Στολίζεσαι, βγαίνεις. Βρίσκεις μαγαζί, κάθεσαι. Μιλάς, γελάς, πίνεις ποτάκι, γελάς σαν χαζό, χύνεις και λίγο ποτάκι, κουνιέσαι ελαφρώς στη μουσική. Σε κοζάρει ένα τυπάκι από απέναντι. Κοιτάς καλά. Ναι, σε κοζάρει, μην κοιτάς άλλο. Χαμογελάς. Ρε, αρέσεις! Θυμάσαι ότι έχεις δεσμό. Ζεσταίνονται τα μάγουλά σου κι αλλάζεις σταθμό στο κεφάλι σου για το υπόλοιπο της βραδιάς.

Στο παραπάνω εργαστηριακό παράδειγμα ελάτε να εντοπίσουμε όλοι μαζί πού βρίσκεται το λάθος. Μην είναι ο απέναντι; Όχι. Μην είναι η σχέση σου; Όχι. Μην είσαι εσύ που προκαλείς τέτοια πάθη, δεσμευμένος άνθρωπος; Όχι, βρε παιδί μου! Το μυαλό σου είναι, που παίρνει τις λάθος στροφές, που σε γεμίζει ανεδαφικές τύψεις, που θα ‘πρεπε, ας πούμε, να το διασκεδάζεις και να περνάς καλά.

Ελάτε να μιλήσουμε για φλερτ. Για εκείνο που συμβαίνει έξω  απ’ τη σχέση, όταν είσαι μέσα σε σχέση. Είναι κοινή ομολογία ότι όταν ερωτεύεσαι, ομορφαίνεις. Και δεν είναι μόνο ότι το λένε οι πολλοί. Είναι ότι έρχεται απλώς σαν φυσικό επακόλουθο. Δε γράφω δα και καμία τρομερή ανακάλυψη. Πέρα απ’ τον εαυτό σου αποκτάς έναν ακόμα λόγο να φροντίζεις το «είναι» σου. Η αφετηρία παραμένεις εσύ, αλλά πολλές φορές πιάνεις τον εαυτό σου να φοράει το μπλουζάκι, με το οποίο είχατε περάσει μαζί εκείνη τη βραδιά που ξεπέρασε τις προσδοκίες σας.

Ύστερα –κι αυτό μετράει περισσότερο– νιώθεις ότι όλα στη ζωή μπαίνουν στη θέση τους. Μια σχέση που σε κάνει να χαμογελάς στη σκέψη της είναι σαν φρούτο. Ενυδατικό, βοηθά στην αποτελεσματική λειτουργία του ανοσοποιητικού, αποκτάς μεγαλύτερη αντοχή στη μαλακία του κόσμου και δεν κόλλας αρρωστημένες καταστάσεις μα πάνω απ’ όλα είναι τίγκα στη βιταμίνη. Έχει όλα όσα χρειάζεσαι για να ‘σαι καλά.

Μετά από ένα τέτοιο γενικό ρεκτιφιέ, επόμενο ήταν να τραβήξεις και δύο παραπάνω βλέμματα. Δε σε θυμήθηκαν ξαφνικά όλοι τώρα που αποφάσισες ν’ αποσυρθείς –για όσο πάει– αλλά είναι που γελάς. Γελάς με τα μάτια, τα μαλλιά, τα δάχτυλα, τα πόδια. Γελάς κι ακούγεται και φωτίζει.

Μη σβήνεις το φως. Δυνάμωσέ το. Δε βρίσκω λόγο να σου πω να σταματήσεις να εκπέμπεις. Ότι είναι πρόστυχο, προκλητικό και θα ‘πρεπε να νιώθεις ντροπή για του λόγου σου. Ότι φταις που οι άλλοι ακουμπούν το βλέμμα τους πάνω σου, ότι ευθύνεσαι που εντυπωσιάζονται. Αφού δεν το κάνω εγώ, που εγώ είμαι ο κόσμος, ο κόσμος που λυσσάει να δείξει και να κρίνει, τότε με ποια λογική το κάνεις εσύ στον εαυτό σου;

Στο κάτω-κάτω της γραφής είσαι κάπου κι είναι καλά εκεί. Περνάς όμορφα, νιώθεις ότι παίρνεις όλα όσα χρειάζεσαι ώστε να κάνεις τον κόσμο σου καλύτερο, περισσότερο έτσι όπως τον έχεις φανταστεί. Μ’ αυτά σου επιτρέπεται μόνο να περνάς καλά.

Να σου λένε τι ματάρες είναι αυτές και να λες ευχαριστώ. Να σου λένε πόση ομορφιά αναδύεις και να χαμογελάς. Να σου κερνάνε ποτό και να το πίνεις στην υγειά τους. Να σε φλερτάρουν και να χαίρεσαι που η ευτυχία σου είναι τόσο πλούσια που σου ξεχειλίζει κι απ’ τα αυτιά, να τη βλέπουν κι όλοι οι άλλοι.

Γι’ αυτό, έλα κοντά. Κάτσε μαζί μας. Γεια, είσαι ο Μήτσος, είσαι σε σχέση και περνάς καλά. Το να σε φλερτάρουν και να χαμογελάς σε κάνει άνθρωπο τυχερό. Τυχερό, που έχεις μια σχέση να σου δίνει λόγους να χαμογελάς, εκεί που ο εαυτός σου θα σ’ έκανε να θες να ρίξεις το βλέμμα στα πόδια και να φύγεις.

 

Επιμέλεια Κειμένου Μαίρης Ρήγα: Πωλίνα Πανέρη

Συντάκτης: Μαίρη Ρήγα