα ότι βοηθάμε κι ότι στηρίζουμε μια ζωή είναι ό,τι καλύτερο. Οι μάχες είναι πολύ δύσκολες, αλλά όταν όλο αυτό ξεπεραστεί, αισθανόμαστε  ότι έχουμε σώσει ή ότι έχουμε συμβάλλει στη συνέχεια μιας ζωής. Υπάρχει άραγε καλύτερο συναίσθημα απ’ αυτό;

Η υγεία δεν είναι παιχνίδι. Είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε. Ως επαγγελματίες υγείας πάνω κι απ’ την οικονομική ανταμοιβή, η καλύτερη πληρωμή μας είναι η ψυχική πληρότητα. Και πιο πλήρης απ’ όταν συμβάλλεις με τον πιο μικρό ή μεγάλο τρόπο στο να σωθεί μια ζωή, δε θα νιώσεις ποτέ.

Δύσκολο το έργο μας, ναι. Αλλά δε θα το αλλάζαμε με καμία βολική θέση γραφείου. Θα συνεχίζουμε πάντα, μέχρι να δούμε εκείνο το χαμόγελο και την ανακούφιση πως όλα πήγαν καλά.