Ταβανοθεραπεία η ανακουφιστική!

Ανάμεσα στο κουραστικό σύμπαν της έντονης καθημερινότητας, υπάρχει ένας ήσυχος πλανήτης που λέγεται «σπίτι μου, σπιτάκι μου». Περιφέρεται σε τροχιά γύρω απ’ την ανάγκη μας για ηρεμία και ξεκούραση. Αποτελεί εκείνο το μέρος που μπορείς να εκφραστείς ελεύθερα και να ‘σαι ο εαυτός σου. Η ατμόσφαιρά του τροφοδοτεί με οξυγόνο γαλήνης όλα τα κύτταρα του σώματος. Είναι το μόνο μέρος που αποζητάς να βρίσκεσαι μετά το πέρας μιας δύσκολης ημέρας.

Ένα γεμάτο –εξαντλητικό– οκτάωρο εργασίας απαιτεί γεμάτες ώρες χαλάρωσης στο σπίτι -παρέα με μαξιλάρια, κουβέρτες, ζεστά αφρόλουτρα κι όλα τα συναφή. Το σώμα σου και το μυαλό σου χρειάζονται την απόλυτη ησυχία μακριά από κάθε παράγοντα που σου θυμίζει πρωινά ξυπνήματα, απαιτητικά αφεντικά και Δεύτερες που δεν τελειώνουν.

Δεν είναι πως δεν αγαπάς τη δουλειά σου. Απλά όταν η κόπωση συσσωρεύεται στον οργανισμό σου είναι φορές που παλεύεις με το ζόρι να αντεπεξέλθεις στις απαιτήσεις της φύσης της. Οι δυνάμεις σου σε εγκαταλείπουν κι, εδώ που τα λέμε, ένας καφές δεν είναι ποτέ αρκετός για να σε κρατήσει σε εγρήγορση για τόσες ώρες. Σε τονώνει για αρχή, μα κατά βάθος αυτό που λαχταράς είναι να βρεθείς στον χώρο σου, στο προσωπικό σου ησυχαστήριο.

Η ιδέα και μόνο πως απομένει λίγος χρόνος μέχρι να σχολάσεις και να πας σπίτι σου, σε τονώνει. Το μυαλό σου φτιάχνει φανταστικά συννεφάκια που μέσα τους περιλαμβάνουν εσένα ξαπλωμένο στο κρεβάτι ή τον καναπέ σου, κάνοντας το απόλυτο τίποτα και κοιτώντας απλά το ταβάνι. Να αισθάνεσαι τον νου σου να αδειάζει από κάθε έννοια και τη φαιά ουσία σου να πλανιέται ανέμελη στον χώρο. Να μη σε απασχολεί τίποτα. Ηρεμία και ξανά ηρεμία. Να μη βλέπεις, να μην ακούς και να μη μιλάς σε άνθρωπο.

Η ταβανοθεραπεία είναι ο δικός σου αποτελεσματικότερος τρόπος να γεμίσεις τις μπαταρίες σου. Τι κι αν οι άλλοι σε λένε σπιτόγατο, ακόμα κι αν αγνοείς συστηματικά τις προσκλήσεις τους για καφέ και ποτό και γίνεσαι κάποτε ο μούχλας της παρέας, δε σε απασχολεί καθόλου αυτό. Εσύ κάνεις αυτό που σου λέει η καρδούλα σου κι αυτό που ζητούν οι αντοχές σου.

Το ταβάνι είναι ο σύμμαχός σου σε όλο αυτό. Δε γίνεται ποτέ αδιάκριτο, δε σε κρίνει, δε σε ελέγχει και δε σε ενοχλεί. Σέβεται πάντα το ότι μπορεί να μην έχεις όρεξη, δε σε κουράζει με ερωτήσεις που δε θες να απαντήσεις και δε σου ζητάει τον λόγο για οτιδήποτε. Βρίσκεται εκεί πάντα, διαθέσιμο να σε ακούσει αν το θελήσεις και πρόθυμο να ξεκουράσεις πάνω του τα μάτια σου και να εναποθέσεις όλες σου τις ελπίδες. Κάποτε μάλιστα γίνεται οθόνη προβολής των πιο όμορφων αναμνήσεων και των πιο δυνατών ονείρων σου.

