Λένε πως ο έρωτας με έρωτα περνάει. Τι γίνεται, όμως, όταν είσαι εσύ ο νέος έρωτας κάποιου και προσπαθεί να ξεπεράσει μαζί σου την προηγούμενη σχέση του; Αν έχει ζήσει ήδη μια μεγάλη καψούρα που τελείωσε άδοξα, πόσο εύκολα μπορεί ν’ αφεθεί και να μοιραστεί μαζί σου το απόλυτο συναίσθημα του έρωτα ξανά; Μπορεί αυτός ο άνθρωπος να γίνει αποκλειστικά δικός σου; Να αναπτύξετε οικειότητα, εμπιστοσύνη κι αμοιβαία συναισθήματα ή μήπως θα ανήκει πάντα κάπου αλλού;

Ειδικά όταν με το που αναφέρεται στην περασμένη του σχέση αλλάζει ύφος, λίγο θυμώνει, μετά ξεφυσάει, σχεδόν βουρκώνει. Απ’ τη μία ταράζεται η ανασφάλειά σου και θίγεται ο εγωισμός σου, εξαιτίας αυτού του κάπως εναλλακτικού ανταγωνισμού ανάμεσα σε σένα και την πρώην σχέση του. Παράλληλα, βέβαια, θες να παρηγορήσεις την αδικία που νιώθει, ν’ αναθαρρέψεις τη στεναχώρια που εκφράζει και να συμπαρασταθείς στην πρόθεσή του να πάει παρακάτω.

Όμως το «παρακάτω» είναι πολύ συγκεκριμένο. Κι όταν είσαι εσύ ο ίδιος το «παρακάτω» του άλλου, πώς καταφέρνεις να χειριστείς τις αμφιβολίες του μυαλού σου; Όχι μόνο μήπως επιστρέψει κάποια στιγμή έμπρακτα στη σχέση που άφησε, αλλά μήπως τον γυρνάνε πίσω εικονικά οι σκέψεις του. Ακόμα κι αν ορκίζεται πως έχει τελειώσει με το παρελθόν –κι όντως τα στοιχεία που σου παρουσιάζει δείχνουν πως δεν υπάρχει περίπτωση να πισωγυρίσει– πρέπει να κάνει υπέρβαση των αναμνήσεών του και πραγματικά τίποτα να μην είναι σε θέση να αποσπάσει το μυαλό του απ’ τη νέα πορεία που θέτει μαζί σου.

Ωστόσο, όταν ξέρεις πως του έχει στοιχίσει η προηγούμενη σχέση του, σου προκαλούνται αναπόφευκτοι συνειρμοί και καθόλου άδικα. Δε γίνεται να μην υπάρχει έστω μια μικρή πιθανότητα να ζηλέψεις, να μπεις στη διαδικασία της σύγκρισης, να θες να μάθεις ή να ψάξεις για εκείνο το πρόσωπο που τον έφερε σ’ αυτήν τη συναισθηματική κατάσταση. Ειδικά αν πάει να μπερδέψει το όνομά σου μ’ ένα άλλο, αν σε παίρνει αγκαλιά μ’ έναν γνώριμο δικό τους τρόπο, αν μπαίνει στο διαδικτυακό προφίλ και παρακολουθεί τα τελευταία νέα εκείνου του προσώπου ή αν συναντούνται τυχαία, μιας που ο κόσμος είναι τόσο μικρός.

Πόσο υπεράνω μπορείς να μείνεις όταν υποψιάζεσαι πως ίσως συνειρμικά σε συγκρίνει; Έχεις την υπομονή ν’ αντέξεις και να τον κάνεις να ξεχάσει ό,τι πέρασε; Κι αν πάρει καιρό ή αν δεν τα καταφέρει ποτέ; Πόσο και γιατί να περιμένεις; Αξίζει να μπεις σ’ όλη αυτή τη διαδικασία; Η απάντηση είναι σχεδόν παρανοϊκή: Ένας ερωτευμένος μπορεί ν’ αντέξει τα πάντα. Κι αν έχεις ερωτευτεί τόσο πολύ αυτόν τον άνθρωπο, έχεις σκοπό να του συμπαρασταθείς, αφού κατά τ’ άλλα σ’ έχει γοητεύσει τόσο.

Για χάρη της γοητείας του όμως θα θυσιάσεις την ενέργεια και το χρόνο σου; Αν τον έχεις γοητεύσει εξίσου το ίδιο, τότε δε θα έπρεπε να υπάρχει καμία ύποπτη θεωρία πως έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με το παρελθόν. Δε θα είχες απορίες, ούτε θα δυσπιστούσες αν έχεις την αποκλειστικότητα της σκέψης του.

Ο ίδιος πρέπει να μη σου αφήσει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. Οφείλει να σεβαστεί το χρόνο σου, τα συναισθήματά σου και να έχει την ειλικρίνεια να σου παραδεχτεί τις όποιες συναισθηματικές του εκκρεμότητες με το παρελθόν. Να μην κάνει πως δεν υπάρχουν κι εσύ να μην κάνεις πως δεν τις βλέπεις.

Δεν αρμόζει σε μια νέα σχέση ν’ αναμειγνύονται κατάλοιπα από προηγούμενες σχέσεις. Δεν πρέπει να νιώθεις σαν να έχεις αντικαταστήσει κάποιον άλλον που έφυγε. Πρέπει να φτιάξεις τον δικό σου χώρο μέσα στην καρδιά του. Να είναι όλα καινούρια απ’ την αρχή. Κι αυτή την αίσθηση του καινούριου δε θα την κατακτήσεις εσύ, αλλά θα στη δημιουργήσει εκείνος. Εκείνος θα σε πείσει πως είσαι κάτι ιδιαίτερο στη ζωή του. Πως δεν υπάρχει τίποτε άλλο και με το που σε γνώρισε σβήστηκαν εντελώς όλα τα παλιά. Θα κάνει τα πάντα να δείξει πως σε ξεχώρισε απ’ το πλήθος του κόσμου, πως μετά από καιρό ανανέωσες τη σκέψη του, πως έδιωξες την πίκρα του και γλύκανες την καθημερινότητά του.

Αν έχεις ερωτευτεί έναν άνθρωπο που δεν έχει ξεπεράσει την προηγούμενη σχέση του, καλύτερα να απομακρυνθείς όσο πιο σύντομα γίνεται πριν δέσεις περισσότερο μαζί του. Δεν μπορείς να χτίσεις εμπιστοσύνη υπό την επιρροή των αναμνήσεων. Ας μην αναλάβεις το βάρος που τον βαραίνει. Γιατί να παίξεις το ρόλο του σωτήρα; Εσένα ποιος θα σε σώσει μετά αν δεν καταφέρει τελικά να ξεχάσει; Όσο κι αν θέλεις να τον έχεις στη ζωή σου, πρέπει να είσαι ήδη για εκείνον η γλυκιά προτεραιότητά του. Να μη δεχτείς να γίνεις αποκούμπι κανενός που θέλει ν’ ανακυκλώσει πάνω σου τα απωθημένα του.

Αν καταλάβεις πως σκέφτεται ακόμα το παρελθόν του, να φύγεις, να κυνηγήσεις το παρόν και το μέλλον σου. Δεν μπορείτε να προχωρήσετε παρέα όσο γυρίζει και κοιτάζει τι έχει αφήσει πίσω. Το ταξίδι του έρωτα είναι αποκλειστικά για δυο συνοδοιπόρους, ανεξάρτητους απ’ όλα τα εξωτερικά ερεθίσματα του παρελθόντος, συναισθηματικά ισορροπημένους κι αφοσιωμένους να φροντίζουν και να αλληλεπιδρούν ο ένας για τον άλλον.

Συντάκτης: Μάιρα Τσιρίγκα
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη