Θα ξεκινήσω κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν, με ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, λέγοντας μόνο μία απλή λεξούλα. Τιτανικός. Ο έρωτας του Τζακ και της Ρόουζ που δε χρειάστηκε παρά τρεις μέρες για να ανθίσει, να φουντώσει και να τελειώσει άδοξα. Ποιος θα ξεχάσει το αλησμόνητο «You jump, I jump!» και την αξέχαστη σκηνή όπου η Ρόουζ είπε το πολυπόθητο «σ’ αγαπώ» λίγο πριν εκείνος ξεψυχήσει.

Οι ρομαντικοί την αγάπησαν, γιατί κατά βάθος ονειρεύονται να ζήσουν κάτι τόσο δυνατό, που δε χρειάζεσαι πολύ χρόνο για να καταλάβεις πόσο αληθινό είναι. Οι ρεαλιστές πάλι αδυνατούν να καταλάβουν πώς γίνεται να ερωτεύεσαι μέσα σε τρεις μέρες και να λες την απαγορευμένη λεξούλα από «α» τόσο γρήγορα.

Αν κοιτάξουμε δίπλα μας θα δούμε ζευγάρια φίλων και γνωστών να ζουν την αγάπη τους και να βροντοφωνάζουν, χωρίς να ντρέπονται, το «σ’ αγαπώ» απ’ τον πρώτο κιόλας μήνα. Όταν ήμασταν μικρά και το ακούγαμε μας φαινόταν ψεύτικο κι υποκριτικό. Όσο μεγαλώνουμε και γνωρίζουμε τις σχέσεις συνειδητοποιούμε πως τελικά τα πράγματα δεν είναι τόσο περίπλοκα όσο πιστεύαμε.

Στην πραγματικότητα, η σύνδεση που έχεις με έναν άνθρωπο όταν είναι τόσο ισχυρή που τη νιώθεις σε κάθε κύτταρο του κορμιού σου, δεν μπορεί να κρυφτεί. Δεν έχει σημασία αν τον γνώρισες πριν ένα μήνα, δύο εβδομάδες ή τρεις μέρες -καλά, ίσως όχι τρεις μέρες, αλλά πιάνεις το νόημα. Περνάς με τον άλλον τόσες στιγμές που αρχίζεις να τον νοιάζεσαι σε χρόνο dt. Γνωρίζεις τις αντιδράσεις και τις επιθυμίες του καλύτερα κι από ανθρώπους που μεγάλωσαν μαζί. Ακούς ώρες ολόκληρες τα παράπονα και τα όνειρά του. Έχεις γευτεί κάθε μικρό πηγαδάκι του κορμιού του. Προσπαθείς εσύ ο ίδιος να ικανοποιήσεις κάθε του ανάγκη, να τον ολοκληρώσεις για να βλέπεις αυτά τα χείλη κι αυτά τα μάτια χαρούμενα συνεχώς.

Και κάποια στιγμή βγαίνει απ’ το στόμα σου η μαγική λεξούλα που μπορεί να ισοπεδώσει ή να απογειώσει σχέσεις. Μα γιατί σου φαίνεται παράξενο που το είπαν τα χείλη σου ενώ το σώμα σου το φώναζε εδώ και καιρό; Θαρρείς πως ο άνθρωπος απέναντί σου δεν το είχε καταλάβει; Κι εκείνος γιατί φαίνεται πια τόσο κατάπληκτος; Θα σου πω εγώ γιατί. Γιατί θαυμάζει το θάρρος σου να πεις κάτι τόσο αληθινό, τόσο αυθόρμητα και τόσο γρήγορα.

Χρειάζεται θάρρος να το πεις πρώτος, πόσο μάλλον να το πεις μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Αν σε εκνευρίζουν αυτοί που κάνουν μεγάλες δηλώσεις τόσο σύντομα, μάθε πως κάποιους άλλους τους εκνευρίζουν εκείνοι που φοβούνται να τις κάνουν. Κι αν φοβάσαι στην αρχή τότε, φίλε μου, θα φοβάσαι για πάντα.

Είναι ισχυρή αυτή η λέξη, ναι. Θέλει δύναμη να κοιτάξεις τον άλλον στα μάτια, να το πεις και να το εννοείς, συμφωνώ. Μα κι αν το κρατήσεις μέσα σου να σε τρώει κάθε μέρα, τι θα καταλάβεις; Τα συναισθήματα είναι για να τα μοιράζεσαι κι η αγάπη για να τη δίνεις. Ακόμη κι αν θεωρείς πως είναι πολύ νωρίς, ακόμη κι αν δε σου έχει ξανασυμβεί, ακόμη κι αν σε τρομάζει αυτό που νιώθεις, ακόμη κι αν φοβάσαι την απόρριψη. Εφόσον είναι η αλήθεια σου δε σε νοιάζουν οι συνέπειες.

Είναι κακό, τάχα, να πεις κάτι που πνίγει όλο σου το είναι και θέλει να βγει προς τα έξω με όση περισσότερη δύναμη μπορεί; Γιατί αυτά τα έξι γραμματάκια ακριβώς αυτή τη δύναμη πρέπει να έχουν. Διαφορετικά δεν είναι αληθινά και τίμια.

Αληθινά. Αυτή είναι η μαγική λέξη που σε βοηθά σε κάτι τέτοιο. Όταν είσαι σίγουρος πως τα αισθήματά σου για κάποιον είναι αληθινά τότε δεν έχει σημασία ο χρόνος, αλλά η καθαρότητά τους. Κι η αλήθεια είναι πάντα καθαρή. Όπως καθαρό είναι και το «σ’ αγαπώ» σου. Κι ας λένε οι άλλοι ότι είναι νωρίς, κι ας αμφιβάλλουν για το κατά πόσο το νιώθεις. Τι ξέρουν οι άλλοι για ‘σας;

Βγαίνει εξάλλου τόσο αβίαστα και φυσικά. Κοιτάζεις τον άλλον στα μάτια την ώρα που γελάει με ένα αστείο σου και νιώθεις να αγαπάς αυτό το χαμόγελο με όλη σου την ψυχή. Γιατί να μην του το πεις; Κι όταν του το λες, χωρίς να το περιμένει, βλέπεις αυτό το χαμόγελο να γίνεται ακόμη πιο πλατύ. Κι αυτή είναι η καλύτερη τροφή για το «σ’ αγαπώ» σου. Για εσένα τον ίδιο.

Και μη διανοηθεί να περάσει απ’ το μυαλό κάποιου η ιδέα ότι όλη αυτή η παράσταση ήταν ένα καλοκαμουφλαρισμένο ψέμα για να επιτευχθεί ένας στόχος.  Η αγάπη δεν ακολουθεί στρατηγική. Κι όταν ξέρεις τον άλλον τόσο καλά δεν μπορεί να πιστεύεις πως όλα είναι μέρος ενός σχεδίου.

Έλα τώρα. Μπορείς να καταλάβεις ένα αληθινό συναίσθημα. Το βλέπεις, το νιώθεις. Κι όποιος ισχυρίζεται ότι ο έρωτας είναι τυφλός και σε μπερδεύει λέει ψέματα. Ο έρωτας δεν είναι τυφλός. Εσύ εθελοτυφλείς και πιστεύεις αυτά που θέλεις να πιστέψεις, κι ας ξέρεις μέσα σου την αλήθεια. Ξέρεις μέσα σου πότε είναι αληθινό, γιατί πριν σου πει το «σ’ αγαπώ» σου το έδειξε. Κι εσύ πριν το ακούσεις το ένιωσες.

Κι επειδή τα λόγια είναι φτώχια και τα πράγματα απλά η συμβουλή είναι μία: Πες το. Δυνατά και με πάθος. Κι όποιον πάρει ο Χάρος.

 

Συντάκτης: Εβίτα Μαρασλή
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη