Φύλαγε τα ρούχα σου να έχεις τα μισά· κάπου κάποτε κι από κάποιον, όλοι ακούσαμε την παραπάνω φράση. Κι ίσως κάπου εδώ να αρχίζει και το πρόβλημα. Μεγαλώνοντας οι άνθρωποι πληγωνόμαστε συχνά, κλαίμε στα κρυφά, στεναχωριόμαστε πολύ και κρυβόμαστε σε τοίχους. Κι αν με ρωτάτε αυτό δεν είναι και τόσο αρνητικό γιατί μαθαίνουμε και γινόμαστε δυνατότεροι, ξέρουμε από πεσίματα και ραγίσματα, διδασκόμαστε και επιδιορθώσεις. Δυστυχώς όμως γινόμαστε καχύποπτοι, πολλές φορές, απλά επειδή μας έμαθαν πως αυτό είναι το σωστό.

Η καχυποψία είναι ένα περίεργο συνονθύλευμα συναισθημάτων κι ιδεών, είναι μάλλον ένα προαίσθημα. Αυτό που νιώθουμε όταν ο άνθρωπος απέναντί μας, μάς λέει ψέματα, μας περιπαίζει μας δουλεύει λαϊκιστή. Το κακό είναι, ότι από συνήθεια στην επαφή με την ανθρώπινη κακία, αρχίζουμε να είμαστε καχύποπτοι με ανθρώπους που δεν τους αξίζει, τους αδικεί. Με ανθρώπους που μόνο το καλό μας θέλουν.

Εδώ που τα λέμε βέβαια, το να είναι κανείς καχύποπτος κάποιες φορές του δίνει ένα πλεονέκτημα, το λένε και οι φράσεις με τις οποίες μεγαλώσαμε: «Να έχεις τα μάτια σου 14!», «Όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι» κ.λπ.. Ναι ο κόσμος γύρω μας δεν είναι αγγελικά πλασμένος, επομένως χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί πολύ με τους ανθρώπους και με όσα μας λένε, ειδικότερα σήμερα που ο καθένας μέσα από τα social media μπορεί να προβάλει τον εαυτό του έτσι όπως θέλει και να πλασάρει το οτιδήποτε ως αληθές.

 

 

Υπάρχουν όμως φορές, που το μυαλό μας αρχίζει και παίζει διάφορα παιχνίδια με βάση την καχυποψία. Κι επειδή αυτή μας έβγαλε ασπροπρόσωπους μια φορά στο παρελθόν και καταλάβαμε το ποιόν κάποιου από νωρίς, νομίζουμε πως είμαστε λαγωνικά και κυνηγάμε μόνιμα κάποιον εγκληματία, κάποιον προδότη, κάποιον που θέλει να ραγίσει την καρδούλα μας -άλλοι δουλειά δεν είχαν όλοι, εμάς θέλουν να καταστρέψουν. Πολύ δράμα βρε παιδί μου.

Στις ερωτικές μας σχέσεις κυρίως, όταν αυτές ξεκινούν με ανθρώπους που αντιλαμβανόμαστε ότι μπορούν να μας διαχειριστούν -ενώ ταυτόχρονα ξεκινάει το μεγάλο μας κόλλημα- τους βγάζουμε την πίστη. Έρωτας, πάθος, εγωισμός, καχυποψία, ζήλια και δεν έχει τέλος. Κι εκεί λοιπόν που αποφασίζουμε να αφεθούμε και να παρατήσουμε το παιχνίδι της καχυποψίας αυτής, μας μπαίνουν διάφορες ιδέες και κάνουμε χιλιάδες σενάρια στο μυαλό μας -σίγουρα τα περισσότερα από αυτά δεν ισχύουν. Ξαφνικά πάντως, το στομάχι μας έχει γίνει κόμπος, μια κακή διάθεση αρχίζει να μας περικλείει κι ενώ θέλουμε να δείξουμε εμπιστοσύνη στο άλλο άτομο αδυνατούμε -αναθεματισμένη δύναμη της συνήθειας.

Ενώ το έτερον ήμισυ μπορεί να κάνει κινήσεις και πράγματα απολύτως φυσιολογικά εμείς εξαιτίας της καχυποψία μας, αρχίζουμε και τα βλέπουμε όλα αρνητικά και τα σκαλίζουμε πιστεύοντας πως θα ανακαλύψουμε ένα φοβερό κρυμμένο μυστικό. Εδώ είναι και η στιγμή που φίλοι και γνωστοί πρέπει να μας βάλουν κάτω και να μας τα πούνε ένα χεράκι. Αυτήν την ίδια ακριβώς στιγμή που κάποιος πρέπει να μας βοηθήσει να συγκεντρωθούμε πριν ξεκινήσουν οι καυγάδες με το πρόσωπο.

Ξέρω πως κανείς δε θέλει ούτε να τον κοροϊδέψουν ούτε να τον απατήσουν, ούτε να πληγωθεί -ειδικά από κάποιον που αγαπάει. Και λυπάμαι που του το χαλάω, αλλά οι σχέσεις δεν μπορούν να έχουν ως βάση την καχυποψία. Όταν αποφασίσει κανείς να παραδοθεί στον έρωτα, του χρωστάει να παραδοθεί ολοκληρωτικά -και το χρωστάει και στον εαυτό του. Γιατί τα μισά, τα ανολοκλήρωτα, τα «δίνω για να πάρω», τα «θέλω και δε θέλω», δεν είναι έρωτας, είναι παιχνίδια ανταλλαγής. Το να μην εμπιστεύεσαι τον άνθρωπό σου ίσως είναι το μεγαλύτερο παράπτωμα που μπορείς να κάνεις μες στη σχέση σου. Παραδώσου λοιπόν άνευ όρων, γιατί σου αξίζει ένας έρωτας καλλιτέχνης, έτοιμος να δημιουργήσει.

 

Θέλουμε και τη δική σου ιστορία!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Αγγελική Μαλιόρα
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου