

Ακούς «μακιγιάζ» και το μυαλό σου πάει σε γάμο, βάπτιση, κάποια επίσημη ή θεατράλε περίσταση. Κι όμως, το να βάζεις λίγο χρώμα στο πρόσωπό σου είναι, κατά κάποιον τρόπο, σαν να βάζεις χρώμα και στη ζωή σου. Το έχεις καθόλου σκεφτεί;
Κάποτε, βγαίνοντας από ένα δύσκολο χειρουργείο, μου λέει ο γιατρός: «Όλα πήγαν καλά. Θέλω να προσέχεις τον εαυτό σου και κάθε πρωί που σηκώνεσαι, να κάνεις λίγο μακιγιάζ», εννοώντας να ασχοληθώ με κάτι που αγαπώ- μιας και ήξερε το επάγγελμά μου. Εγώ, γουρλώνω τα μάτια μου και του λέω: «Γιατρέ μου, σ’ αγαπώ!». Μα είναι δυνατόν να παίρνεις τέτοια εντολή και να μην τρελαίνεσαι; Ε, βρήκε τον άνθρωπό του, σκέφτηκα.
Αν διαβάζοντας τα παραπάνω συνεχίζεις να αναρωτιέσαι «γιατί να βαφτώ; Δεν έχω κάπου να πάω». Κι όμως, έχεις! Να πας στη δουλειά σου, στο σούπερ μάρκετ, στις δημόσιες υπηρεσίες για τη γνωστή γραφειοκρατία (κουράγιο), για καφέ, στις κούνιες με το μπεμπάκι σου – ή όπου αλλού.
Μπορεί να φαίνεται απλό, αλλά το να βάλεις λίγη μάσκαρα το πρωί δεν είναι καθόλου «επιφανειακό». Σύμφωνα με ψυχολόγους, η πράξη του να περιποιούμαστε τον εαυτό μας –όπως το να βαφόμαστε– ενεργοποιεί το λεγόμενο self-care mechanism, δηλαδή το σύστημα αυτοφροντίδας. Στέλνει στον εγκέφαλο σήμα ότι “ασχολούμαι με μένα”, “αξίζω”, “με βλέπω”, και αυτό από μόνο του αυξάνει τη σεροτονίνη, τη χημική ουσία που ανεβάζει τη διάθεση και μειώνει το στρες.
Για να εξηγούμαστε όμως, χωρίς να παρεξηγούμαστε: Όταν μιλάμε για μακιγιάζ και γιατί μας ανεβάζει τη διάθεση, δε μιλάμε για την πρώτη εντύπωση που δίνεις και στο πώς θα σε δουν οι άλλοι. Αναφερόμαστε σε σένα. Στο πώς νιώθεις όταν σε βλέπεις. Στο να σου αρέσεις. Καλέ, να σε θες! Κι επειδή δε ζούμε σε εργαστήριο αλλά στον χαμό της καθημερινότητας, το μακιγιάζ λειτουργεί και σαν «πανοπλία». Μελέτες δείχνουν ότι όταν νιώθουμε πιο περιποιημένοι, το perceived control (το πόσο ελέγχουμε τα πράγματα γύρω μας) αυξάνεται. Δηλαδή, δεν άλλαξε το χάος της μέρας – άλλαξε η στάση σου απέναντί του. Κι αυτό κάνει όλη τη διαφορά. Δεν είναι λοιπόν το μακιγιάζ που σε μεταμορφώνει. Εσύ είσαι, απλά με λίγη βοήθεια highlighter.
Ακόμα και στις πιο δύσκολες μέρες – ίσως ειδικά τότε – το μακιγιάζ λειτουργεί σαν μια μικρή ιεροτελεστία. Είναι δομημένη ρουτίνα, που όπως λένε οι ψυχολόγοι, μειώνει το αίσθημα του χαοτικού. Όταν όλα γύρω σου μοιάζουν ανεξέλεγκτα, το να μπορείς να ελέγξεις πώς θα φαίνονται τα φρύδια σου ή να διαλέξεις την απόχρωση κραγιόν σου, είναι μια μορφή συναισθηματικής σταθερότητας.
Δε χρειάζεσαι παραπάνω από πέντε λεπτά (συν ένα για την ενυδατική με SPF– που δεν τη διαπραγματεύομαι με τίποτα), δύο πινέλα κι ένα κραγιόν all-in-one– γιατί όχι; Μάγουλα, χείλη, και φυσικά, τη λατρεμένη μας μάσκαρα. Για ένταση στο βλέμμα που σαγηνεύει ή, αν χρειαστεί, που τρομάζει κιόλας.
Η επίδραση του μακιγιάζ στην ψυχολογία μας, αποτελεί μια μακρά και πολυσχιδή διαδρομή, με επιρροές από διάφορες κουλτούρες και εποχές. Από τους αρχαίους Αιγύπτιους μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι το χρησιμοποιούν για να εκφραστούν, να εντυπωσιάσουν, να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση, να επικοινωνήσουν.
Και όλα αυτά, έρχονται να συμπληρώσουν αρμονικά το σήμερα, όπου το μακιγιάζ δεν έχει φύλο, ούτε κανόνες. Αρκεί μόνο να σε κάνει να αισθάνεσαι καλά.
Έλενα Μαρά
Mrs Kamarina – Beauty Coach