Έχουμε όλοι παρατηρήσει ένα μωρό να χτυπά παλαμάκια με τα μικροσκοπικά χεράκια του, κοιτώντας τους γύρω του όλο καμάρι, μόλις συνειδητοποιεί ότι έκανε κάτι αξιέπαινο ή όταν νιώθει αγάπη κι ότι περνάει όμορφα. Κάπου στην πορεία, μεγαλώνοντας και φορώντας τη στολή της ωριμότητας, έτσι νομίζουμε τουλάχιστον, αφήνουμε, δυστυχώς, πίσω μας σημαντικά κομμάτια της παιδικότητάς μας.

Λίγο η απληστία μας κι η ζήλια για το διπλανό μας (γιατί αυτός κι όχι εγώ;), λίγο η ρουτίνα της καθημερινότητας που μας παραπλανά και μας παρασύρει μακριά από την ευχαρίστηση εύκολων, απλών, καθημερινών πραγμάτων. Τι περιμένεις λοιπόν; Κάν’ το όπως τα μωρά.

Ασφαλώς δεν εννοώ να αρχίσεις τα παλαμάκια κάθε φορά που περνάς όμορφα ή που έχεις μια μικρή νίκη ή επιτυχία, αλλά ν’ αρχίσεις να αναγνωρίζεις τα παραπάνω όταν συμβαίνουν και να τα τιμάς. Ξύπνησες το πρωί κι άκουσες στο ράδιο, πηγαίνοντας στη δουλειά, ένα αγαπημένο τραγούδι που σου υπενθυμίζει μια όμορφη ανάμνηση από έναν φίλο ή το σύντροφό σου. Μοιράσου αυτήν τη στιγμή μαζί του/της, στέλνοντας απλά ένα σχετικό μήνυμα και σίγουρα η απάντηση που θα λάβεις θα σου αλλάξει τη μέρα. Είχες μια κουραστική εβδομάδα. Έπρεπε να παραδώσεις ένα έργο στη δουλειά, μια εργασία στη σχολή, να αντιμετωπίσεις τις προκλήσεις από τα γεμάτα ενέργεια παιδιά σου. Ακολουθεί Σαββατοκύριακο κι εσύ μουρμουρίζεις για την κούρασή σου κι ασφαλώς για το ότι η Δευτέρα πλησιάζει.

Όντως, δεν μπορείς ν’ αλλάξεις τη ροή των ημερών, μπορείς όμως να κάνεις το χρόνο σου να αξίζει. Άσε το άγχος για λίγο κι απόλαυσε τον καφέ με τους φίλους, τις στιχομυθίες και τα εσωτερικά αστεία σας, μοιράσου τα όνειρα και τις προσδοκίες σου. Και το βράδυ της Κυριακής, αυτή τη δύσκολη ψυχολογικά ώρα, ανάτρεξε στις φωτογραφίες που σίγουρα τράβηξες όλο το διήμερο, σκέψου τις ατάκες που σου έκοψαν την ανάσα από τα γέλια και κοιμήσου αγκαλιά μ’ αυτές τις μικρές αλλά σπουδαίες στιγμές. Είσαι μόνος/η στο σπίτι; Ευλογία. Αξιοποίησέ την κάνοντας ένα χαλαρωτικό μπάνιο, βάζοντας ένα ποτήρι κρασί και τη μουσική που αγαπάς στο τέρμα. Πιες στην υγειά σου και χόρεψε σαν να μην υπάρχει αύριο.

Τα κατάφερες και σήμερα! Δεν απολαμβάνεις τη μοναξιά; Οργάνωσε μια βραδιά στο σπίτι με την παρέα σου για παντομίμα κι επιτραπέζια. Διασκέδασε το, γέλασε, μη σε νοιάζει να τσαλακωθείς. Εξ’ άλλου είσαι με άτομα που σε γνωρίζουν. Μη σε απασχολεί αν θα κερδίσει η ομάδα σου αλλά στο να εξελιχθεί η βραδιά σε μια νύχτα που όλοι θα θυμάστε.

Περπατάς στο δρόμο και κάποιος άγνωστος σε φλερτάρει, ή κάποιος γνωστός σου κάνει φιλοφρόνηση για την αλλαγή στα μαλλιά σου, το ντύσιμό σου. Δέξου το κομπλιμέντο κι άσε την αυτοπεποίθησή σου να ανέβει, δεν είναι κακό. Κατάφερες να αγοράσεις κάτι καινούριο, ένα ρούχο, παπούτσια, ένα αξεσουάρ. Οικονομικό ή ακριβό, δεν έχει σημασία, φόρεσέ το με την πρώτη ευκαιρία, περιποιήσου σου τον εαυτό σου κι επίδειξέ το, χαριτολογώντας, στα δικά σου άτομα.

Έχεις αμάξι; Παλιό; Καινούριο; Όχι αυτό που θα ήθελες; Ό,τι και να είναι δεν υπάρχει μόνο για να σε μεταφέρει από τη μια υποχρέωση στην άλλη. Μπες μέσα και πήγαινε μια βόλτα, μόνος ή με παρέα, με τη μουσική δυνατά -υποχρεωτικά- και τα παράθυρα ανοιχτά για να νιώσεις τον αέρα να αναζωογονεί την ψυχή σου. Διάβασες μόλις ένα καλό βιβλίο και νιώθεις γεμάτος από όσα αποκόμισες. Ξεσήκωσε τους φίλους σου να πάτε μέχρι τη γειτονική πλατεία, σ’ ένα παγκάκι με μια μπίρα και αναλύστε όλα όσα ενεργοποίησαν τις αισθήσεις σου διαβάζοντάς το.

Επόμενη σκηνή, όμορφο ηλιόλουστο πρωινό Κυριακής, ξυπνάς δίπλα στον άνθρωπό σου. Ξέχασε τις δουλειές του σπιτιού. Δεν τελειώνουν ποτέ. Άρπαξε το ταίρι σου και άδραξε τη μέρα πηγαίνοντας μια βόλτα στην παραλία, στο κέντρο της πόλης, στο κοντινό πάρκο και κλείστε τη βόλτα σας με φαγητό και ουζάκι σε μια ταβερνούλα.

Σκέψου λοιπόν όλα αυτά τα καθημερινά, τα απλά, τα μικρά, τα ασήμαντα -όπως πιστεύουμε- πράγματα που σε κάνουν χαρούμενο και φρόντισε να τα ευχαριστηθείς όπως τους αρμόζουν. Αντιμετώπισε την κάθε μέρα σαν μια μικρή γιορτή προς τιμήν της ζωής, της αγάπης, της φιλίας, του έρωτα. Άλλαξε τις σκέψεις σου και θα αλλάξεις τον κόσμο.

 

Συντάκτης: Μαρία Πακιακιό
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου