Είναι κάποιοι άνθρωποι που όταν ενώνονται οι δρόμοι σας, νιώθεις σαν να τους ήξερες από πάντα, σαν να ήταν πάντα εκεί. Ταιριάξατε με έναν ίσως μαγικό τρόπο, κοινά θέλω, κοινές αξίες, κοινές απόψεις, κοινή επιθυμία να είναι ο ένας εκεί για τον άλλον, να μοιράζεστε στιγμές, καταστάσεις, άγχη, ανησυχίες, σκέψεις, συμβουλές οι οποίες ίσως δεν ακολουθούνται ποτέ κι αυτό είναι το όμορφο. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι καλύτεροί σου φίλοι, τα άτομα εκείνα που τους γνώρισες ίσως ως μικρό παιδάκι σε μια παιδική χαρά ή σε ένα έδρανο του Πανεπιστημίου ως ενήλικας με τη φοιτητική ζωή να σε περιμένει να την εξερευνήσεις. Το πώς κι από πού ήρθαν, είναι μια λεπτομέρεια στην ιστορία σας· το πιο σημαντικό είναι αυτό που σας ένωσε κι αποφασίσατε να κάνετε ο ένας τον άλλον αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής σας.
Αυτό που ενώνει τους ανθρώπους είναι οι στιγμές. Εξάλλου, οι άνθρωποί μας είναι αυτοί που δίνουν χρώμα σε αυτές και τις κάνουν ξεχωριστές. Οι άνθρωποι μας είναι οι γιορτές, οι εκδρομές τα Σαββατοκύριακα, οι διακοπές, οι συναυλίες μέχρι και μια απλή βόλτα με έναν καφέ στο χέρι συζητώντας. Είναι ένα συναίσθημα αβίαστο και αμοιβαίο να δημιουργείς στιγμές με τους κολλητούς σου φίλους, να περνάτε όμορφα, να γελάτε, να χορεύετε- ακόμα και να τσακώνεστε. Όλες οι σχέσεις θα περάσουν τις δοκιμασίες τους, όμως η επιθυμία να έχεις τον άλλον άνθρωπο στη ζωή σου, κάνε τη σύνδεσή σας να ξεπερνάει κάθε εγωισμό και κάθε χαζή παρεξήγηση. Γιατί ξέρεις πως ο κολλητός σου φίλος δε σε ζηλεύει, θέλει το καλύτερο για σένα και ξέρεις πως χωρίς αυτόν δε θα είναι το ίδιο, κάτι θα λείπει.
Λένε πως τους φίλους να τους μετράς στις χαρές σου και όχι στις δυσκολίες σου. Πιθανόν, η απάντηση κρύβεται κάπου στη μέση. Σίγουρα σε κάθε εμπόδιο ο φίλος είναι στήριγμα, είναι εκεί να σε ακούσει, να σου δώσει μια αγκαλιά αν χρειαστεί. Από την άλλη, όμως, σε μια ενδεχόμενη επιτυχία σου, ο αληθινός φίλος θα χαρεί εξίσου και ίσως παραπάνω από σένα, γιατί το να σε βλέπει καλά και χαμογελαστό είναι αυτό που δίνει και σε εκείνον χαρά.
Κάπως έτσι κι όταν είπες “ρε συ πήρα πτυχίο!” οι φίλοι αντέδρασαν σαν να πήρε η Ελλάδα ξανά το Euro. Είναι κάποιες στιγμές ορόσημα στη ζωή, πόσω μάλλον η επίτευξη ενός στόχου και η ολοκλήρωση ενός κύκλου. Η παρουσία τους την ημέρα της ορκωμοσίας είναι δεδομένη. Πώς να μην είναι, άλλωστε, όταν είτε το περάσατε μαζί αυτό το ταξίδι, βλέποντάς σε να προσπαθείς καθ’ όλη τη διάρκεια. Θα είναι εκεί, λοιπόν, μαζί σου, να σε κάνουν χαρούμενο με τις τρέλες που συνήθως λαμβάνουν χώρα σε μια ορκωμοσία, με τα καθιερωμένα πανό με στιχάκια αποκλειστικά αφιερωμένα και απόλυτα πετυχημένα, με τις κόρνες, με τις φωτογραφίες, με όλα όσα κάθε παρέα επιλέγει για να κάνει αυτή τη μέρα αξέχαστη. Αυτές οι στιγμές, αυτές οι ωραίες τρέλες είναι που φέρνουν κοντά τους ανθρώπους κι αποτελούν κοινές αναμνήσεις, δυναμώνουν τη σχέση και φέρνουν διάθεση για παραπάνω, για να έρθουν κι άλλες στιγμές.
Είναι ευτυχία να βλέπεις τους κολλητούς σου να προοδεύουν, να καταφέρνουν όλα αυτά που έχεις ακούσει πολλές φορές πως θέλουν να πετύχουν. Είναι σπουδαίο να μπορείς να χαρείς αγνά και αβίαστα για τη χαρά του άλλου και να μοιράζεσαι μαζί του όλα αυτά τα όμορφα συναισθήματα, να νιώθεις γεμάτος. Οι φιλικές σχέσεις ενέχουν κάτι το μαγικό· κάνουν τις χαρές να αποκτούν τη διπλάσια αξία, ενώ τις λύπες τη μισή. Κάπως έτσι, από το πτυχίο μέχρι το επόμενο σου βήμα, είναι εκεί σε όλα και μπορείς να ποντάρεις σε αυτό με κλειστά μάτια.
ΥΓ: Και στα επόμενα!
Συντάκτης: Ευτυχία Βασιλάκη
