Οι εποχές που ζούμε είναι αδιαμφισβήτητα απαιτητικές, απορροφούν αρκετή από την ενέργειά μας και δυστυχώς πολλές φορές μας παρασύρουν στη δίνη της μουντής ρουτίνας. Δεν είναι δύσκολο να το συνειδητοποιήσουμε, απλά αν για παράδειγμα βρεθούμε σε έναν σταθμό μετρό και παρατηρήσουμε τους ανθρώπους δίπλα μας, κατά ένα μεγάλο ποσοστό θα διακρίνουμε πρόσωπα σκυθρωπά, χαμένα σε σκέψεις, προγράμματα, υποχρεώσεις και προβλήματα.

Κι όμως, αναλογιστείτε πόσο μπορεί ν’ αλλάξει η ψυχολογία ενός ανθρώπου, μόνο και μόνο από ένα χαμόγελο, μόνο από μια πράξη ικανή να τον βγάλει για λίγο από τη δίνη των σκέψεων και των προβλημάτων του. Το μόνο που λείπει από τη ζωή μας δεν είναι τίποτα παραπάνω από λίγο ρομαντισμό, μέσα από απλές, μικρές, ανθρώπινες καθημερινές πράξεις.

Ακούγεται τόσο απλό, μα είναι ακόμη περισσότερο! Βρισκόμαστε στο ταμείο ενός Σούπερ Μάρκετ κι όλοι βιάζονται να πληρώσουν για να φύγουν γρηγορότερα, πόσες φορές παρατηρήσαμε συνανθρώπους μας να σπρώχνονται και να μαλώνουν για τη σειρά; Τι πιο απλό από το παραχωρήσουμε τη δική μας θέση, προσφέροντάς τους το προνόμιο να πληρώσουν πρώτοι.

Ας δώσουμε προτεραιότητα στη διασταύρωση στον έτερο οδηγό, ας είμαστε εμείς αυτοί που θα βοηθήσουμε τον ηλικιωμένο να περάσει τον δρόμο -σκεφτείτε πόσο θα χαρεί όταν του προσφέρουμε τη βοήθειά μας. Ας συγχαρούμε τον συνεργάτη μας στη δουλειά για μια του επιτυχία ή προαγωγή, ας είμαστε αυτοί που θα αγοράσουμε κάποιο πρωινό καφέ στους συναδέλφους μας. Αναλογιστείτε μόνο πόσο πολύ με μία τέτοια κίνηση μπορεί να αλλάξει το κλίμα της εργασίας και να φτιάξει η διάθεσή μας για όλη την υπόλοιπη μέρα. Ας είμαστε αυτοί που δε θα ασχοληθούμε με έναν αγενή συνάνθρωπό μας, ας δώσουμε τόπο στην οργή, κατανοώντας πως ο καθένας έχει δικά του θέματα να τον απασχολούν.

Ακούμε ένα τραγούδι στο ράδιο κι αυτόματα μας έρχεται στο μυαλό ο άνθρωπός μας ή η καψούρα μας. Υπάρχει κάτι πιο ρομαντικό απ’ το να στείλουμε ένα γραπτό μήνυμα σε εκείνον που σκεφτήκαμε με λίγους απ΄τους στίχους του τραγουδιού μαζί με ένα «σε σκέφτομαι, μου λείπεις»; Αναλογιστείτε μόνο το χαμόγελο που θα προκαλέσουμε, τη χαρά ή την ηρεμία, μόλις με ένα απλό μήνυμα που μας κόστισε λίγα μόνο δευτερόλεπτα!

Στην επόμενη συνάντησή μας ας προσφέρουμε ένα λουλούδι, ένα μικρό δώρο, ας κάνουμε μια έκπληξη που δεν περιμένει ο αγαπημένος μας και την επόμενη φορά που θα ξυπνήσουμε μαζί, ας σηκωθούμε νωρίτερα να ετοιμάσουμε εμείς το πρωινό. Κι αν τύχει να μαλώσουμε και λίγο, ας βάλουμε το τραγούδι που λατρεύει, να τον πάρουμε τηλέφωνο για να του αφιερώσουμε το ρεφρέν αντί για μια απλή και συνηθισμένη καληνύχτα, έτσι για την αλλαγή,! Κι όταν πάλι σύντροφός μας κάνει ένα λάθος, ας μην γκρινιάξουμε κι ας μην μπούμε σε διαδικασία αντιπαράθεσης, αλλά να του προσφέρουμε ένα χαμόγελο και μια ζεστή αγκαλιά.

Ο ρομαντισμός υπάρχει ήδη μέσα στη ζωή μας σε απλές καθημερινές πράξεις. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να τον ξετρυπώσουμε κάνοντάς τον καθημερινό συνοδοιπόρο μας. Ας ξεχωρίσουμε, ας κάνουμε εμείς τη διαφορά, ας ξεκινήσουμε εμείς την προσπάθεια να φτιάξουμε μια, έστω και λίγο, πιο ευχάριστη, πιο ρομαντική καθημερινότητα. Το μόνο που λείπει τελικά είναι λίγος ρομαντισμός!

Συντάκτης: Κωνσταντίνος Κιχώτης
Επιμέλεια κειμένου: Μάιρα Τσιρίγκα