Όσο γκρινιάζεις σε υποτιμάς

Ε, ανθρωπάκο! Εσύ που κάθεσαι στην πολυθρόνα σου με το κεφάλι ακουμπισμένο στο εσωτερικό των χεριών σου. Αντί να επιδιώξεις να βρεις μια λύση, κάθεσαι και τρώγεσαι με τα ρούχα σου. Χολοσκάς γιατί το ξερό σου το κεφάλι δε λέει με τίποτα να βάλει λίγο μυαλουδάκι.

Γκρίνια και μουρμούρα. Μουρμούρα και γκρίνια, ένας φαύλος κύκλος που δεν αφήνει στην ευτυχία κανένα περιθώριο να εισέλθει στη ζωή σου. Φοράς την γκρίνια με μια συνήθεια όπως αλλάζεις καθημερινά το εσώρουχό σου. Τις νύχτες κάνεις ένα μπάνιο να φύγει η βρομιά από πάνω σου και τα πρωινά σαν να το έχεις τάμα στη μιζέρια, λερώνεις με το καλημέρα τις σκέψεις σου. Θηλιά που σε πνίγει και κάνει τα οικεία σου στεναχωρά.

Κρατάς το ποτήρι σου αδειανό κι όλα διψάνε διπλά σου. Όλα ξεροσταλιάσουν για λιγάκι ησυχία, λιγάκι ευτυχία, λιγάκι κατανόηση. Κι εσύ αντί να γεμίζεις σύννεφα και να βρέχεις αγάπη και θετικά συναισθήματα, σκοτεινιάζεις τον ουρανό σου, βροντάς κι αστράφτεις γκρίνια και μιζέρια.

Και τι καταλαβαίνεις; Δίνεις μάχες με τα σωθικά σου, κάθε μέρα παίρνεις ένα σπίρτο, κάνεις ένα τσαφ και γίνεσαι παρανάλωμα. Καις ό,τι βρεις στο πέρασμά σου. Έχεις την εντύπωση πως δε χρεώνεσαι ποτέ αυτό το κάψιμο. Κι όμως, το γεγονός ότι δε σου ζήτησε κανένας τη χρεωστική ή την πιστωτική σου κάρτα δε σημαίνει πως δε σου γίνεται υποσυνείδητα η ερώτηση: «Πόσο κάνει;».

Κάθε μουρμούρα, κάθε γκρίνια, κάθε λεπτό που απλώνεις μιζέρια στο γύρω σου, κοστολογεί τη σχέση σου κι αυτό κάποια μέρα θα το πληρώσεις με πολύ μεγάλο αντίτιμο. Λογικά για να λειτουργείς έτσι αυτό σε κάνει να νιώθεις όμορφα. Αφού νιώθεις όμορφα, γιατί κάθεσαι μουτρωμένος με τα μάγουλά σου ακουμπισμένα στα χέρια σου και προσπαθείς να θαμάσεις το θυμό σου;

Μάλλον κάτι δεν έχεις καταλάβει καλά ή αλλιώς σου αρέσει να σε υποτιμάς. Αν στραφείς στον εαυτό σου και τον ρωτήσεις «τι σου χρωστάω;», δίχως δεύτερη σκέψη θα σου απαντήσει «ευτυχία».

Αν η γκρίνια σου είναι ένας τρόπος να ξεσπάς, πιθανότατα για το δικό σου καλό και για το καλό του συντρόφου σου, θα πρέπει να βρεις άλλες λύσεις που να σου προσφέρουν ουσιαστική εκτόνωση. Πήγαινε για τρέξιμο, ξεκίνα kick boxing, κάνε yoga, κάνε κάτι, σήκω απ’ την πολυθρόνα. Πάρε την ευθύνη στα χέρια σου, σταμάτα να το παίζεις θύμα.

Με την γκρίνια δε λύνεται κανένα πρόβλημα. Ηρέμησε. Δε γίνεται πάντα εσύ να έχεις δίκιο, δε γίνεται όλα τα λάθη να κρέμονται πάνω απ’ τον άνθρωπό σου. Πάψε να εθελοτυφλείς μπροστά στις αδυναμίες σου. Δέξου τις και μπες στη διαδικασία να τις διορθώσεις. Κανείς δεν είναι μέτριος. Εσύ από πού έχεις την εντύπωση ότι είσαι ο ορισμός του τέλειου;

Ουσιαστικά ξεκίνα απ’ το βασικό, ασχολήσου με τον εαυτό σου. Ανακάλυψε ποιος είσαι και πού θες να πας. Κοίτα πού πατάς και τι λερώνεις. Δες τη μέχρι τώρα διαδρομή σου κι ασχολήσου με τα ατυχήματα που έχεις προκαλέσει. Γίνε κριτής της ζωής σου, όχι των άλλων! Το βασικό είναι να δεχτείς τα λάθη σου. Αν κάνεις αυτό το τεράστιο βήμα, τότε τα επόμενα πρωινά πιθανότατα θα έχουν πιο λαμπρό ήλιο. Φυσικά, δεν είναι εύκολο. Δεν είναι, όμως, κι ακατόρθωτο. Λύσε τη θηλιά που σε πνίγει. Αν δεν μπορείς μόνος σου, απευθύνσου σε κάποιον ειδικό. Άλλωστε, δώρο στον εαυτό σου είναι μια ψυχανάλυση. Αγάπα όλα τα κομμάτια σου. Αγάπα σε.

Ηρέμησε, μίλησε κι άκουσε. Το μυστικό της επικοινωνίας είναι αυτά τα τρία ρήματα. Μην προσδοκάς συνέχεια απ’ τον άνθρωπό σου να είναι άψογος. Δεν κοιμάσαι με ένα θεό, αν το έχεις ξεχάσει, έχεις να κάνεις με έναν άνθρωπο. Έλα στα λογικά σου. Κάνει κρύο αν λειτουργείς μόνο με το συναίσθημα. Κι αυτό το κρύο διαπερνά κάθε καλό που έχουν οι σκέψεις σου και ρίχνουν στο τοπίο παγωνιά. Μέσα σε αυτόν τον κόσμο, είναι ελάχιστα αυτά που είναι φτιαγμένα να ζουν στην παγωνιά. Οι σχέσεις θέλουν, ζεστασιά κι ασφάλεια κι η γκρίνια είναι κόρη του ψύχους. Μάθε να ισορροπείς πάνω στο σκοινί των σχέσεων, φυσικά με το συναίσθημα, αλλά έχε για αντίβαρο τη λογική, γιατί αλλιώς θα πέσεις και θα τσακιστείς για μια ακόμα φορά.

Σιγοτραγουδούν οι στιγμές, σώπασε λίγο το θυμό σου να ακούσεις. Εσύ τις υποτιμάς κι αυτές εκεί, δειλά-δειλά τολμούν να είναι ζωντανές. Σταμάτα να σκοτώνεις την ευτυχία σου. Την ευτυχία σας κατά συνέπεια. Μια μελωδία, αμυδρά στο βάθος του σκότους που έχεις τοποθετήσει τη σχέση σας, έχει αλλά όνειρα για σας. Σήκω απ’ την πολυθρόνα, πάντα ένας χορός για δυο είναι πολλά υποσχόμενος.