Άπιαστο· θα θέλαμε να καταφέρουμε να γίνει πραγματικό, να γίνει μέρος της καθημερινότητάς μας και επιτέλους να το αποκτήσουμε. Θα  μοιάζει όμως πάντα τόσο δύσκολο να τα καταφέρεις και να φτάσεις επιτέλους σε εκείνη τη στιγμή που οι αγώνες και οι προσπάθειές σου θα ανταμειφθούν;

Είναι σαν εκείνο το γλυκό της παιδικής μας ηλικίας που απαγορευόταν να το φάμε και που όσο ήταν κρυμμένο εμείς το ψάχναμε με μεγαλύτερη λαχτάρα. Έτσι και τώρα πάντα θα αναζητάμε και θα επιδιώκουμε αυτά που δεν μπορούμε να έχουμε. Είναι στη φύση μας να εθιζόμαστε με κάτι που δεν είναι δικό μας ή δεν μπορούμε να αποκτήσουμε εύκολα -είτε στον έρωτα είτε στα επαγγελματικά ή ακόμα και σε απλά πράγματα της καθημερινότητας.

Εμείς θα επιμένουμε και θα λαχταράμε το μακρινό και το άπιαστο. Έχετε ακούσει ποτέ κανέναν να είναι ευχαριστημένος με αυτά που ήδη έχει καταφέρει στη ζωή του; Με όσα έχει ήδη αποκτήσει; Θέλει περισσότερα και τα θέλει σε στιγμές που όσο πιο δύσκολο είναι να τα κάνει δικά του, τόσο περισσότερο θα παλέψει γι’ αυτά. Τι κι αν πάρει χρόνο και χρειάζεται κόπο, τι κι αν στο τέλος δε γίνουν ποτέ δικά του και δεν καταφέρει να υλοποιήσει αυτά που είχε βάλει στο μυαλό του; Μόνο η ευχαρίστηση ότι έστω για λίγο τα γεύτηκε, έστω για λίγο ένιωσε την ευχαρίστηση του ακατόρθωτου αρκεί για να γεμίσει το κενό.

Ξέρουμε πως κάθε χαρά και απόλαυση θα είναι παροδική, δε θα έχει διάρκεια. Αυτό είναι το μέλλον του προσωρινού, αλλά ακόμα και αν το γνωρίζουμε θέλουμε τόσο πολύ να τα γευτούμε, να φτάσουμε στο σημείο να αγγίξουμε λίγο από αυτό που θα εξατμιστεί και ας μην καταφέρουμε να το επαναλάβουμε. Είναι όλα εκείνα που όταν τα έχεις δεν τα εκτιμάς, όταν αρχίζεις και τα χάνεις όμως κάποιος άλλος θα θελήσει να τα αποκτήσει και τότε θα είναι πιο δύσκολο να τα κρατήσεις. Είναι ωραίο να κυνηγάς κάθε τι που επιθυμείς αλλά το αποτέλεσμα δε θα είναι σίγουρα αυτό που πιστεύεις στην αρχή.

Να είμαστε ικανοποιημένοι και όχι πλεονέκτες. Αυτό θα βοηθούσε να απολαμβάνουμε περισσότερα στη ζωή. Πολλές φορές όταν μας προειδοποιούν για τις συνέπειες όταν κυνηγάμε κάτι που είναι πέρα από τις δυνάμεις μας, πράγματα και ανθρώπους που είναι αδύνατον να γίνουν πραγματικά δικοί μας, κλείνουμε τα αφτιά και τα μάτια και κινούμαστε στην πορεία που έχουμε χαράξει μη υπολογίζοντας πως όλα αυτά κάποια στιγμή θα έχουν και ημερομηνία λήξης. Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα και όλους εξάλλου. Φύσει αδύνατο και με τη φύση δεν τα βάζει κανείς.

Το να λαμβάνεις μεγαλύτερη απόλαυση από την αντίθεση και το ακατόρθωτο και όχι από την τωρινή κατάσταση των πραγμάτων θα σε φέρει στο σημείο να αντιληφθείς πως αυτή η απόλαυση δε θα είναι μόνιμη. Η έλξη του άπιαστου σε πλανεύει και σε γεμίζει με όνειρα και προσδοκίες πολλές φορές ανεκπλήρωτες και όταν πλέον το συνειδητοποιείς μοιάζει να είναι αργά. Όπως παροδικό είναι και κάθε συναίσθημα, έτσι παροδικός θα είναι και κάθε πόνος και απογοήτευση που θα έρθει, γιατί όλα εκείνα που υπάρχουν στην καθημερινότητά μας και μας γεμίζουν, θα γεμίσουν ακριβώς και όλα αυτά που άφησε μισά το ανέφικτο. Τότε θα τα εκτιμήσουμε και θα διαπιστώσουμε πως τελικά δεν αρκεί μόνο να σε έλκει κάτι ασύλληπτο και να κάνεις τα αδύνατα δυνατά για να το αποκτήσεις, αλλά θα πρέπει να είσαι σίγουρος πως θα είναι δικό σου, η συνέχεια σου και μαζί του θα πορευτείς. Δε χρειάζεται να έχει την ομορφιά της αντίθεσης και του ξένου, αλλά να είναι απλώς εφικτό και διαθέσιμο να το κατακτήσεις με τον τρόπο που μόνο εσύ ξέρεις.

 

Θέλουμε και τη δική σου ιστορία!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Ολυμπία Καραμπέτσου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.