Σήμερα θα σου ανοιχτώ περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο άρθρο μου, δίχως να σου μιλήσω ούτε για μεγάλους έρωτες, ούτε για πάθη τρελαμένα κι ούτε για νύχτες γυμνές και ιδρωμένες.

Θα σου πω απλώς πως θεωρώ τον εαυτό μου απίστευτα τυχερό που έχει τη δυνατότητα να αναπνέει. Να ζει. Αυτή τη στιγμή είμαι απίστευτα διεγερμένος με την ιδέα πως μπορώ να κάθομαι σε ένα δωμάτιο με το φτηνό κρασί μου στο ποτήρι και να γράφω όλα όσα σκέφτομαι. Θεωρώ τον εαυτό μου τρομερά ρομαντικό, σε βαθμό αηδίας. Πιστεύω στα θαύματα, πιστεύω στη μαγεία, πιστεύω στην έννοια του άλλου μισού και του παντοτινού έρωτα. Οπότε αν σου αρέσει να χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου κυνικό νομίζω πως είναι ώρα να βγεις από αυτό το άρθρο.

Ακούω ανθρώπους να λένε πως η ζωή είναι άδικη και σκληρή γιατί παίρνουν πολύ λιγότερα απ’ όσα δίνουν. Ανθρώπους που μετράνε με τη ζυγαριά πόσα πήραν και πόσα έδωσαν σε σχέσεις, φίλους, οικογένεια, δουλειά και αν δουν πως το ζύγι τους αδίκησε, αλλάζουν στάση και πιάνουν το τροπάρι «Εγώ είμαι κυνικός, δεν πιστεύω στα θαύματα». Ανθρώπους σκληρόπετσους, κλειστούς, που ενδεχομένως όντως η ζωή να μην τους φέρθηκε σωστά ενίοτε και γι’ αυτό επιλέγουν μια στάση που είναι σαν να φωνάζουν στη ζωή «Άντε γαμήσου!» επειδή δεν τους φέρθηκε «δίκαια», κατά την κρίση τους.

Αυτοί είναι οι μόνοι άνθρωποι που δε συμπαθώ. Που βγάζω φλύκταινες μαζί τους. Που σταματάνε να πιστεύουν στον έρωτα γιατί πληγώθηκαν, που δίνουν βαρύτητα σε πράγματα όπως η δουλειά, τα χρήματα, η εξουσία ή η ανέλιξή τους, υποκρινόμενοι πως πράγματα όπως η αγάπη, ή οι τέχνες ή η μαγεία δεν υπάρχει.

Πώς μπορείς να αρνηθείς ότι υπάρχει μαγεία τη στιγμή που από ένα μπαμ βρεθήκαμε σ’ έναν πλανήτη; Πώς αρνείσαι την ύπαρξη μαγείας όταν υπάρχει μουσική;

Ή μήπως δεν είναι ο έρωτας μαγεία; Σου λέω, προλαβαίνεις να βγεις απ’ το άρθρο μου αλλά το έχεις ζήσει κι εσύ! Τον κόμπο στο στομάχι, το να φοβάσαι να βγάλεις λέξη, το κοίταγμα στον καθρέφτη εφτακόσιες εξήντα δύο φορές πριν την πρώτη φορά που θα βγείτε ραντεβού. Το έχεις νιώσει κι εσύ πως είσαι το κέντρο της Γης στο πρώτο σου φιλί.  Πως αυτά τα μάτια απέναντί σου, θέλεις να μη σταματήσουν να σε κοιτάνε και παρακαλάς ο χρόνος να σταματήσει να κυλάει.

Έχεις νιώσει κι εσύ Θεός την πρώτη φορά που τελείωσες για χάρη μιας γυναίκας ή ενός άντρα. Σε ξάφνιασε το ίδιο σου το κορμί όταν κατάλαβες πως ο έρωτας δεν είναι μονάχα λόγια ή πράξεις αγάπης, αλλά και δυο κορμιά ενωμένα που μπορούν να κάνουν κάτι που φεύγει απ’ τα όρια της σάρκας και μεταφέρεται στο μυαλό και κολλάει εκεί πέρα, όταν άρχισε να τρέμει το σώμα σου.

Ο Όσκαρ Ουάιλντ είπε πως κυνικός είναι εκείνος που ξέρει την τιμή των πάντων και την αξία του τίποτα. Εγώ θα σου πω πως δε βρίσκω πιο πετυχημένο ορισμό. Όχι για την έννοια του κυνικού όμως, αλλά για την έννοια του ερωτευμένου. Αυτός που έμαθε την τιμή των πάντων και παράλληλα γνωρίζει πώς είναι να μην έχεις τίποτα. Αυτός είναι ο ερωτευμένος. Ερωτευμένος με τον Γιώργο, με τη Μαρία, με τη ζωή την ίδια.

Γι’ αυτό, για αυτούς που δηλώνουν κυνικοί, ξέρω πως μέσα τους κρύβουν και προσπαθούν να φυλακίσουν, τα πιο όμορφα και ζωηρά τους συναισθήματα. Δεν τους συμπαθώ όχι γιατί μου κάνουν κακό, αλλά γιατί κάνουν κακό στον ίδιο τους τον εαυτό, προσπαθώντας να τον πείσουν πως δεν υπάρχει μαγεία.

Ρώτα μάτια μου, τη μάνα σου και τον πατέρα σου που έφτιαξαν ένα πλάσμα σαν εσένα, να σου πούνε τι είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή τους. Για ποιο πράγμα είναι περισσότερο περήφανοι. Για τις γαμάτες δουλειές τους, τα λεφτά και τα αυτοκίνητα; Για τον έρωτα που έβαλαν στο mute για να αφοσιωθούν σε άλλα πράγματα; Για την αγάπη που έφτυσαν επειδή εκείνη την περίοδο είχαν άλλα χίλια δυο πράγματα στο κεφάλι τους;

Για τον έρωτά τους και πάνω απ’ όλα για τον καρπό τους, για εσένα, γαμώ την ψυχή μου, είναι περήφανοι και χάρη σε εσένα ξέρουν πως αυτή η ζωή είναι ένα θαύμα, γιατί εσύ είσαι η μαγεία τους. Συγγνώμη αν είμαι μελό για τα γούστα σου αλλά έτσι είμαι. Σήμερα με έμαθες καλά.

Κι αν θες ακόμα, μετά από όλα αυτά που σου είπα να λες τον εαυτό σου κυνικό, θα σου πω πως η λέξη κυνικός έχει τις ρίζες της από τον αστερισμό Κύων, ο οποίος περιλαμβάνει τον Σείριο. Ξέρεις ποιος είναι ο Σείριος; Αυτό που κι εσύ ένιωσες κάποια στιγμή πως είναι κάποιος μέσα στη ζωή σου. Ο Σείριος είναι το λαμπρότερο αστέρι του νυχτερινού ουρανού.

Επιμέλεια Κειμένου Ιωάννη Κυράπογλου: Κατερίνα Κεχαγιά. 

 

Συντάκτης: Ιωάννης Καράπογλου