Ο έρωτας μπορεί να εκφραστεί με πάρα πολλούς τρόπους.

Τίποτα όμως δε συγκρίνεται με το να έχεις στα χέρια σου γραμμένες όλες τις δηλώσεις αγάπης κι ολοκληρωτικής αφοσίωσης του ατόμου που αγαπάς.

Αυτός είναι κι ο λόγος που δεν πετάμε ποτέ τα ραβασάκια που μας  έδωσαν κάποτε στο σχολείο, τις κάρτες με τα αρκουδάκια και τις καρδούλες, κάθε «σ’ αγαπώ» που μας έγραψαν ακόμη και σε περιτύλιγμα σοκολάτας.

Οι έρωτες μπορεί να μας προσπέρασαν, άλλοι αφήνοντας πολλά στην καρδούλα μας κι άλλοι να μην την άγγιξαν καν, αλλά το ταλέντο κάποιων να εκφράζουν με τόσο όμορφο τρόπο τα αισθήματά τους, δεν ξεπερνιέται εύκολα.

Λάτρευα πάντα να διαβάζω τις ερωτικές επιστολές διάσημων ζευγαριών που ο έρωτάς τους έμεινε στην Ιστορία  και γοητευόμουν από τον τρόπο με τον οποίο οι πένες τους αποτύπωναν τα συναισθήματά τους πάνω στο χαρτί.   

Η ένταση και το πάθος των γραπτών, μεταφερόταν σ’ εμένα και ταυτιζόμουν με τους πρωταγωνιστές της ιστορίας.

Ο Ουαλός ποιητής Ντίλαν Τόμας  γνώρισε την Κέιτλιν Μακναμάρα σε μια παμπ στο Λονδίνο. Ο γάμος τους ήταν τρικυμιώδης και ενίοτε βίαιος αλλά το «κόλλημά» τους πολύ δυνατό.  Ο Ντίλαν βρίσκεται μακριά της και σε μια επιστολή του προς εκείνη αναφέρει:

«Σ΄αγαπώ για εκατομμύρια εκατομμυρίων πράγματα, ρολόγια, μπερδεμένες ζωγραφιές, όμορφα μαλλιά, ωραία μεθύσια κι έκπτωτα όνειρα. Θέλω να είσαι μαζί μου. Μπορείς να έχεις όλους τους  χώρους του σπιτιού κι εγώ μια κάμαρα δίχως παράθυρα. Θέλω όσο δε φαντάζεσαι να σε δω.  Είσαι κάτι εβδομάδες πιο μεγάλη τώρα και ποτέ μα ποτέ δεν θα σ’ αφήσω μεγάλη να γίνεις να βάλεις μυαλό. Θα παραμένουμε νέοι κι άμυαλοι μαζί. Γράψε μου! Δεν είσαι άδεια, όχι δεν είσαι άδεια τώρα, έτσι δεν είναι; Έχεις αγάπη να μου στείλεις».

Ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδος, βρίσκει πάντα χρόνο για να εκδηλώσει το ενδιαφέρον του στην  Ρωξάνδρα Στούρτζα. Μια σχέση που έμεινε ανεκπλήρωτη.

«Αν έπιανα, αγαπητή μου, την πένα για να σου γράψω, κάθε φορά που σου ομιλώ με τη σκέψη και την καρδιά μου,  τα γράμματα της αλληλογραφίας μου θα ήταν τόσο πολλά ώστε θα συνέθλιβαν τα οικονομικά σου και θα έθεταν σε σκληρή δοκιμασία τους γραμματείς σου, που θα ήταν καταδικασμένοι να τα τακτοποιούν! Κλείνω τα μάτια μου και προσπαθώ να αναπλάσω τους ήχους με τη σκέψη και την καρδιά τις νύχτες κοντά στο τζάκι με εσένα να παίζεις. Μην ξαναπαίξεις όμως τη “Σονάτα του αποχαιρετισμού”… Πού ξέρεις τι μας επιφυλάσσει το μέλλον; Όταν, όπως ελπίζω, ταξιδέψω στην Πετρούπολη, γιατί να αποκλείσουμε την πιθανότητα ότι μπορεί να χτυπήσω ξαφνικά την πόρτα του μεγάρου σου στην Οδησσό;»

Ο Johnny Cash, η μεγαλύτερη μορφή της country μουσικής, έγραφε καθημερινά σε χαρτάκια και χαρτοπετσέτες μηνύματα αγάπης ως προς τη σύζυγο του σαν κι αυτό.

«Τζουν,  έχεις τον τρόπο σου με τις λέξεις. Όπως έχεις και με εμένα. Μπορεί η φωτιά και ο ενθουσιασμός να έχουν φύγει τώρα που δεν βγαίνουμε έξω στον κόσμο να τραγουδάμε. Όμως, το φλεγόμενο δαχτυλίδι ακόμα καίει γύρω μας, διατηρώντας την αγάπη μας πιο καυτή και από κόκκο πιπεριού».

Ποιος άνθρωπος έχει διαβάσει τον τρόπο με τον οποίο η Μαλβίνα ­Κάραλη εκφράζει γραπτώς τον δυνατό της έρωτα για τον σύντροφό της Διονύση Χαριτόπουλο κι έχει μείνει ασυγκίνητος;

 «Σπάστηκα με την ατάκα σου. Κοίτα να διασκεδάσεις. Δε γουστάρω να περνάω καλά χωρίς εσένα. Θέλω να λες από μέσα σου να είναι όλα μαύρα εκεί πού πάει χωρίς εμένα. Γιατί έτσι λέω κι εγώ. Τι να σου κάνω ανωτερότητες; Γιατί είμαστε έτσι φτιαγμένοι να μη μας αρέσει να περνάει καλά ο άλλος χωρίς εμάς».

Ερωτικές επιστολές υπάρχουν αμέτρητες, αφού είναι αμέτρητοι κι οι έρωτες που δημιουργούνται καθημερινά. Ίσως δεν συναντάς τα μηνύματα αγάπης πάντα σε χαρτί αλλά ο έρωτας βρίσκει πάντα τον τρόπο. Ένα μήνυμα στο κινητό,  ένα e mail, μια φράση από κραγιόν γραμμένη στον καθρέφτη, ένα «Σ’ αγαπώ» με μαρκαδόρο στο πλαστικό ποτήρι του καφέ σου.

Εν έτη 2015, ευτυχώς κάποιοι συνεχίζουν να παραμένουν αθεράπευτα ρομαντικοί κι έχουν αλλάξει μόνο τον τρόπο, όχι τον κόπο.

Κι όσοι αγάπησαν ή αγαπήθηκαν ξέρουν καλά την μεγάλη αξία μιας ερωτικής επιστολής.

Δεν έχει σημασία αν γράφτηκε για εκείνους ή για ξένους.

Αρκεί που γράφτηκε.

 

Συντάκτης: Μαριάμ Πολυγένη