Μιλώντας για σχέσεις, καμιά φορά είναι καλό να ρίχνουμε στο τραπέζι και τους παλιούς λογαριασμούς- αυτούς που άφησαν ανοιχτούς πρώην σύντροφοί μας. Και δεν τους λέμε ανοιχτούς χάριν συναισθηματικού φορτίου, αλλά για την ύπαρξη καταστάσεων που μέσα μας αναπάντητα ερωτήματα, απωθημένα, μας έκαναν πιο σκληρούς ή πιο ευαίσθητους. Και δυστυχώς δεν καταφέραμε μαζί με τη λήξη της όποιας σχέσης να βάλουμε τίτλους τέλους και σ’ όλα αυτά. Και θα τονίσω τη λέξη δυστυχώς, για κανέναν άλλο λόγο, πέραν του ότι τα κατάλοιπα αυτά, θα έχουν τη χαρά να γευτούν στο πετσί τους οι τωρινοί μας σύντροφοι. Άβολο; Μπορεί. Εύκολο; Σίγουρα όχι.
Αρχικά, είναι λογικό κι επόμενο βιώματα του παρελθόντος να αποτελούν ένα επιπλέον λιθαράκι για την εικόνα που σήμερα σε συνοδεύει. Σε σχέσεις ειδικά, έχουμε να κάνουμε με ένα τείχος ρευστό και συνεχώς μετατρεπόμενο. Αν μια σχέση λήξει καλά, χωρίς να σε πληγώσει ιδιαίτερα ή να σου αφήσει κακές αναμνήσεις, περιμένει κανείς το επόμενο βήμα να γίνει με μεγαλύτερη άνεση, ή και δοτικότητα, να δεις το νέο κεφάλαιο σαν ανάσα προς κάτι καινούργιο, μακριά από μίζερες σκέψεις. Κι αυτό γιατί κάθε chapter που κλείνεις, όπως και να το κάνουμε, σε προδιαθέτει για το άνοιγμα του επόμενου.
Η περίπτωση που αξίζει να σκαλίσουμε παραπάνω, είναι αυτή που σε νέες μας ιστορίες θα χρεώσουμε είτε τις μαλακίες που κάναμε εμείς σε πρώην, είτε ακόμα χειρότερα αυτές που μας κάνανε και δεν αντιδράσαμε όπως -για τα δικά μας κυβικά πάντα- θα έπρεπε. Η κατάσταση είναι ελαφρώς αναμενόμενη αν την περιγράψει κανείς, καθώς το ταίρι σου βλέπει δύο πρόσωπα, ένα το δικό σου, κι ένα αυτό που σου άφησε το πρώην ταίρι, που ανά διαστήματα σε μετατρέπει είτε σε κουκλίτσα του σατανά έτοιμη να του πιεις το μεδούλι, είτε σε οτιδήποτε δε θυμίζει αυτό που είσαι κι αυτό που θες να δείχνεις. Για να το μεταφράσουμε, μιλάμε για συμπεριφορές ζήλιας, καχυποψίας, άρνησης, ακόμα και για τάσεις εκδίκησης, με δείγματα που ουδέποτε μας έδωσε ο άνθρωπός μας. Αναρωτιέται κανείς γιατί μήπως;
Μήπως η προηγούμενή σου σχέση σ’ έκανε να μάθεις τι σημαίνει απιστία; Φόβο ή ανασφάλεια; Ζήλια, ή ακόμη και βία, όποια κι αν ήταν η μορφή της. Μπορεί. Αυτό που χρήζει διερεύνησης είναι το αν και κατά πόσο αυτά τα αφήνουμε πραγματικά πίσω μας. Πολλές φορές μετά από τέτοιες εμπειρίες, η σχέση που ακολουθεί ενδέχεται να λειτουργήσει σαν παυσίπονο. Όχι γιατί λείπει το συναίσθημα, ή το ενδιαφέρον, αλλά απλούστατα, οι άνθρωποι δεν είμαστε πάντα σε θέση να διαχωρίσουμε τα ξερά από τα χλωρά. Και τη συνέχεια την ξέρουμε- καίγονται αμφότερα. Στην προσπάθειά σου να αποδείξεις πως αυτά που σε τραυμάτισαν δε σε χαρακτηρίζουν πια, σκληραίνεις ή απαιτείς πράγματα πέραν του λογικού από το ταίρι σου, λες και στο δίπλα δωμάτιο είναι η πρώην σχέση σου που θα της κουνήσεις το δάχτυλο και της πεις «σε νίκησα». Άρα δεν είστε δύο, είστε τρεις, είστε χίλιοι δεκατρείς.
Το ζήτημα είναι να διαχωρίσει κανείς τα μεν από τα δε, να δει πέρα από το πρόβλημα. Από τη στιγμή που είναι σε θέση να προχωρήσει και ν’ ανοίξει την καρδιά του σ’ έναν άλλο άνθρωπο, ίσως να αξίζει τον κόπο, να αφήσει πίσω και τη μαυρίλα που κουβαλούσαν αυτές. Και δε λέμε να κάνουμε ξανά τα ίδια και τα ίδια λάθη, ούτε να επιλέγουμε επανειλημμένα άτομα ακατάλληλα. Λέμε πως εκεί που είναι δυνατόν η λογική να γίνεται ασπίδα, ο δρόμος πρέπει να μένει ανοιχτός, πρώτα από εμάς τους ίδιους. Η στάση και η συμπεριφορά σου καλυτερεύουν κι εξελίσσονται, δε γίνονται δήμιος και τιμωρός στην πλάτη άλλων ανθρώπων που μας αγαπάνε. Γιατί έτσι, αντί να αδειάζεις το τσουβάλι, προσθέτεις συν ένα, που δεν είναι άλλο από την άδικη συμπεριφορά σου πρώτα σε σένα τον ίδιο και μετά στον άλλον.
Σήμερα είσαι εκεί που είσαι, γιατί θες, όχι γιατί σε βάλανε. Φρόντισε να είσαι κι αυτός που θες να είσαι, χωρίς τα μελανά σημεία που δε σου ταιριάζουν. Τα κακά θα τα σβήσεις μόνο αν φτιάξεις όμορφα, κι αν έχεις διπλά σου τον κατάλληλο άνθρωπο, τότε μπορείς να χαμογελάσεις άφοβα και σίγουρα με πολύ περισσότερο ενδιαφέρον.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Αλίκη Μουσμούλα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
