Για όλους τους λάτρεις των true crimes.
Για αυτούς που έχουν ως αγαπημένη γιουτιούμπερ τη Βασιλικού με τα murder corner.
Για εκείνους που κάνουν συλλογή τα βιβλία της Agatha Christie.
Για εκείνους που αγάπησαν τον εκκεντρικό ντεντέκτιβ με το τσιγκελωτό μουστάκι και τη γλυκύτατη Μις Μαρπλ, που εκ πρώτης όψεως δεν την πιάνει το μάτι σου για ερευνήτρια.
Για εκείνους που απολαμβάνουν το απίστευτο δίδυμο των Σέρλοκ και Γουάτσον.
Για όσους περίμεναν με ανυπομονυσία να εκδοθεί «Η πρόσκληση» του Fitzek και για αυτούς που έχουν την τηλεόραση κάθε βράδυ γυρισμένη στο MAK TV για να δουν σε χιλιοστή επανάληψη criminal minds και Nόμος και Tάξη.
Για όλα τα αστυνομικά δαιμόνια εκεί έξω που τους εξιτάρει το μυστήριο και η εξιχνίαση υποθέσεων και εγκλημάτων, η πλατφόρμα του Netflix έχει μεριμνήσει, φιλοξενεί και παρουσιάζει μερικά από τα πιο συγκλονιστικά true crime.
Στην πρώτη θέση της λίστας, και όχι αδίκως, βρίσκεται το ντοκιμαντέρ Confession Tapes.
Μία σειρά δεκατριών στο σύνολο αυτοτελών επεισοδίων, στα οποία προβάλλονται και αναλύονται πραγματικές ποινικές υποθέσεις. Όπως μαρτυρείται και από τον τίτλο της σειράς, το ενδιαφέρον προσανατολίζεται και αφορά περιπτώσεις στις οποίες οι κατηγορούμενοι και μετέπειτα ένοχοι έχουν ομολογήσει τη διάπραξη των εγκλημάτων που τους προσάπτονται. Ομολογίες ωστόσο για τις οποίες υπάρχουν υπόνοιες πως λήφθηκαν με αμφίβολου νομιμότητας μέσα και κάτω από ύποπτες συνθήκες. Πως αποτελούν προϊόν εξαναγκασμού, αστυνομικής πίεσης και κατασκευής.
Αυτό είναι και το στοιχείο που διακρίνει τη συγκεκριμένη σειρά. Πως δε θέτει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος ούτε την πράξη, ούτε το πρόσωπο του δράστη αλλά ούτε και το θύμα. Αντιθέτως, εστιάζει στον τρόπο λειτουργίας των διωκτικών αρχών και του συστήματος απονομής της δικαιοσύνης. Το στοιχείο της διαφθοράς που μπορεί να εισβάλει και να οδηγήσει σε στρέβλωση της αλήθειας, σε δικαστικά σφάλματα και αποφάσεις και να καταλήξει σε άδικες καταδίκες αθώων προσώπων. Και αν η πολιτεία έχει ορίσει ότι η καταδίκη σε στέρηση της ελευθερίας είναι η πιο επώδυνη των ποινών που δύναται να επιβληθεί σε έναν ένοχο, πόσο οδυνηρό και τραυματικό να είναι άραγε για εκείνον που τιμωρείται ενώ είναι αθώος;
Από τη λίστα δε θα μπορούσε να λείπει φυσικά η σειρά τεσσάρων μόλις επεισοδίων Conversations with a killer: The Ted Bundy Tapes.
Η σειρά παρουσιάζει την υπόθεση του διάσημου κατά συρροή δολοφόνου γυναικών Ted Bundy, η δράση του οποίου έλαβε χώρα κατά τη δεκαετία του 1970 στην Αμερική, και φημολογείται πως ο αριθμός των θυμάτων του αγγίζει και ίσως ξεπερνά τα 30. Αυτό που ξεχωρίζει την ιστορία του συγκεκριμένου κατά συρροή δολοφόνου, σε σύγκριση με άλλους, και που αποτυπώνεται ευκρινώς μέσα από τη σειρά, είναι η ίδια η προσωπικότητά αυτού.
Ο Ted Bundy ήταν αναμφίβολα μία προσωπικότητα τόσο διαστρεμμένη όσο όμως και χαρισματική. Ήταν εξαιρετικά έξυπνος και ευφυής, μορφωμένος, γοητευτικός και εμφανίσιμος. Ήταν καλός μαθητής και αργότερα φοιτητής στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου του Harvard. Δεν ενέπιπτε σε καμία περίπτωση με το προφίλ του εγκληματία-κακοποιού που ανέμεναν οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές να αντιμετωπίσουν και να κατηγορήσουν για αυτήν τη σειρά εγκλημάτων. Για την ακρίβεια αποτελούσε το ακριβώς αντίθετο, φορώντας και δείχνοντας στον κόσμο ένα προσωπείο «καλού παιδιού» και «τέλειου ανθρώπου».
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της γοητείας που ασκούσε ο χαρακτήρας του Bundy, αποτελεί το γεγονός πως ο ίδιος ο δικαστής που τον καταδίκασε, σε συνομιλία μαζί του, του είπε «Είσαι πολύ έξυπνος. Αυτό το μυαλό θα μπορούσε να έχει πάρει έναν άλλον δρόμο». Και αυτό από μόνο του δείχνει πως ο κόσμος στην περίπτωση του Ted Bundy δεν είναι ότι δεν μπορούσε να πιστέψει αλλά ότι δεν ήθελε να πιστέψει και απευχόταν την ενοχή του. Κανείς δεν ήθελε να πιστέψει πως ένας άνθρωπος προικισμένος με τόσα χαρίσματα και αρετές όσες εκείνος, ήταν υπεύθυνος για κάτι τόσο αποτρόπαιο.
Τέλος, το American Murder: The Family next door, μέσα σε διάρκεια μίας ώρας και 23 λεπτών έρχεται να παρουσιάσει με έναν πρωτότυπο τρόπο την πραγματική και τραγική ιστορία της Schannan Wats.
Η Schannan ήταν μία νεαρή γυναίκα, σύζυγος και μητέρα δύο κοριτσιών η οποία διέμενε μαζί με την οικογένειά της στο Κολοράντο και η οποία το 2018 βρήκε φριχτό θάνατο, όπως και τα δύο της παιδιά, από τον ίδιο της τον σύζυγο Chris Wats.
Η σειρά ακολουθεί την εξέλιξη της υπόθεσης από την εξαφάνιση της Schannan μέχρι και την αποκάλυψη της αλήθειας. Η πρωτοτυπία του συγκεκριμένου ντοκιμαντέρ έγκειται εδώ στο ότι δεν υπάρχει κάποιος αφηγητής αλλά αντίθετα σε μία προσπάθεια απόδοσης μεγαλύτερης αμεσότητας, η όλη υπόθεση εκτυλίσσεται και ξεδιπλώνεται μέσα από παρουσίαση των αναρτήσεων της οικογένειας στα social media, βίντεο και φωτογραφίες τους, συζητήσεις και μηνύματα καθώς και υλικό από κάμερες στο σώμα των αστυνομικών που διεξήγαγαν την έρευνα.
Η αντίθεση μεταξύ όλων των ευτυχισμένων αναρτήσεων της οικογένειας και της τραγικής κατάληξης, θίγει το ζήτημα της απόκλισης και της απόστασης μεταξύ του τι προβάλλεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και του τι αλήθεια υφίσταται στην πραγματικότητα. Η οικογένεια Wats δεν ήταν τίποτα περισσότερο παρά άλλη μία από αυτές τις τέλειες και ευτυχισμένες οικογένειες. Μια οικογένεια της διπλανής πόρτας. Και τίποτα δεν προμήνυε το επερχόμενο κακό…
Συντάκτης: Παναγιώτα Παπακωνσταντίνου