Απ’ τη στιγμή που πατάς το πόδι σου στο κατώφλι του σπιτιού, σε καλωσορίζει μια θετική αύρα. Νιώθεις ήδη χαλαρωμένος. Την ώρα που κλείνεις την πόρτα πίσω σου και παίρνεις εκείνη τη βαθιά ανάσα ανακούφισης, εισπνέεις και στην εκπνοή σου αραδιάζεις στο πάτωμα όλο το άγχος και την πίεση που έσερνες τόσες ώρες. Ρίχνεις λίγο νερό στο πρόσωπό σου και βουτάς με τη μια στην μπανιέρα.

Επόμενο στάδιο, χαλαρή μουσική και πιτζάμες. Η ωραιότερη στιγμή της ημέρας σου είναι όταν ξεφορτώνεσαι τα ρούχα σου και φοράς κάτι άνετο, κάτι που δε σε θέλει ατσαλάκωτο, δε σε πιέζει. Ξυπόλυτος ή με τα αγαπημένα σου χνουδωτά παντοφλάκια σε σχήμα ρινόκερου είσαι πανέτοιμος για ένα μακροβούτι στον αγαπημένο σου καναπέ. Αυτή είναι η μεγαλύτερή σου ανακούφιση, όταν είσαι κουρασμένος. Το μυαλό σου αυτόματα θα λάβει το σήμα ότι ήρθε η ώρα να χαλαρώσει και να μπει σε λειτουργία αδράνειας, αποχαιρετώντας τις ορμόνες του στρες και προετοιμάζοντάς σε για ύπνο ή για το πλήρες κενό.

Πολλές φορές έχεις ανάγκη τη μοναξιά, είναι το φάρμακό σου. Ακόμα κι αν δεν εργάζεσαι, πάντα υπάρχουν παράγοντες που σε κουράζουν. Αν είσαι γονιός και τα πιτσιρίκια σου παίζουν με την υπομονή σου, αν έχεις μια καθημερινότητα γεμάτη υποχρεώσεις, ευθύνες κι απαιτήσεις, κάπου ενδιάμεσα χρειάζεσαι ένα διάλειμμα.

Δεν υπάρχει κάτι πιο απολαυστικό κι αναγκαίο απ’ το να κάθεσαι στον καναπέ, στο πάτωμα ή στο κρεβάτι σου και να μην κάνεις τίποτα. Απολύτως τίποτα! Να κοιμάσαι, να ξυπνάς, να φτιάχνεις μια τεράστια κούπα καφέ, τσάι ή σοκολάτα. Κάτω απ’ τα χουχουλιάρικα σκεπάσματά σου, χαμένος ανάμεσα σε θερμαινόμενες κουβέρτες και πουπουλένιες μαξιλάρες. Χαζεύοντας ταινίες και σειρές, Scooby-Doo και τρώγοντας δρακουλίνια. Να σκέφτεσαι ό,τι θέλεις ή να μη σκέφτεσαι καθόλου, να σερφάρεις στο ίντερνετ, να χαζολογάς, να μιλάς με τις ώρες στο τηλέφωνο, να μην κάνεις τίποτα σημαντικό αλλά να ‘ναι ταυτόχρονα όλα αυτά τα, τάχα, ανούσια τόσο εποικοδομητικά για την ψυχική σου ηρεμία.

Η ζωή θέλει καλοπέραση, μα η καλοπέραση προϋποθέτει και καθαρό λογισμό. Βρες χρόνο για ‘σένα. Διαλογίσου, ρύθμισε το βιολογικό σου ρολόι, χάρισε στον εαυτό σου μια μέρα μόνο για την αφεντιά σου. Κι αν μια ολόκληρη μέρα σου φαίνεται πολλή, τότε οργάνωσε το πρόγραμμά σου έτσι ώστε δυο-τρεις ώρες να τις αφιερώνεις στον εαυτό σου. Και κάνε μόνο αυτά που θα σε ανακουφίσουν, θα σε αναζωογονήσουν και θα σου χαρίσουν αυθόρμητα χαμόγελα.