Δεν είναι τόσο τακτική, πολλές φορές γίνεται και αυτόματα, σχεδόν μηχανικά βγαίνει η αντίδραση πριν καλά-καλά προλάβεις να την ελέγξεις. Πας γρήγορα και χωρίς πολλή σκέψη στον επόμενο άνθρωπο, στην επόμενη σχέση που θα σου προσφέρει ανανέωση. Τουλάχιστον κάπως έτσι ξεκινάει με σκοπό να ζήσεις κάτι άλλο, κάτι καινούριο που για καμπόσο καιρό θα ‘χεις ενθουσιαστεί και θα νιώθεις ότι δεν είναι σαν τα άλλα κι ούτε θα γίνει.

Στην πορεία συνειδητοποιείς ότι οι σχέσεις ακόμα κι αν καμιά φορά μοιάζουν ιδανικές, τελικά ποτέ δεν είναι. Ακόμα και οι άσχημες έχουν κοινά στοιχεία με τις όμορφες. Όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, μπορεί να σκεφτείς να χωρίσεις και να προχωρήσεις παρακάτω. Έτσι άμεσα, χωρίς δεύτερες σκέψεις και καθυστερήσεις, χωρίς τον δισταγμό του προσώπου που παλεύει με το τέλος. Έτοιμος να πας στην επόμενη σχέση, το έμαθες τώρα, δείχνει απλό, γιατί το έκανες και στην προηγούμενη. Χάραξες μια πορεία με σκοπό να παραβλέψεις και σένα τον ίδιο. Πήγες τρέχοντας χωρίς καθόλου στάσεις. Όχι με σκοπό να μάθεις κάτι από αυτή. Να σταθείς να πάρεις μια ανάσα στην πραγματικότητα του να είναι κανείς μόνος, να βιώσεις πώς είναι. Να μην μπεις καν στον κόπο να σκεφτείς γιατί τελείωσε κάτι που τελείωσε, να μην ανέβεις όλη αυτή την ανηφόρα που απαιτεί να ξεπερασεις κάτι, ίσως και το ποιος ήσουν εσύ μέσα σε κείνο το κάτι. Να μη σου λείψει ο πόθος και ή το να σε έχει ανάγκη ένα σώμα που ανάβει για σένα. Να μην πρέπει να απαντήσεις στις ερωτήσεις της ανασφάλειάς σου για το πού πας μετά από εκείνη τη σχέση, τι υπάρχει μετά από κει, και γιατί να είναι αυτό και όχι το άλλο για σένα. Να μην αισθανθείς μια στιγμή την ουσία του μονού κρεβατιού, το βάθος του μόνου ανθρώπου.

Είναι όντως ένα τσουνάμι όλα αυτά που σπανίως μένεις όρθιος και δε σε ξεβράζει εκεί που γουστάρει αυτό. Εσύ, έρμαιο, αναποδογυριζεις στα κύματα και εύχεσαι να μην έχεις πιει πολύ νερό ώστε να επιπλέεις. Έστω και για δευτερόλεπτα πριν βυθιστείς πάλι, γιατί μεσολαβεί αρκετή τρικυμία πριν τη στεριά. Όμως αυτό δεν είναι και όλο το νόημα;

Οι άλλοι άνθρωποι θα είναι πάντα οι άλλοι. Το αν θα είναι σημαντικοί ή ασήμαντοι καθορίζεται από το ποιοι είναι και όχι από την ανάγκη μας να μην έχουμε κενή θέση δίπλα μας. Άλλωστε, κανένας δεν έχει άδεια θέση δίπλα του αν την αφιερώσει στο να στρογγυλοκαθίσει, να βολευτεί και να ακούσει τον εαυτό του. Δεν είναι ανάγκη για να αποφασίσεις πως κάτι δε σου ταιριάζει και να πας ένα βήμα παρακάτω να έχεις ήδη στα σκαριά κάτι επόμενο. Μπορείς μια χαρά να σταθείς στα πόδια σου και μείνεις μόνος για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται μέχρι να νιώθεις έτοιμος να προχωρήσεις σε νέες εμπειρίες. Δε χρειάζεσαι κάποιον να σε στηρίξει στην απόφασή σου να φύγεις από κάτι που δε σε καλύπτει. Και μόνος σου μπορείς να τα καταφέρεις μια χαρά.

Συντάκτης: Πέπη Νάκη
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.