Όμορφος ο έρωτας, όμως δε διαρκεί πολύ. Δε σου συμβαίνει συχνά και φυσικά δεν μπορείς να αποφασίσεις πότε και ποιον θα ερωτευτείς. Ίσως τα πράγματα να ήταν πιο εύκολα αν επιλέγαμε εμείς τον άνθρωπο που θα μας έπαιρνε τα μυαλά. Θα ήταν σίγουρα πιο εύκολη η σχέση και το παιχνίδι μαζί του. Θα είχε σε μεγάλο βαθμό στοιχεία που μας αρέσουν και λίγα θα ήταν αυτά που θα μας απομάκρυναν. Και το σημαντικότερο, θα επιλέγαμε κάποιον που θα μπορούσε να μας καλύψει συναισθηματικά, θα είχε τις προδιαγραφές να μας ερωτευτεί και να βιώσει κι εκείνος μαζί μας όλα τα έντονα συναισθήματα που επιλέξαμε εμείς. Δεν επιλέγουμε όμως ποιον θα ερωτευτούμε. Ή μήπως το κάνουμε;

Οι περισσότεροι έχουν βιώσει τη φάση εκείνη κατά την οποία ο ερωτικός τομέας είναι κάτι σαν τo πρώτο πάρτι της ζωής τους. Θυμάσαι τον ενθουσιασμό, τη χαρά και το άγχος κι ας πάει πολύς καιρός από τότε. Είναι η φάση που νιώθεις έτοιμος να ερωτευτείς, πανέτοιμος να αφεθείς σε μια ιστορία που θα ταρακουνήσει λίγο την καθημερινότητά σου. Μα κανείς δεν έχει καταφέρει να συμβάλλει σε αυτό. Ψάχνεις τον έρωτα παντού κι εκείνος κρύβεται λες και θέλεις να του κάνεις κακό.

 

 

 

Κι έρχεται η στιγμή που κουράζεσαι να ψάχνεις, η επιθυμία σου να το βιώσεις σε έχει ξεπεράσει, οπότε επιλέγεις κάπως πιο συμβατικά το άτομο με το οποίο θα ζήσεις την ιστορία που από καιρό προσπαθείς να δημιουργήσεις. Είσαι πλέον αποφασισμένος πως για το επόμενο διάστημα θα είσαι ερωτευμένος και θα το κάνεις με κάθε κόστος. Κι αφού η τύχη δε σου στάθηκε και δε σου έστειλε το άτομο που θα ταράξει το μυαλό και το σώμα σου, αποφασίζεις να πλάσεις εσύ το άτομο αυτό. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι ένα άτομο που θα μπορέσεις να του δώσεις αυτή τη μορφή, άσχετα με το αν σε εμπνέει ερωτικά ή όχι. Αφού δε βρήκες το συναίσθημα, θα το δημιουργήσεις.

Μπορεί να ακούγεται δύσκολο μα είναι πιο απλό από όσο νομίζεις. Αρχικά, βρίσκεις ένα άτομο με το οποίο μπορείς να συνεννοηθείς. Έστω στα βασικά. Μετά μαθαίνεις για εκείνο κι οποιαδήποτε πληροφορία σού φανεί ενδιαφέρουσα, την εξιδανικεύεις στο μυαλό σου, βάζοντας αρκετή φαντασία. Εφόσον το κονέ δε γίνεται εξ αρχής και δεν υπάρχει ερωτισμός, πείθεις τον εαυτό σου πως πρέπει να τον κερδίσεις. Βάζεις μπόλικες δόσεις εγωισμού κι η κατάκτηση του νέου σου στόχου γίνεται αρκετά ενδιαφέρουσα. Στο κάτω κάτω, αν δεν καταφέρεις να τον ερωτευτείς, να σε ερωτευτεί έστω εκείνος.

Κι αν κάνει πως αντιστέκεται, τότε είναι που μεγαλοποιείς τα αδιάφορα, αρχικά, συναισθήματά σου. Ο εγωισμός μπλέκεται στα κουτάκια του μυαλού -στο σημείο του έρωτα- και θεωρείς πως κάτι αρχίζεις να νιώθεις. Κάθε συνομιλία σας πλέον είναι σημαντική. Ξεκινάς ένα φλερτ χωρίς να το δηλώνεις ξεκάθαρα, χωρίς στην ουσία να θέλεις καν να το ξεκινήσεις με το συγκεκριμένο άτομο. Βρίσκεις τα σημεία που ταιριάζετε και πείθεσαι όλο και περισσότερο πως είστε πλασμένοι ο ένας για τον άλλο. Τα δύσκολα σημεία του χαρακτήρα του αρχίζουν να σε γοητεύουν και κάνεις στόχο σου να τα γνωρίσεις, να τα μάθεις, να τα ζήσεις.  Γνωρίζεις έναν άνθρωπο που μπορεί να μη σου ταιριάζει καθόλου τελικά, η ανάγκη σου όμως να ερωτευτείς είναι τόσο μεγάλη που καθόλου δε σε απασχολεί αυτό.

Μέχρι που καταφέρνεις και βιώνεις έναν έρωτα, έναν εύκολο ή δύσκολο έρωτα, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με έναν αληθινό που κάποτε βίωσες· είναι όμως πλέον αργά να τον αφήσεις στην τύχη του. Στην τελική, πάλεψες για να τον δημιουργήσεις, έβαλες το μυαλό σου να λειτουργεί ακατάπαυστα, κολλημένο σε αυτή τη σκέψη, έπλασες μια ιστορία από την αρχή και τώρα ήρθε η ώρα να τη βιώσεις.

Ώσπου φτάνεις στο σημείο της ικανοποίησης, να λες πως «εγώ τον έρωτα τον ζω κι ας μην τον περίμενα». Ξεχνάς ότι εσύ τον δημιούργησες από το τίποτα και στέκεσαι σε αυτά που περιστασιακά βιώνεις, δίπλα σε ένα άτομο που εν αγνοία του έγινε συνέταιρος στη δημιουργία πλαστών συναισθημάτων που είχες ανάγκη να νιώσεις.

Και τώρα; Αφού κατάφερες να ερωτευτείς και να το ζήσεις, άξιζε; Μπορεί και να άξιζε γιατί το πρώτο στάδιο της επιλογής, ήταν το πιο σημαντικό. Μπορεί να επέλεξες κάποιον που πληρούσε αρκετά από τα κριτήρια που επιθυμούσες να έχει ο μελλοντικός σου σύντροφος. Είναι όμως αυτή μια αληθινή σχέση; Ο έρωτας κι όλα αυτά που νιώθεις τώρα είναι πραγματικά; Θα βρεις ποτέ το θάρρος να πεις στο άλλο άτομο πως όλο αυτό το δημιούργησες εσκεμμένα; Αποφάσεις, αποφάσεις…

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Ολίνα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου