Ο καθένας από μας έχει βρεθεί σε μια παρόμοια κατάσταση. Σε αυτό το κρίσιμο σημείο που μοιάζει σαν να έχεις μπροστά σου δυο κουτάκια άγνωστου περιεχομένου και πρέπει να επιλέξεις ποιο παίρνεις και ποιο αφήνεις, με γνώμονα ένα και μόνο περιτύλιγμα. Σε αυτό το κομβικό σημείο που κάθε κίνηση πιστεύεις πως μπορεί να ανατρέψει τις σταθερές σου. Σαν μια παρτίδα σκάκι που θες να κερδίσεις όμως ξέρεις ήδη ότι κάτι πρέπει να θυσιάσεις· και θα είναι άραγε ένα απλό στρατιωτάκι ή ένας αγαπημένος σου ίππος; Εκείνη τη στιγμή που όλα μοιάζουν τόσο μεγάλα, τόσο δύσκολα, τόσο εύθραυστα. Δεν ξέρεις τι θα ακολουθήσει αν ανοιχτείς. Κι αν πάλι δεν το κάνεις ξέρεις ότι δε θα κερδίσεις αυτό που θες. Τότε λοιπόν είναι που πρέπει να πάρεις την πιο σωστή απόφαση.

Την πιο σωστή απόφαση για ποιον; Για σένα; Για το παιχνίδι ή για τους άλλους; Και ποιο είναι αυτό το παιχνίδι; Σίγουρα δεν αφορά το σκάκι. Η ζωή, ο έρωτας, οι ανθρώπινες σχέσεις, τα βιώματα και τα όνειρά σου, αυτά είναι που σε φέρνουν αντιμέτωπο με κόκκινα και μπλε καλώδια. Και είναι αστείο, όσο το χρονόμετρο μετράει αντίστροφα τόσο σκέφτεσαι εσύ πως είναι η πιο ακατάλληλη στιγμή για να το κάνεις. Δε σκέφτεσαι λογικά όμως, σε πιέζουν τα δευτερόλεπτα που τρέχουν. Διαστρεβλώνει την πραγματικότητα το καντράν και φαντάζει τρομακτικό το τοπίο. Προσπαθείς λοιπόν να ηρεμήσεις, να τα βάλεις όλα πρόχειρα σε μια σειρά, να ανακαλέσεις στη μνήμη σου όσα δεδομένα έχεις. Να ζυγίσεις την κατάσταση και να δεις ποια απόφαση είναι η πιο κατάλληλη. Ποια απόφαση θα έχει μικρότερες πιθανότητες να τα κάνει όλα παρανάλωμα. Είναι όμως όλα πράγματι θέμα αποφάσεων; Δηλαδή είναι πάντοτε σωστές ή λανθασμένες οι αποφάσεις μας;

Κάθε απόφαση που παίρνεις είναι σωστή με βάση τα μέχρι τότε δεδομένα. Γιατί μπορεί να αγνοείς κάτι το οποίο θα σου άλλαζε εντελώς γνώμη. Γιατί αισθάνεσαι κάτι το οποίο σε εκείνη τη φάση σε οδηγεί σε αυτήν την κατεύθυνση. Όλα είναι υποκειμενικά και κάτω από πολύ συγκεκριμένες συνθήκες μπορεί ταυτόχρονα να είναι και σωστά και λανθασμένα οπότε και η απόφαση μοιάζει πιο ξεκάθαρη από ό,τι παραδεχόμαστε. Και ναι, γυρνάμε πίσω πού και πού, να αναρωτιόμαστε τι θα γινόταν αν κάτι το κάναμε διαφορετικά. Έχεις «δει» στο μυαλό σου μια εντελώς διαφορετική έκβαση των πραγμάτων, λες και είσαι πρωταγωνιστής σε ένα από εκείνα τα βιβλία που μπορείς πάντα να γυρίσεις μερικές σελίδες πίσω και να διαβάσεις μια διαφορετική συνέχεια. Και αυτό γιατί τώρα ξέρεις. Ξέρεις ότι η απόφασή σου σε οδήγησε στο αποτέλεσμα που ήθελες και είδες τι σήμαινε αυτό από μια πιο ρεαλιστική σκοπιά. Ξέρεις τα μειονεκτήματα της επιτυχίας και κατανοείς αν τελικά άξιζε. Άξιζε γιατί πέτυχες όσα ήθελες τη στιγμή που έλαβες τη «σωστή» απόφαση ή ίσως να άξιζε απλώς και μόνο για τη γνώση που σου έδωσε. Καλώς καμωμένη η προσπάθεια, μη μετανιώνεις.

Αυτό σε έφερε εδώ που είσαι σήμερα. Έμαθες πώς είναι να παίρνεις ρίσκα, να ποντάρεις, να διπλασιάζεις τα κέρδη σου ή να τρως τα μούτρα σου. Πήρες τα σωστά εφόδια. Ακόμα και αν δεν κέρδισες αυτό που ήθελες, μην το μετράς στις ήττες σου. Μην αφήσεις ένα στραβό βήμα να σε αποτρέψει να μπεις στα μονοπάτια που ήθελες. Μπορείς να κάνεις πολλά περισσότερα από όσα φαντάζεται το μυαλό σου. Αρκεί να έχεις μόνο κάτι τόσο δα μέσα σου, σαν μικρόβιο. Τόλμη. Αυτό είναι που θα σε βοηθήσει να πετύχεις κάθε στόχο που βάζεις. Να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου με τις σωστές και τις λανθασμένες αποφάσεις. Τις θολές μα και τις ξεκάθαρες. Να θυμάσαι, έχεις μόνο ένα εισιτήριο στο ταξίδι της ζωής, κάν’ το να μετρήσει!

Συντάκτης: Κυριακή Σεργάκη
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη