Θα ζούσες σε ένα μέρος χωρίς θάλασσα;

Τις περισσότερες φορές που αγχωνόμαστε ή πιεζόμαστε με κάτι αναφωνούμε πως θα πάρουμε τα βουνά. Όλοι μας το έχουμε πει έστω μια φορά στη ζωή μας δηλώνοντας έτσι την επιθυμία μας για ανάσα κι ελευθερία. Τα δάση και γενικά τα πράσινα περιβάλλοντα έχουν ταυτιστεί με την ηρεμία και την ευεξία, όμως τα μπλε περιβάλλοντα έρχονται να τα ξεπεράσουν και να προπορευτούν στον μαραθώνιο της σωματικής και ψυχικής μας υγείας.

Αρχικά, όταν λέμε μπλε περιβάλλοντα εννοούμε κατά βάση τη θάλασσα- που αποτελεί και τη μεγαλύτερη επιφάνεια νερού-, τις λίμνες τα ποτάμια και γενικότερα το υγρό στοιχείο. Το να ζεις δίπλα στη θάλασσα αποτελεί ένα όνειρο ζωής για πολλούς που πασχίζουν να έχουν κοντά της ένα σπίτι μόνιμα ή έστω τους καλοκαιρινούς μήνες να βρίσκονται σε ένα δωματιάκι πάνω στο κύμα και να την ατενίζουν ένα από το μπαλκονάκι. Τι μας προσφέρει όμως πρακτικά η θέα και η αίσθηση της θάλασσας;

Πολλές έρευνες έχουν πραγματοποιηθεί για το θετικό πρόσημο του υγρού στοιχείου και την ευεργετικότητά του στο σώμα αλλά και στο πνεύμα μας. Αρχίζοντας με τα σωματικά οφέλη, η θάλασσα έχει συνδεθεί με μεγαλύτερα επίπεδα βιταμίνης D αφού στα παραλιακά μέρη συγκεντρώνεται περισσότερο ηλιακό φως. Επίσης παρατηρείται ο αέρας να έχει λιγότερη μόλυνση γεγονός που αναμφίβολα δίνει bonus στο θέμα υγεία.

Οι άνθρωποι που έχουν την ευκαιρία να βρίσκονται δίπλα στη θάλασσα τείνουν να ενεργοποιούνται σωματικά περισσότερο από τους υπόλοιπους επιδιδόμενοι σε water sports, κολύμπι όλες τις εποχές του χρόνου αλλά και μια απλή ποδηλατάδα που εννοείται πως έχει πολλά να προσφέρει στο σώμα μας. Ήδη από τη Βικτοριανή εποχή, ο θαλασσινός αέρας αποτελούσε φάρμακο για τους ασθενείς που αντιμετώπιζαν αναπνευστικά προβλήματα. Ακόμη και σήμερα το θαλασσινό νερό αποτελεί μέρος φυσικών παρασκευασμάτων που αφορούν την υγεία όπως σπρέι για την αναπνοή και πολλά ακόμη.

Αναφέροντας το κομμάτι της ψυχολογίας, εδώ η υπόθεση έχει πολύ βάθος. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι βλέπουμε -κατά κόρον σε ρομαντικές ταινίες- τους ήρωες να καταφεύγουν μόνοι τους σε κάποια υπέροχη παραλία για να περπατήσουν, να ανασυγκροτηθούν ή να ζήσουν το δράμα τους. Το υγρό στοιχείο είναι δομικό υλικό του οργανισμού μας αφού ήδη από την ενδομήτρια ζωή μας κινούμαστε στο αμνιακό υγρό. Η αίσθηση του νερού μας προσφέρει ασφάλεια, βελτιώνει τη διάθεσή μας και μειώνει το άγχος.

Μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2013 με θέμα την ευτυχία που μας προσφέρουν τα φυσικά περιβάλλοντα, κινητοποίησε χρήστες smartphone να καταγράψουν την ψυχολογική τους κατάσταση και το μέρος όπου βρίσκονταν. Το αποτέλεσμα έδειξε πως τα παραθαλάσσια μέρη είχαν την πρωτιά στην αίσθηση ευεξίας και χαρακτηρίστηκαν ώς οι πιο χαρούμενες τοποθεσίες. Η ανάγκη αυτή μπορεί να συνδέεται -σύμφωνα με τους ειδικούς- με το φαινόμενο της παλίρροιας. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως περπατώντας δίπλα στη θάλασσα μεταφέρουμε εξωτερικά από εμάς τις αρνητικές μας σκέψεις. Αν σκεφτούμε πως βασική αιτία κατάθλιψης είναι η εσωτερίκευση πολλών αρνητικών σκέψεων, το ότι η συγκέντρωσή μας και η σκέψη μας επικεντρώνεται αλλού κι «ανοίγει» προς έναν εξωτερικό χώρο και συντονίζεται με το νερό, βοηθά σε τεράστιο βαθμό. Συνεπώς, το «να πάω στη θάλασσα να σκεφτώ» είναι κάτι παραπάνω από ένα χολιγουντιανό κλισέ.

Μελέτες δείχνουν πως ακόμη και στη θέα μια εικόνας με θάλασσα ή στο άκουσμα του ήχου της χωρίς καν να υπάρχει οπτική επαφή, δρα ευεργετικά στην ψυχολογία μας. Το βασικό λοιπόν είναι να καταφέρουμε να αποκτήσουν όλοι μια πιο εύκολη πρόσβαση στη θάλασσα -όσο αυτό είναι εφικτό- και να βοηθήσουμε τον οργανισμό μας να πάρει όλα αυτά που εκείνη του χαρίζει απλόχερα. Ωραία και τα βουνά αλλά σαν το νερό, δεν έχει!