Το ξυπνητήρι, λένε, είναι ο χειρότερος εφιάλτης κάθε ανθρώπου, όχι μόνο για τον εκνευριστικό ήχο που σε κάνει να τινάζεσαι απ’ το κρεβάτι σου απότομα, αφήνοντας στη μέση το όνειρο που απολάμβανες κι ευχόσουν να μην τελειώσει, αλλά πιο πολύ για όλα αυτά που φέρνει μαζί του. Πρωινό ξύπνημα, δουλειά, άγχος κι υποχρεώσεις.

Για να ‘μαστε ειλικρινείς, εμείς του έχουμε δώσει αυτήν την αρνητική σημασία, με το πρόγραμμα και τις επιλογές μας! Ευτυχώς, υπάρχουν κι εκείνοι που το πρωινό ξύπνημα δεν το αντιμετωπίζουν σαν αγγαρεία αλλά σαν ευλογία. Μία νέα μέρα ξεδιπλώνεται μπροστά τους κι ανυπομονούν να την αδράξουν και να εκμεταλλευτούν κάθε δευτερόλεπτό της, ώστε να γεμίσουν την ψυχή και το μυαλό τους. Κάποιοι από αυτούς, λοιπόν, επιλέγουν να ξεκινήσουν μια γεμάτη μέρα με πρωινό τρέξιμο.

Φυσικά, για κάποιους ακούγεται τρελό, αδιανόητο, σχεδόν παρανοϊκό! Γιατί κάποιος να αφήσει το μαλακό του στρώμα και το αφράτο του μαξιλάρι για να πάει να τρέξει πουρνό-πουρνό με τη δροσούλα; Οκ, είναι κι αυτό μια άποψη, αλλά αν δεν το δοκιμάσεις δεν έχεις ιδέα τι χαρά και ζωντάνια σου προσφέρει. Ξυπνάς απ’ τον γνωστό ήχο του ξυπνητηριού, στριφογυρίζεις μερικά λεπτά και κατόπιν είσαι έτοιμος να αποχωριστείς το κρεβάτι σου ξανά. Ένας αποχωρισμός που συμβαίνει καθημερινά στη ζωή μας, για άλλους βίαια, για άλλους υπέροχα, ανάλογα πώς το βλέπει κανείς. Αφού είσαι πια όρθιος κι έτοιμος να ξεκινήσεις την ημέρα σου, φοράς τα αθλητικά σου, παίρνεις τα ακουστικά σου και κλείνεις την πόρτα πίσω σου. Εκεί ακριβώς ξεκινά το πιο ωραίο σημείο. Παίρνεις ανάσα και τρέχεις.

Υπάρχουν πολλά μέρη για να απολαύσεις ένα χαλαρό τρέξιμο το πρωί, όπως το πάρκο της γειτονιάς, μια κοντινή παραλία, ένα δασάκι… Τόσες ομορφιές είναι γύρω μας κι εμείς δεν προλαβαίνουμε να τις δούμε. Συνεχώς βιαζόμαστε και δεν αφιερώνουμε τον απαιτούμενο χρόνο για να απολαύσουμε μικρές στιγμές σαν αυτές. Το πρωί, βέβαια, που ‘χει και λίγο κρύο, είναι κάπως πιο δύσκολα, αλλά δε σε νοιάζει, γιατί ενώ τρέχεις οι παλμοί σου ανεβαίνουν, το σώμα σου κινητοποιείται και μαζί με αυτό και το μυαλό σου.

Τα μάτια σου φωτογραφίζουν εικόνες κι η σκέψη σου τρέχει μαζί σου, αφήνοντας τον νου να κάνει αμέτρητα ταξίδια. Σταματάς για λίγο και κοιτάζεις γύρω σου, τόσο έξω απ’ την πραγματικότητα με μόνο μερικά βήματα! Κάθε άγχος εξαφανίζεται, απολαμβάνεις την πιο όμορφη στιγμή σου. Και ναι, μπορούμε να πούμε πως δεν είναι και τόσο εύκολο, όχι μόνο επειδή είναι δύσκολο να ξυπνάς νωρίς, αλλά επειδή είναι δύσκολο να αφήνεις τον εαυτό σου να ταξιδεύει και να νιώθει αυτήν την απόλυτη ελευθερία που σου χαρίζει το τρέξιμο. Σαν να ξεφεύγεις από ό,τι σε κυνηγά να σε κρατήσει πίσω. Ξεγλιστράς από μια ανούσια καθημερινότητα την οποία ως επί το πλείστον ακολουθείς πιστά σαν ρομποτάκι.

Όσο τρέχεις, ο αέρας χαϊδεύει το πρόσωπό σου κι αισθάνεσαι αυτό το άγγιγμα σαν κάτι μαγικό. Ο ουρανός μοιάζει ατελείωτος κι ο ήχος της θάλασσας (αν είσαι απ’ τους τυχερούς που ‘χεις κοντά σου θάλασσα) σε ηρεμεί όσο τίποτα. Είναι εκπληκτικό πώς μπορεί να ηρεμείς, ενώ ταυτόχρονα ενεργοποιείται κάθε κύτταρό σου, ζωντανεύοντας κάθε σου αίσθηση. Εσύ κι ο εαυτός σου κάνετε μαζί την πιο όμορφη αρχή της καινούργιας ημέρας.

Παίρνεις μια βαθιά ανάσα, γεμίζεις τα πνευμόνια σου αέρα, ελευθερία κι αισιοδοξία και ξεκινάς να γυρίσεις πίσω. Τίποτα δεν είναι ίδιο με πριν. Είσαι πιο θετικός και χαμογελαστός, διώχνεις την πρωινή μουρτζουφλιά και την γκρίνια, αφού τις νίκησες τίμια στη μάχη που δώσατε με μοναδικό όπλο σου την εκτόνωση που προσφέρει η φύση.

Αν είσαι από αυτούς που προτιμάς να σηκώνεσαι τελευταία στιγμή πανικόβλητος για να προλάβεις τις υποχρεώσεις σου, δοκίμασε έστω για μία φορά να ξυπνήσεις λίγο νωρίτερα και να πας για ένα σύντομο τρέξιμο. Σίγουρα η μέρα σου θα ξεκινήσει διαφορετικά κι αυτή η αλλαγή θα ‘ναι το μεγαλύτερο δώρο που θα κάνεις στον εαυτό σου.

 

Συντάκτης: Μαρία Αθανασοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη