Κάθε κατάσταση έχει δύο, τουλάχιστον, πλευρές και κάθε απόφαση κρύβει δύο τουλάχιστον διαφορετικούς τρόπους να εξελιχθεί μία ιστορία. Κάθε σημείο και κάθε στιγμή μίας ιστορίας κρύβει από πίσω της διαφορετικές συνέχειες στις οποίες εμείς κρατάμε το τηλεκοντρόλ της επιλογής. Ακόμα και αυτό που έχουμε μάθει να αποκαλούμε τέλος, στην ουσία μόνο τέλος δεν είναι, μιας και κρύβει πίσω του στιγμές και αποφάσεις που πυροδοτούν τη συνέχεια της ιστορίας μας.

Κρατώντας αυτό κατά νου, ας μιλήσουμε για ένα «τέλος» γνωστό και οικείο στους περισσότερους. Το τέλος μίας σχέσης. Υπάρχουν φορές που κάτι τέτοιο θα το περάσεις ήπια και υπάρχουν και εκείνες που θα νιώσεις το τέλος του κόσμου να έρχεται και θα βλέπεις τον εαυτό σου ανήμπορο να το σταματήσει. Και νιώθεις έτσι τις φορές που ό,τι και αν γίνεται γύρω σου, μέσα σου υπάρχει ο έρωτας που αρνείται πεισματικά την κακιά λέξη από «Τ» στο λεξιλόγιό του.

Έχεις νιώσει ποτέ να φτάνεις στα όριά σου μετά από ένα χωρισμό; Έχεις νιώσει να περνάς τη χειρότερή σου φάση; Έχεις νιώσει την ανάγκη σου να ξεχαστείς και να ξεχάσεις να είναι τόσο μεγάλη που αν δεν κάνεις κάτι για αυτό, πιστεύεις ότι θα χάσεις τα λογικά σου; Καταλαβαίνεις, λοιπόν, ότι πρέπει να ακούσεις αυτή σου την ανάγκη, να κάνεις κάτι, αλλά κάπου εδώ έρχεται στο προσκήνιο η δύναμη της επιλογής για την οποία μιλήσαμε πριν.

Οι τρόποι για να ξεχαστείς άπειροι και οι επιλογές όλες ανοιχτές. Είναι κάποιοι που σε μία προσπάθεια να αδειάσουν το μυαλό ακόμη και από τις βασικές σκέψεις, θα παρατήσουν τον εαυτό τους, θα κλειστούν στο σπίτι και στο καβούκι τους. Κάποιοι άλλοι πάλι θα επιχειρήσουν να ξεφύγουν από τις σκέψεις που τους ταλαιπωρούν ρίχνοντας όλο το βάρος σε μία άλλη πλευρά του εαυτού τους. Περισσότερη αφοσίωση στο διάβασμα και στις υποχρεώσεις, περισσότερες έξοδοι με φίλους και γέμισμα της καθημερινότητας με καινούριους στόχους προς κατάκτηση. Δραστηριότητες που σίγουρα δεν αφήνουν χώρο για ανάλωση στη σκέψη, ενώ ταυτόχρονα δίνουν και νέες προοπτικές. Υπάρχουν κάποιοι που θα αποφασίσουν να ξεφύγουν με «ουσίες και οινοπνεύματα» που λέει και το γνωστό το άσμα και κάποιοι άλλοι που για αντίστοιχη διέξοδο θα χρησιμοποιήσουν τη δουλειά τους.

Και οι δύο εκδοχές είχαν ακριβώς την ίδια αρχή. Το επονομαζόμενο αυτό «τέλος» μίας σχέσης το οποίο όμως αυτόματα σου έδωσε τη δυνατότητα μίας επιλογής για τη συνέχεια. Και οι δύο δρόμοι που ανοίχτηκαν μπροστά, στο άμεσο μέλλον, είχαν τον ίδιο ακριβώς στόχο. Τη καθησύχαση του πόνου που τη συγκεκριμένη στιγμή μπορεί να φαντάζει αβάσταχτος. Μακροπρόθεσμα όμως για σκέψου, ποια από τις δύο επιλογές θα σου δώσει ένα αποτέλεσμα που όντως θες να δεις;

Υπάρχει και μία άλλη κατηγορία ανθρώπων, εκείνοι που από ένστικτο θα επιλέξουν να πάρουν όλη αυτή την πλημμύρα συναισθημάτων που νιώθουν με σκοπό κάπου να τη διοχετεύσουν. Κάποιος μπορεί να πιάσει ένα μολύβι και ένα χαρτί, ίσως για πρώτη φορά στη ζωή του, και να αρχίζει να γεμίζει την κόλλα με όλα όσα δεν μπορούν να εκφραστούν αλλιώς. Κάποιος άλλος ίσως πιάσει τον εαυτό του να θέλει να βγάλει όσα νιώθει μέσα από τη δύναμη των χρωμάτων ή της μουσικής και καμία σημασία δεν έχει αν δεν είχε ξανά ακουμπήσει πινέλο ή κιθάρα αντίστοιχα, ποτέ στη ζωή του όλη. Ο πόνος είναι φορές που δε γεμίζει απλώς το μέσα μας, αλλά το ξεχειλίζει ψάχνοντας απεγνωσμένα να βρει μία διέξοδο. Το πού θα τη βρει τελικά μας το καθορίζει το ένστικτό μας, με τη μορφή μιας καινούριας εσωτερικής ανάγκης που νιώθεις να σε καταβάλει. Και αν νιώσεις κάτι τέτοιο, ποτέ μην το αρνηθείς στον εαυτό σου. Κλείσε τα μάτια της συνήθειας και πήγαινε όπου σε πάει η ψυχούλα σου. Ποτέ δε ξέρεις σε πόσο υπέροχα μονοπάτια μπορεί να σε βγάλει.

Ναι, ο πόνος μπορεί να σε φέρει στα άκρα και αυτό δεν είναι πάντα στο χέρι σου το να το ελέγξεις. Το αν όμως αυτά τα άκρα θα είναι θετικά ή αρνητικά εξαρτάται από εσένα. Αν τον αφήσεις ανεξέλεγκτο μπορεί να γίνει καταστροφικός, αλλά από την άλλη μπορεί να γίνει και απίστευτα δημιουργικός άμα του δώσεις την ευκαιρία. Μπορεί να σε βοηθήσει να ανακαλύψεις πτυχές του εαυτού σου που ούτε που ήξερες ότι υπάρχουν ή μπορεί ακόμη και να σου δημιουργήσει κάποιες καινούριες που ποτέ δε φανταζόσουν. Μόνο ποτέ μην ξεχνάς η επιλογή και η δυνατότητα είναι στο χέρι σου και μόνο. Τι θα επιλέξεις;

Συντάκτης: Μαρία Ρουσσάκη
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.