Γιατί κάηκε το internet με τις γυναίκες που έκαναν γυμνισμό στη Λεωφόρο Νίκης

Αυτό κι αν είναι είδηση, αυτό κι αν έγινε βάιραλ! Μάλιστα, ενδεχομένως να το μάθανε μέχρι κι ανεξερεύνητα μέρη άλλων γαλαξιών. Δυο γυναίκες λοιπόν έκαναν γυμνισμό, αλλά όχι στη Σαμοθράκη ή τις Καβουρότρυπες, όχι στη Γαύδο ή το Βελανίδι. Κάτω από τον καυτό ήλιο του Θερμαϊκού, στην όμορφη Θεσσαλονίκη. Στην αρχή της Λεωφόρου Νίκης απέναντι από την πλατεία Ελευθερίας και δίπλα στον δρόμο, σε μια ξύλινη προβλήτα του λιμανιού Θεσσαλονίκης.

Εντάξει, δε θα πούμε κι ότι είναι ένα καθημερινό φαινόμενο να βλέπεις ανθρώπους μέσα στην πόλη να λιάζονται γυμνοί. Υπάρχει πολύς κόσμος ούτως η άλλως που δεν τον εκφράζει ο γυμνισμός -ως γενικότερη στάση- και δε χρειάζεται κιόλας να μας εκφράζει όλους. Είναι κι εκείνοι που ντρέπονται μπροστά στη δημόσια θέα του γυμνού σώματος κι επιλέγουν να μην το ακολουθήσουν ως φιλοσοφία. Από την άλλη όχθη, οι άνθρωποι που κάνουν γυμνισμό χρόνια, νιώθουν πως δεν είναι κάτι παράξενο, μιας κι ένα σώμα ίδιο έχουμε όλοι, οπότε κι ένα γυμνό σώμα, είναι κι αυτό τίποτα παραπάνω από ένα σώμα.

Το πρόσχημα με βάση το οποίο έγινε κακός χαμός ήταν η τοποθεσία στην οποία έλαβε χώρα ο γυμνισμός. Κατά τ’ άλλα, δυο κυρίες ζεστάθηκαν λίγο παραπάνω και θεώρησαν πως είναι εντάξει να βάλουν πετσετούλα και να κάνουν ηλιοθεραπεία εκεί. Να τις σταυρώσουμε; Αυτό που όλους μάς κάνει ν’ απορούμε είναι πως ηθικολογούμε μόνο σε πράγματα που μας κάνουν κι αισθανόμαστε ασφαλείς, που είναι και λιγάκι αστεία ή τέλοσπάντων άνευ σημασίας γιατί είναι άμεσα επιλύσιμα κι εν τέλει προκύπτουν από αφέλεια και δεν αποτελούν κίνδυνο. Γιατί ναι, δυο γυναίκες που κάνουν γυμνισμό στη μέση της Θεσσαλονίκης, δεν είναι είδηση για να πέφτουν κατάρες και να γίνεται λόγος περί σοδομισμού.

Έχουμε γίνει υποκριτές απέναντι στο τι κρίνουμε αυστηρά και το τι προκαλεί αποτροπιασμό συνδέεται πλέον φοβερά με την ιδέα του καθωσπρεπισμού. Απ’ ό,τι φαίνεται, η γυναικεία θηλή είναι φοβερά φλέγον ζήτημα και θα αλλοιώσει την ηθική μας. Και προφανώς, όλοι οι αναμάρτητοι κούνησαν το δάχτυλο για ακόμα μία φορά, απέναντι σε δυο κορίτσια που μπορεί να είχαν άγνοια, να έκαναν την πλάκα τους, ή απλώς να κάνανε και μια βλακεία και λογικά θα πλήρωσαν πρόστιμο γι’ αυτό. Και ναι προφανώς υπάρχουν νόμοι και κανόνες και σαφώς το να κάνεις γυμνισμό στη μέση της πόλης δεν επιτρέπεται. Όμως, από αυτό ως το να θέλουμε να κάνουμε πλύσεις με μπεταντίν, ε έχει μια διαφορά.

Τα τελευταία χρόνια είναι σαν να μας περιμένουν στη γωνία για το αμάρτημα, λες και συλλέγουν φόρο, ή με σκοπό να μας ρίξουν στην πυρά. Το αναπάντεχο σε όλο αυτό είναι πως κι οι ίδιες οι γυναίκες πολλάκις έχουν κατηγορήσει, εναντιωθεί και κρίνει άλλες γυναίκες. Αν είσαι μάνα θα σου πουν πώς πρέπει να ντύνεσαι από εδώ και πέρα, αν είσαι γενικώς γυναίκα πρέπει να προσέχεις πώς φέρεσαι για να μην προκαλείς, γιατί αν είσαι γυμνή είσαι και λίγο ανήθικη- δεν το ξέρεις; Η καλύτερη ατάκα δε, είναι η «αυτά θα βλέπουν τα παιδιά μας» γιατί ξαφνικά, ο μέσος Έλληνας υπόκειται στην αγιοσύνη και τα παιδιά του τα μεγαλώνει με τις τέλειες αρχές. Αν το ίδιο περιστατικό συνέβαινε στην Αγγλία, ενδεχομένως να το μεταφέραμε στους οικείους μας ως μια παράξενη είδηση και θα αναρωτιόμασταν τι στο καλό σκέφτηκαν κι αποφάσισαν να το κάνουν. Εδώ όμως, μάλλον πρέπει να τις κάψουμε στην πλατεία για παραδειγματισμό, τις κολασμένες.

Δε θα σταματήσει από τη μια μέρα στην άλλη η απορία για το τι τον καίει πραγματικά τον κόσμο: Να έχει όντως μια δίκαιη, ηθική κι ασφαλή κοινωνία, ή να ηθικολογεί και να χρησιμοποιεί βία στον λόγο και τις πράξεις του από φόβο, βλέποντας την ανικανότητά του να χειριστεί τα πράγματα με χάρη, ευγένεια και σεβασμό;

Και τελικά, να τον πετροβολήσουμε τον άλλο ή όχι τελικά για δυο ώρες γυμνισμού στον ήλιο;

Πηγή φωτογραφίας