Άσε με να σου μιλώ

Άσε με να σ’ ακουμπώ

Άσε με να θρέφω κείνα που κανείς δεν είδε ότι έχεις ανάγκη

Άσε με να σου γράφω κι ας μη διαβάζεις

Άσε με να σε λέω αγάπη κι ας μην έχεις στάλα γνώση τι σημαίνει παράδοση χωρίς όρους

Άσε με να κρατώ έναν αναστεναγμό στην προσμονή κάποιας τυχαίας συνάντησης

Άσε με έστω να σε χαζεύω από κάπου μακριά

Που θα ‘ναι ασφαλής τόπος γύρω σου, με τα δικά σου γνώριμα

Άσε με να περάσω ένα μη επιτρεπόμενο όριο, για να χάσεις ελάχιστα τη θέση ασφαλείας σου

Άσε με να δω όλα εκείνα που ξεκίνησαν εξαιτίας σου

κι ύστερα, αν απομακρυνθώ,

ο δρόμος τουλάχιστον θα γράφει άφεση και τότε θα σε απελευθερώσω

Τότε θα χαμογελάς ελεύθερα, σαν μια επανάσταση που έπρεπε να βρεις τον δρόμο να την ξεκινήσεις.

Συντάκτης: Μαρία Μίχου